şiddet yanlısı siyasal hareketlerle uzlaşma : Cezayir örneği

Abstract

Bu çalışma Cezayir’in siyasi şiddet ile uzlaşma deneyimini ele almaktadır. Çalışmada tarihsel ve betimleyici yaklaşım ile birlikte vaka analizi ve içerik analizi yöntemlerinden faydalanılmıştır. Çalışmanın başlangıcında “şiddet”, “siyasi şiddet” ve “uzlaşma” kavramları etraflıca ele alınmış ve Cezayir örneği ile ilişkilendirilerek kavramsal ve teorik bir arkaplan oluştulmuştur. Araştırmanın bulgularına göre Cezayir’de yaşanan siyasi şiddetin ortaya çıkışının temel nedeninin sadece muhalif İslami hareketlerle açıklanamayacağı, bunun yanında siyasi, iktisadi, ictimai ve tarihi olaylarla doğrudan bağlantılı olduğu görülmüştür. Cezayir’de siyasi şiddetin tırmanması ve derinleşmesi, rejimin zayıflığına, başarısızlığına ve güvenlik stratejilerinin yanlışlığından kaynaklanmıştır.1995 Merhamet Yasası, 1999 Sivil Uyum Yasası ve 2006 Barış ve Ulusal Uzlaşma Şartı’ndan oluşan üç aşamalı uzlaşma modeli sayesinde siyasi şiddet başlangıçta hafifletilebilmiş, sonrasında barış ve güvenliği tesis edebilmiş ve istikrar sağlayabilmiştir. 200 binden fazla insanın hayatına mâl olan ve 500 milyar doları aşkın mali kayba yol açan kriz rejimin siyasi, adli, güvenlik, sosyal ve entelektüel boyutları kapsayan bir strateji sayesinde uzlaşma ile çözülmüştür.

This study examines Algeria's experience of reconciliation with political violence. The study utilizes a historical and descriptive approach as well as case study and content analysis methods. At the beginning of the study, the concepts of \"violence\", \"political violence\" and \"reconciliation\" are discussed in detail, then a conceptual and theoretical background is provided in relation to the Algerian case. According to the findings of the study, the main reason for the emergence of political violence in Algeria cannot be explained only by opposition Islamic movements, but is directly linked to political, economic, social and historical events. The escalation and deepening of political violence in Algeria is due to the weakness and failure of the regime and the failure of security strategies.The 1995 Law of Mercy, the 1999 civil concord law , and the 2006 Charter for Peace and National Reconciliation, a three-stage reconciliation model, were able to initially mitigate political violence and subsequently establish peace, security and stability. The crisis, which claimed more than 200,000 lives and caused more than 500 billion dolar in financial losses, was resolved through reconciliation thanks to the regime's strategy that encompassed political, judicial, security, social and intellectual dimensions.