Person: OĞUZ, SEMRA
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Last Name
OĞUZ
First Name
SEMRA
Name
8 results
Search Results
Now showing 1 - 8 of 8
Publication Metadata only Geri̇atri̇k bi̇reylerde ki̇nezyofobi̇ ile denge, düşme korkusu ve mobi̇li̇teni̇n ili̇şki̇si̇(2022-10-27) OĞUZ, SEMRA; DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; YILDIZ ÖZER, AYSEL; POLAT, MİNE GÜLDEN; Oğuz S., Duman Özkan T., Aksoy F., Yıldız Özer A., Polat M. G.Giriş: Bu çalışmanın amacı geriatrik bireylerde kinezyofobi ile denge, düşme korkusu ve mobilite arasındaki ilişkiyi incelemektir. Gereç-Yöntem: Çalışmaya 65-88 yaş arası 41 geriatrik birey dahil edildi. Bireylerin sosyo-demografik bilgileri ve mini mental test skorları kaydedildikten sonra kinezyofobi, denge, düşme korkusu ve mobilite düzeyleri anketler ile değerlendirildi. Kinezyofobi, Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ); denge, Berg Denge Ölçeği (BDÖ); düşme korkusu, Tinetti Düşme Etkinlik Ölçeği (TDEÖ) ve mobilite düzeyleri Zamanlı Kalk Yürü Testi (ZKYT) ile belirlendi. Bulgular: Katılımcıların 33’ünde (%70.5) kinezyofobi varlığı tespit edildi. Değerlendirme sonucunda kinezyofobi ile düşme korkusu (p=0.001, r=0.514) ve mobilite (p=0.002, r=0.468) arasında istatistiksel olarak anlamlı, pozitif yönlü orta şiddette; kinezyofobi ile denge arasında istatistiksel olarak anlamlı, negatif yönlü yüksek şiddette ilişki saptanmıştır (p<0.001, r=-0.603). Kinezyofobisi olan bireylerde denge (p=0.03) ve mobilite (p=0.001) parametrelerinin daha fazla etkilendiği saptandı. Sonuç: Geriatrik bireylerde kinezyofobi varlığı ile denge, düşme korkusu ve mobilite arasında ilişki mevcuttur. Kinezyofobi denge ve mobiliteyi olumsuz etkilemektedir. Klinik değerlendirme ve rehabilitasyon programlarının planlanmasında kinezyofobinin sorgulanması göz ardı edilmemelidir. Introduction: The aim of this study is to examine the relationship between kinesiophobia and balance, fear of falling and mobility in geriatric individuals. Material-Method: Fourty one geriatric individuals aged 65-88 years were included in the study. After recording the socio-demographic information and mini-mental test scores of the individuals, kinesiophobia, balance, fear of falling and mobility levels were evaluated with questionnaires. Kinesiophobia, Tampa Kinesiophobia Scale (TKS); balance, Berg Balance Scale (BBC); Fear of falling, Tinetti Fall Efficiency Scale (FES) and mobility levels were determined by Timed Up and Go Test (TUG). Results: The presence of kinesiophobia was detected in 33 (70.5%) of the participants. As a result of the evaluation, there was a statistically significant positive correlation between kinesiophobia and fear of falling (p=0.001, r=0.514) and mobility (p=0.002, r=0.468); Statistically significant negative correlation was found between kinesiophobia and balance (p<0.001, r=-0.603). Balance (p=0.03) and mobility (p=0.001) parameters were found to be more affected in individuals with kinesiophobia. 