Person: ŞEKER, GÜLSEVEN
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Last Name
ŞEKER
First Name
GÜLSEVEN
Name
2 results
Search Results
Now showing 1 - 2 of 2
Publication Metadata only Hukuk, politika ve bilim üçgeninde gıda güvenliği ve özerk bir otoritenin gerekliliği üzerine(2023-05-17) ŞEKER, GÜLSEVEN; Şeker G.HUKUK, POLİTİKA VE BİLİM ÜÇGENİNDE GIDA GÜVENLİĞİ VEÖZERK BİR OTORİTENİN GEREKLİLİĞİ ÜZERİNEÖZETSağlıklı ve kusursuz gıda üretimini saglamak amacıyla gıdaların; üretim, işleme, muhafaza ve dağıtımları sırasında gerekli kurallara uyulması ve önlemlerin alınması olarak tanımlabılabilecek gıda güvenliği kavramı bir süreci ifade etmektedir. Temel unsurları süreklilik ve devamlılık olan bu sürecin aktörleri gıdayı talep eden tüketiciler, gıda ihtiyacını tatmin eden üreticiler, kural koyan, ölçüt belirleyen ve bunların ihlali halinde yaptırım uygulayan idaredir.İdare bu faaliyetleri kamu düzeninin bir unsuru olan genel sağlık kapsamında kolluk faaliyetleri ile yerine getirmektedir. Kamu düzeninin bir parçası olan gıda güvenliğinin sağlanabilmesi kapsamlı ve ihtiyacı karşılayacak bir gıda mevzuatının varlığı, bu mevzuata dayalı denetimin etkili niteliklere sahip olması ve bu amaçların hayata geçirilmesi ise idarenin kolluk faaliyeti niteliğinin ortaya çıkmasıyla mümkün olacaktır[1].Gıda güvenliğine ilişkin süreç risk değerlendirmesi, risk yönetimi ve risk iletişimini kapsayan risk analizi üzerinden yürütülmektedir. Risk analizi gıda güvenliği politikasının temelidir. Süreçte risk yönetimi olarak ortaya çıkan politik sürecin de teknik ve bilime dayalı olarak yapılan risk değerlendirmesinden kurumsal olarak ayrılması gerekmektedir. Bilimsel dayanaklı risk değerlendirmesinin bağımsız bir kurum tarafından yapılması gerekmektedir. Risk analizini yapacak bağımsız bir otorite oluşturulması gıda güvenliği alanında yargı benzeri usullerin gelişmesini ve gıda güvenliği alanının yaptırımlar ile daha güvenceli bir şekilde korunmasını sağlayacaktır.Gıda güvenliği politikasının temelini teşkil eden risk analizindeki bilim temelli (science based) risk değerlendirmesi, politika temelli (policy based) risk yönetimi ve bu ikisi arasındaki risk iletişimi bilim, politika ve hukuk üçgeninde bir gıda güvenliği kavramını ortaya çıkarmaktadır. Risk analizi anlayışına göre şekillen gıda güvenliği sisteminde şeffaflık, kamu ile istişare ve kamu oyunun bilgilendirilmesi süreci tüketici güveninin kazanılmasında önemli bir role sahiptir. Tüm bu verilerin ışığında gıda güvenliği yönetim sisteminin bir belgelendirme sistematiğinden ziyade, doğrudan bir yönetim anlayışı olduğu hiçbir zaman gözden uzak tutulmamalıdır[2]. Normal 0 false false false EN-US JA X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:\"Table Normal\"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:\"; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Cambria; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} [1] KOÇ, Emin, Gıda Güvenliği ve Kamu Sağlığının Korunması, TAAD, Y.6, S.2015, s.22, s.396. [2] DEMİRAĞ, Kemal /Yılmaz, Hülya, Gıda Güvenliği, Sürdürebilirliği ve Yerel Yönetimler, TMMOB İzmir Kent Sempozyumu Bildiri Metni, s.655.Publication Metadata only Kültürel mirasın korunmasında idari usul olarak halkın katılımı(2023-07-21) ŞEKER, GÜLSEVEN; Şeker G.Normal 0 false false false EN-US JA