Çağrıcı, MustafaYenen, Halide2021-09-102021-09-102007https://katalog.marmara.edu.tr/veriler/yordambt/cokluortam/F/F/B/E/F/T0055990.pdfhttp://hdl.handle.net/11424/213991ÖZETSÜHREVERDÎ FELSEFESİNDE EPİSTEMOLOJİŞihâbuddîn Ebu’l-Fütûh Yahya ibn Habeş ibn Emîrek el-Sühreverdî (1153-1191) – daha ziyade ‘şeyhü’l-işrâk’ ya da ‘maktûl şeyh’ olarak bilinir – İran’da İşrâkî ekolün kurucusudur. Onun felsefesindeki doğu sembolizmi nurun doğusunu, ilâhi nurların kaynaklandığı kutsal alanı, kozmik olduğu kadar ruhî işrâkın kaynağını ifade ederken batı, içinde insanî nefsin tutsak edildiği ve gerçek evi olan doğuya dönebilmesi için oradan özgürleşmeyi gerçekleştirmesi gereken maddî karanlıklar çukurunu ifade eder.Nur, kendinde ve kendisi sebebiyle varlıktır ve bütün eşyayı meydana getiren onun kendi varlığıdır. Bütün diğer her şey nura başvurarak tanımlanırken nurun kendisi tanımlanamaz. Nur, kısaca, eşyanın ontolojik olarak bulunmasından başka bir şey değildir ve bütün varlığın kaynağıdır. Nur, bilginin de kaynağıdır. Bilmek, işrâk aracılığıyla bulunmaktır (huzûr). Bilmek, batıda tutsak edilmiş insanî nefsin oradan özgürleşmeyi gerçekleştirmesi ve gerçek evi olan doğuda bulunmasıdır.Biz bu tezde Sühreverdî’nin bilgi teorisini inceledik. İlk bölümde onun nur ontolojisini ve insanî nefsi, onun kaynağını, düşünen nefsle hayvanî ruh arasındaki ilişkiyi ve dış ve iç duyularının sayısını ve tabiatını açıkladık. İkinci bölümde bilgi teorisinin temel problemleri olan bilginin ne olduğunu, kaynağını, imkânını, doğruluğunun kesinliğinin ölçütünü, Sühreverdî’nin epistemolojisine göre işledik. Ayrıca huzûrî bilgi ve formel (sûrî) bilgi teorilerini detaylı olarak inceledik. ABSTRACTIN SUHRAWARDÎ’S PHİLOSOPHY EPİSTEMOLOGYShihâb al-Dîn Ebu’l-Futûh Yahyâ ibn Habash ibn Amîrak al-Suhrawardî (1153-1191) is –better known as the shaykh al-ishrâq or the shaykh al-maktûl- founder of the illuminationist school of Iran. In his illuminationist philosophy the symbolism of Orient means the orient of light, the sacred place in which divine light orijinates, the source of spiritual as well as cosmic illumination; whereas the Occident is the abyss of material darkness, in which the human soul imprisoned and from which it must set itself free so that it may go back to its real home, the Orient. Light is that exists by and in itself, and by its own existence brings into existence all things. Light defies definition while all other things can and must be defined in reference to it. Light, in short, is nothing other than the ontological presence of the things it is the ultimate source of all existence. Light is the ultimate source of knowledge too. To know is presence through illumination. To know is the human soul that is imprisoned in occident set itself from which it and in its real home, the Orient is presence. In this thesis we have investigated the Suhrawardi’s Epistemology. In first chapter we have explained ontology of light and the human soul; the origin of the soul, the relationship betwen the rational and animal souls, the number and nature of the external and inner senses. In the second chapter we have investigated the fundamental problems of theory of knowledge in aproaching Suhrawardî’s Epitemology; what is knowledge?, the possibility of knowledge, the sourc of knowledge, certainty of knowledge. In addition, we have detailed investigated the knowledge by presence and the knowledge by represantation.X,185y.; 28sm.turinfo:eu-repo/semantics/openAccessDinEpistemolojiFelsefeDinFelsefeİslam FelsefesidoctoralThesis