43 Conclusion: There is a relationship between the presence of kinesiophobia and balance, fear of falling and mobility in geriatric individuals. Kinesiophobia negatively affects balance and mobility. The questioning of kinesiophobia should not be ignored in the planning of clinical evaluation and rehabilitation programsPublication Metadata only Multipl skleroz hastalarında inspiratuar kas eğitiminin denge ve gövde kontrolü üzerine etkisinin incelenmesi(2023-08-26) DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; OĞUZ, SEMRA; POLAT, MİNE GÜLDEN; DUMAN ÖZKAN T., OĞUZ S., ÜNAL E., EMİR C., POLAT M. G.Amaç: Çalışmanın amacı Multiple Skleroz (MS) hastalarında verilen inspiratuar kas eğitiminin denge ve gövde kontrolü üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Yöntem: Çalışmaya İstanbul Prof. Dr. Cemil Taşçıoğlu Şehir Hastanesi nöroloji polikliniğine başvuran, EDSS skoru 1.5-5.5 aralığındaki MS hastaları dahil edildi. Bireylerin demografik verileri alındıktan sonra solunum kas kuvveti ve solunum fonksiyon testi değerlendirildi. Ayrıca denge değerlendirmesi için Mini-BESTest, gövde kontrolü için Gövde Bozukluk Ölçeği, fonksiyonel kapasite için 2 dakika yürüme testi, düşme riski için Aktiviteye Özgü Denge Güven Ölçeği, düşme korkusu için Uluslararası Düşme Etkinlik Ölçeği, yaşam kalitesi içinse MS’e Özgü Yaşam Kalitesi Ölçeği kullanıldı. Hastalar iki gruba ayrılarak her iki gruba da denge egzersizleri verildi; tedavi grubuna ek olarak solunum kas eğitimi verildi. Egzersizler haftada 1 gün gözetimli, 4 gün evde olacak şekilde haftada 5 gün olacak şekilde ayarlandı. Hastaların 8 haftalık eğitimlerinin sonunda testler yeniden yapıldı. Hastaların günlük takibi telefonla gerçekleştirildi. Bulgular: Çalışmaya 26 hasta dahil edildi. Gruplar arasında tedavi öncesi karşılaştırmada istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Tedavi sonrasındaki değişimlerin karşılaştırılmasında ise denge (p=0,002), gövde kontrolü (p=0,015), düşme riski (p=0,04), düşme korkusu (p=0,02) ve yaşam kalitesi testi mental sağlık alt skoru (p=0,008) tedavi grubunda daha iyi çıkarken, yaşam kalitesi fiziksel sağlık alt skoru ve yürüme mesafesi sonuçlarında iki grup arasında anlamlı fark bulunmadı. Sonuç: İnspiratuar kas eğitimi uygulanan grupta denge ve gövde kontrolü diğer gruba göre daha fazla iyileşti. MS hastalarında verilen denge eğitimine ek olarak solunum kas eğitimi verilmesi hastaların rehabilitasyon etkinliğini artırabilir.Publication Metadata only Okul çağı dönemindeki Serebral Palsi’li çocuklarda görsel-motor algı etkilenimi(2021-12-17) OĞUZ, SEMRA; DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; YILDIZ ÖZER, AYSEL; POLAT, MİNE GÜLDEN; OĞUZ S., DUMAN ÖZKAN T., CİVELEK M., YILDIZ ÖZER A., POLAT M. G.Publication Open Access Okul çağı dönemindeki serebral palsi’li çocuklarda görsel-motor algı etkilenimi(2022-03-01) OĞUZ, SEMRA; DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; YILDIZ ÖZER, AYSEL; POLAT, MİNE GÜLDEN; Oğuz S., Duman Özkan T., Civelek M., Yıldız Özer A., Polat M. G.Serebral Palsi’li (SP) çocuklarda görsel bellek ve görsel algıdaki bozuklukların seviyesi beyindeki fonksiyonel bozuklukların seviyesine bağlıdır. Bu çocuklarda herhangi bir görme bozukluğu olsun ya da olmasın beyindeki fonksiyon bozuklukları görsel algılamada da bozulmaya neden olmaktadır. Çalışmamızın amacı, SP’li çocuklarda görsel-motor algı etkilenimini Bender Gestalt Görsel Motor Algılama Testi (BGGMAT) ile değerlendirmekti. Çalışmaya 5-11 yaş arası 30 sağlıklı, 30 