X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:\"Table Normal\"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:\"; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Cambria; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} KÜLTÜREL MİRASIN KORUNMASINDA İDARİ USUL OLARAK HALKIN KATILIMI‘Kültürel Mirasın Korunmasında İdari Usul Olarak Halkın Katılımı’ başlığı altında öncelikle gelenekselden katılımcı yaklaşıma doğru değişen koruma anlayışı ‘Kültürel Mirasın Korunmasına İlişkin Yaklaşım’ başlığı altında birinci bölümde anlatılacak; ikinci bölümde ise kültürel varlıkların korunmasına ilişkin planlama faaliyetinin düzenleyici işlem niteliği ve halkın katılımı ilişkisi ‘Kültürel Mirasın Korunmasında Planlama Faaliyeti’ başlığı altında incelenecek ve son bölümde ise ‘Bir İdari Usul Olarak Halkın Katılımı’ başlığı altında halkın katılımına ilişkin süreç idari usul kuralları bağlamında ele alınacaktır.Kültürel mirasın korunmasına ilişkin olarak yaklaşımın; varlıkları kültür ve tabiat varlığı olarak ayıran ve varlıkların birel özelliklerine odaklanan[1] estetik, mimari ve tarihsel kaygılara dayalı olarak bir koruma çerçevesi inşa etmeye yönelik geleneksel yaklaşımdan, söz konusu kaygılar ile beraber, halkın eserlere olan yaklaşımı dikkate alınmak suretiyle[2], kültür ve tabiat varlıklarının korunmasını uzman dar bir tabakanın işi olmaktan çıkarmaya yönelik, uzmanlık ile beraber, korunacak varlıkları üreten, kullanan ve onlarla bir arada yaşayan halkın, varlıklara atfettiği önem ve değeri içeren katılımcı bir korumanın[3] gerekliliğine doğru evrildiği görülmektedir. Bu yeni yaklaşım ile birlikte varlıkların sahip oldukları mimari, arkelojik, tarihi, estetik, bilimsel ve diğer özelliklerine dayalı olarak uzman bir grubun, varlığa atfettiği önem ve özgünlük değerinden; bizlerin varlığın özgünlüğü ve önemi hakkında nasıl düşündüğümüze doğru bir dönüşüm ve geçiş söz konusudur[4]. Varlıklara verilen değer, ancak o değerleri üreten ve/veya onlar ile birlikte yaşayanların katılımını sağlayarak tam anlamıyla kavranması söz konusu olabilir[5]. Koruma planlamasında halk katılımını kıymetli kılan unsur, tesis edilen idari işlemleri denetlemek değildir. Önem verilmesi gereken asıl husus, idari kararlar alınmadan önce, idari hazırlık safhalarında, koruma planlarının ve kültür varlıklarının değerinin/öneminin tam olarak ortaya konulmasıdır. Yürütülmekte olan idari faaliyetlerin, ne anlam ifade ettiğini bilinir kılmak esas olmalıdır. Dolayısıyla odaklanılması gereken, halk katılımının koruma sürecinin ilk aşamalarından itibaren devam ediyor olmasıdır. Korumaya ilişkin planlama sürecinin başarısı, farklı fikirlerin, ne şekilde ve hangi oranda bir araya getirildiğine bağlıdır[6]. Kültürel mirasın korunmasına yönelik olarak idare tarafından yerine getirilen faaliyet genel olarak planlama faaliyeti içerisinde yer alan koruma amaçlı imar planlarıdır. Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’nda yer alan koruma amaçlı imar planına ilişkin tanımlama düzenleyici işlem olarak nitelendirilmektedir. Koruma amaçlı imar planlarına katılım, demokrasi ilkesi ve yönetime katılma ilkesinin bir uzantısıdır[7]. Demokratik bir yönetim için büyük önem taşıyan düzenleyici işlem yapma yönteminin en önemli getirisi katılıma olanak sağlamasıdır[8]. ‘Halkın katılımı’ ibaresi ‘düzenleyici işlem’ kavramı ile olan bağlantısı nedeniyle Birleşik Devletler Kodlarında birlikte yer almaktadır[9].