Publication:
Behçet hastalığında nötrofil endotel adezyonundan sorumlu faktörlerin araştırılması - II

Loading...
Thumbnail Image

Date

1994-01-08

Authors

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Research Projects

Organizational Units

Journal Issue

Abstract

Biz daha ö.nçe Behçet'li hastalarda nötrofillerin endotel hücresine, adezyonun arttığını göstermiştik . (TAG-765). Ayrıca bu hastaların nötrofillerinde $\beta$ 2 integrinlerin yüksek oranda eksprese edildiğini ve hastaların serum IL-8 düzeylerinin de sağlıklı kişilerden daha yüksek olduğunu bulmuştuk. Bu çalışmada, artmış adezyonun muhtemel mekanizmaları incelendi. Behçet'li hastalarda nötrofil yüzeyinden LECAM molekülünün kolayca döküldüğü görüldü. Hücre yüzeyinin sodyum azid ilave edilerek korunmasından sonra yapılan çalışmada o LECAM düzeyi hastalarda %98.6±3.6, kontrollerde %98±2 olarak bulunckı. Sodyum azid ilave edilmeden yapılan çalışmada ise LECAM molekülü hasta nötrofi llerinde %26±28.5 kontrol nötrofi llerinde % 93.4 + 7.l olarak bulundu (p<0.001). Behçet'li hastaların plazmalarında, soluble LECAM (sLECAM) düzeyinin ise sağlıklı kişilerden daha düşük-olduğu görüldü. Sodyum azid ilave edilerek elde edilen plazmada sLECAM, hastada 1.58+0.4 $\mu$ g/ml, kontrolde 1.98+0.6 ug/ml olarak ölçüldü (p<0.05). Sodyum azid ilave edilmeden elde edilen plazmada ise sLECAM, hastada 1.82+0.5 ug/ml, kontrolde 2±0.5 $\mu$ g/ml olarak ölçüldü (p>0,5). Kontrollerin sodyum azidli ve sodyum asidsiz plazmalarında sLECAM düzeyleri arasında anlamlı fark görülmedi. Hastada ise sodyum azidli ve sodyum azidsiz plazmalarda sLECAM düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p < 0.1) . Hasta monositlerinin yüzeyinde aktivasyon belirteci olan CD14, 25F9 ve G16/1 moleküllerinin artmış olduğu görüldü. Hastada, CD14 %94.9±3.7, 25F9 %/48.1±32.4 ve G16/1 %15±16.2, kontrolde ise, CD14 %87.3+7.8, . 25F9 %16.4±15 ve G16/1 %1.4±1.4 olarak saptandı. Hasta serumlarında solubl CD14 (BCD14) düzeyinin artmış olarak bulundu, sCD14 hastada, 8.1+9.2 $\mu$ g/ml, kontrolde 1.39±0.73 $\mu$ g/ml olarak saptandı. Hasta monosit kültür süpernatanlarının PMN-endotel adezyonunu artırdıkları görüldü. Adezyon oranı, hasta monosit kültür süpernatanı varlığında %53.4±17.9 kontrol monosit kültür süpernatanı varlığında ise %38.4±9.7 olarak bulundu (p<0.05).Lipopolisakkarid (LPS) ve forbolmiristatasetat (PMA) ile uyarıdan sonra da adezyon artırıcı etkide fark olmasına rağmen bu fark istatiksel olarak anlamlı bulundu.

Description

Keywords

Citation