SP’li çocuk dahil edildi. Değerlendirme BGGMAT ile yapıldı. İstatiksel analiz için IBM SPSS programı kullanıldı. Tanımlayıcı analizler nominal değişkenler için frekans tabloları; normal dağılmayan ve ordinal değişkenler için ortanca ve minimum- maksimum değerler kullanılarak verildi. Gruplar arası farklılığın belirlenmesinde nominal değişkenler için Ki-kare Testi, normal dağılmayan değişkenlerde MannWhitney U testi, grup içi değişkenler arası farklılığın belirlenmesinde ise Wilcoxon Testi kullanıldı. Yapılan değerlendirme sonucunda iki grup arasında persantil oranları bakımından anlamlı ölçüde fark saptanırken (p<0,05); hata puanı ve zekâ yaşları arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). SP’li bireylerde BGGMAT hata puanları, persantil oranları ve zekâ yaşları yaşa, cinsiyete ve alınan fizyoterapi süresine göre incelendiğinde, yaşa ve fizyoterapi süresine göre anlamlı fark olduğu gözlemlenirken (p<0,05); cinsiyetler arasında bir fark gözlenmedi (p>0,05). BGGMAT’e göre SP’li çocuklarda görsel-motor algının etkilendiği saptandı. Bu problemin rehabilitasyon sürecine olumsuz etkileri olabileceğinden SP’li çocuklarda rutin uygulamalara görselmotor algı değerlendirmesinin de eklenmesi gerektiğini düşünmekteyiz.Publication Metadata only Yoga yapan ve yapmayan gençlerde yorgunluk, kas-iskelet si̇stemi̇ sağlık durumu ve yaşam kali̇tesi̇ni̇n incelenmesi̇(2022-10-27) OĞUZ, SEMRA; DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; YILDIZ ÖZER, AYSEL; Oğuz S., Duman Özkan T., Şenbağ Y., Yıldız Özer A.Giriş: Bu çalışmanın amacı yoga yapan ve yapmayan genç bireylerde yorgunluk, kas iskelet sistemi sağlık durumu ve yaşam kalitesini incelemektir. Gereç-Yöntem: Çalışmaya 18-25 yaş aralığında 48 gönüllü katıldı. Değerlendirmede yorgunluk parametresi için Checklist Individual Strength (CIS) Yorgunluk Ölçeği Türkçe versiyonu, kas-iskelet sistemi sağlık durumu parametresi için Kas-İskelet Sistemi Sağlık Sorgulaması (KİS-SS) ve yaşam kalitesi parametresi için Dünya Sağlık Örgütü Yaşam Kalitesi Ölçeği Kısa Formu (DSÖYKÖ-KF) anketleri kullanıldı. Bulgular: Araştırma kapsamında dahil edilme kriterlerine uygun 40 gönüllü (yoga yapan/yoga yapmayan: 20/20) değerlendirildi. İstatistiksel analiz sonrasında yalnızca DSÖYKÖ-KF’nin genel sağlık durumu alt parametresinde fark olduğu gözlendi (p=0.047). Diğer parametrelerde ise gruplar arasında anlamlı bir fark bulunamadı (p>0.05). Sonuç: Yoga uygulayan bireylerin genel sağlık durumlarına ilişkin algısında düzelmeler gözlense de bu durumun yaşam kalitesinin diğer alt parametreleri, yorgunluk ve kas iskelet sağlığında belirgin bir fark oluşturmadığı belirlenmiştir Introduction: The aim of this study is to investigation of fatigue, musculoskeletal health status and quality of life in young individuals who do and do not practice yoga. Material-Method: Fourty eight volunteers between the ages of 18-25 participated in the study. Evaluations were made with 3 questionnaires. The Turkish version of the Checklist Individual Strength (CIS) Fatigue Scale for the fatigue parameter in the evaluation, the Musculoskeletal Health Questionnaire (CIS-SS) for the musculoskeletal health status parameter, and the World Health Organization Short Form of the Quality of Life Scale for