İdarenin planlama faaliyetine ilişkin süreçteki halkın katılımı ise idari bir usul olarak karşımıza çıkmaktadır. Usul sürecindeki işlemlerin tek hedefi, nihai işleme vücut vermek değil; bu süreci başlı başına bir değer olarak ortaya çıkarmak, bu sürece dâhil olacak olan menfaatlerin başlangıçtan idare tarafından göz önünde bulundurulmasını sağlayarak güvence altına almaktır[10]. Hukuk devleti ve demokratik yönetime ilişkin dönüşümlerde olduğu gibi idare ile birey arasındaki dönüşümü de hayata geçirecek hukuksal araç bireyi de sürece müdahil eden idari usul kurumu olmuştur[11]. Bireyin katılımı sayesinde, idari faaliyetle ilgili tüm menfaat ve somut olguların doğru bir biçimde ortaya konulması temin edilmekle birlikte idarenin en doğru kararı almasına ve son tahlilde, etkin ve etkili işleyişine katkıda bulunur[12]. Koruma anlayışındaki değişim ile idari usul kavramına yüklenen anlamın geçirmiş olduğu süreç neticesinde, birey ve idare arasındaki ilişki ve meşruiyet bağlamında İdare Hukukunu yansıtan beş anahtar değer hesap verebilirlik, verimlilik, şeffaflık, katılım ve işbirliği olarak ortaya çıkmaktadır. Normal 0 false false false EN-US JA X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:\"Table Normal\"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:\"; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Cambria; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} [1] John Henry Merryman, \"Two Ways of Thinking About Cultural Property\", The American Journal of International Law, Vol.80, Nu: 4, (October 1986), s.832. [2] Philip Hubbard, \"Professional versus Lay Tastes in Design Control—An Empirical Investigation\" Planning Practice and Research, Vol.9,Issue 3, (1994), s.274. [3] İlhan Tekeli, \"Kentsel Korumada Değişik Yaklaşımlar Üzerine Düşünceler\", Mimarlık, Mimarlar Odası Yayını Yıl: 26, Sayı.1, (1988), s.58. [4] Randall Mason, \"Fixing Historic Preservation: A Constructive Critique of \"Significance\" [Research and Debate].\", Places, Vol. 16, Issue.1, (2004),s.64’den aktaran Orhan Karabacak, Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıklarının Korunmasında Devletin Yükümlülükleri: Karşılaştırmalı Bir Analiz, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi, 2016, s.37. [5]Karabacak, s.37. [6] Sue Henry Renaud, Public Participation in Historic Preservation Planning, National Park Service, A Draft Work, Washington D.C., 2002, s.1’den aktaran Karabacak, s.308. [7] Oğuz Sancakdar, Taşınmaz Kültür ve Tabiat Varlıkları Hukuku, Seçkin Yayıncılık, Ankara 2012, s.313. [8] Cenk Şahin, Amerikan Federal İdare Hukukunda ‘Regülasyon’ ve Türk Hukukuna Yansımaları, İstanbul 2010, s.126. [9] Lisa Blomgren Bingham, The Next Generation of Administrative Law: Building the Legal Infrastructure for Collaborative Governence, Wisconsin Law Review [10] Zeliha Hacımuratlar, İdari Usule Katılım, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara 2011, s.60. [11] Hacımuratlar, s.44. [12] Hacımuratlar, s.94. Normal 0 false false false EN-US JA X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:\"Table Normal\"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:\"; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:Cambria; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin;}