the quality of life parameter (WHOQOL-Bref) questionnaires were used. Results: Within the scope of the study, 40 volunteers (yoga/non-yoga: 20/20) who met the inclusion criteria were evaluated. After statistical analysis, it was observed that there was only a difference in the general health status subparameter of WHOQOL-Bref (p=0.047). No significant difference was found between the groups in other parameters (p>0.05). Conclusion: Although improvements were observed in the perception of general health status of individuals who practice yoga, it was determined that this situation did not make a significant difference in other subparameters of quality of life, fatigue and musculoskeletal healthPublication Metadata only Kadınlarda pelvik taban rahatsızlıkları ile pelvik taban farkındalığı ilişkisi(2022-01-17) YILDIZ ÖZER, AYSEL; OĞUZ, SEMRA; DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; OĞUZ S., DUMAN ÖZKAN T., ARIKAN A., İSKENDER A., AÇAR D., YILDIZ ÖZER A.Publication Metadata only Geriatrik bireylerde kinezyofobi ile denge, düşme korkusu ve mobilitenin ilişkisi(2022-10-27) OĞUZ, SEMRA; DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; YILDIZ ÖZER, AYSEL; POLAT, MİNE GÜLDEN; OĞUZ S., DUMAN ÖZKAN T., AKSOY F., YILDIZ ÖZER A., POLAT M. G.Publication Open Access Okul çağı dönemindeki serebral serebral palsi'li çocuklarda görsel motor algı etkilenimi(2022-03-01) OĞUZ, SEMRA; DUMAN ÖZKAN, TUĞÇE; YILDIZ ÖZER, AYSEL; POLAT, MİNE GÜLDEN; OĞUZ S., DUMAN ÖZKAN T., Civelek M., YILDIZ ÖZER A., POLAT M. G.Serebral Palsi’li (SP) çocuklarda görsel bellek ve görsel algıdaki bozuklukların seviyesi beyindeki fonksiyonel bozuklukların seviyesine bağlıdır. Bu çocuklarda herhangi bir görme bozukluğu olsun ya da olmasın beyindeki fonksiyon bozuklukları görsel algılamada da bozulmaya neden olmaktadır. Çalışmamızın amacı, SP’li çocuklarda görsel-motor algı etkilenimini Bender Gestalt Görsel Motor Algılama Testi (BGGMAT) ile değerlendirmekti. Çalışmaya 5-11 yaş arası 30 sağlıklı, 30 SP’li çocuk dahil edildi. Değerlendirme BGGMAT ile yapıldı. İstatiksel analiz için IBM SPSS programı kullanıldı. Tanımlayıcı analizler nominal değişkenler için frekans tabloları; normal dağılmayan ve ordinal değişkenler için ortanca ve minimum- maksimum değerler kullanılarak verildi. Gruplar arası farklılığın belirlenmesinde nominal değişkenler için Ki-kare Testi, normal dağılmayan değişkenlerde MannWhitney U testi, grup içi değişkenler arası farklılığın belirlenmesinde ise Wilcoxon Testi kullanıldı. Yapılan değerlendirme sonucunda iki grup arasında persantil oranları bakımından anlamlı ölçüde fark saptanırken (p<0,05); hata puanı ve zekâ yaşları arasında istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). SP’li bireylerde BGGMAT hata puanları, persantil oranları ve zekâ yaşları yaşa, cinsiyete ve alınan fizyoterapi süresine göre incelendiğinde, yaşa ve fizyoterapi süresine göre anlamlı fark olduğu gözlemlenirken (p<0,05); cinsiyetler arasında bir fark gözlenmedi (p>0,05). BGGMAT’e göre SP’li çocuklarda görsel-motor algının etkilendiği saptandı. Bu problemin rehabilitasyon sürecine olumsuz etkileri olabileceğinden SP’li çocuklarda rutin uygulamalara görselmotor algı değerlendirmesinin de eklenmesi gerektiğini düşünmekteyiz.