Person:
KARACA, SEDA

Profile Picture

Email Address

Birth Date

Research Projects

Organizational Units

OrgUnit Logo
Organizational Unit

Job Title

Last Name

KARACA

First Name

SEDA

Name

Filters

20222
Reset filters

Settings

Subject: physical activity ×

Search Results

Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Does kinesiophobia limit physical activity and quality of life in asthmatic patients
    (2022-09-01) KARACA, SEDA; POLAT, MİNE GÜLDEN; YILDIZ ÖZER, AYSEL; OĞUZ, SEMRA; Yıldız Özer A., Karaca S., Şenocak E., Oğuz S., Polat M. G.
    Kinesiophobia has been studied in musculoskeletal and neurological diseases. The aim of this descriptive study was to assess the level of kinesiophobia in stable asthmatic patients, and to determine whether it is an obstacle to physical activity and quality of life. A total of 62 asthmatic patients and 50 healthy control subjects were assessed using the tampa kinesiophobia scale (TSK) for kinesiophobia, International Physical Activity Questionnaire-Short Form (IPAQ-SF) for physical activity levels, and Asthma Quality of Life Questionnaire (AQLQ) for quality of life. A high degree of kinesiophobia was determined in 54.8% of the asthmatic patients. The TSK scores were significantly higher (P < 0.001), and the AQLQ scores were lower in the asthma group than in the control group (P < 0.001). The IPAQ-SF level and AQLQ score were lower (P < 0.001 for both) in the asthmatic group with a high kinesiophobia score. The TSK score was significantly associated with IPAQ-SF score (r = -0.889; P < 0.001) and AQLQ score (r = -0.820; P < 0.001) in asthmatic patients. According to linear regression analysis, kinesiophobia explained 84.40% of QoL and physical activity. Patients with a stable asthma were observed to have a high level of kinesiophobia compared with healthy subjects. High kinesiophobia levels may increase the disease burden by negatively affecting participation in physical activity and quality of life. While developing asthma education programs for asthma patients, it should be remembered that even in the stable period, kinesiophobia can develop. Preventive and therapeutic programs should include precautions to improve quality of life and physical activity against the effects of kinesiophobia.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Pandemi sürecinde bilgisayar kullanımının ofis çalışanlarının postür, boyun disabilite ve fiziksel aktivite seviyesine etkisi
    (2022-06-01) KARACA, SEDA; YILDIZ ÖZER, AYSEL; POLAT, MİNE GÜLDEN; TANHAN A., KARACA S., Hacıoğlu A., Kılınç E., YILDIZ ÖZER A., POLAT M. G.
    Amaç: Pandemi sürecinde sosyal hareketliliğin azalmasının yanı sıra ofis çalışanlarında bilgisayarla çalışmanın artması, uzun çalışma sürelerinin ve buna bağlı sağlık sorunlarının zeminini hazırlamıştır. Bu çalışmanın birincil amacı, ofis çalışanlarında bilgisayar kullanımının postür, boyun disabilite ve fiziksel aktivite üzerine etkisini araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: 67 katılımcı 42 (%63) erkek ve 25 (%37) kadın gönüllü araştırmaya katıldı. Katılımcıların sosyo-demografik bilgileri ve günlük çalışma süreleri kaydedildi. Servikal disabilitesi için Boyun Disabilite İndeksi (BDİ) ve aktivite durumları için de Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi Kısa Form (UFAA-KF) kullanıldı. Katılımcıların bilgisayar kullanım sırasında postürleri direk gözlem yoluyla değerlendirilerek forma işaretlendi. Katılımcıların bilgisayar ile çalışma süreleri 6 saatin altı ve üstü olarak iki gruba ayırıldı. Veri analizi için Bağımsız Örneklem T testi uygulandı. Bulgular: Katılımcıların 44’ü (%66) bilgisayar ile 6 saatten daha fazla çalışıyordu. İki grup arasında yaş, kilo, boy ve boyun disabiliteleri arasında anlamlı bir fark yok iken, daha uzun süre çalışan grubun fiziksel aktivite seviyesi anlamlı olarak daha düşüktü (p=0,034). Bilgisayar ile 6 saatten daha fazla çalışan grupta ise yaş ile BDİ skoru arasında pozitif yönde zayıf şiddette bir korelasyon vardı (r=0,363, p<0,05). Sonuç: Pandemi sürecinde ofis çalışanlarında fiziksel aktivite seviyeleri azalmıştır. Ofis çalışanlarında günlük çalışma süresi, fiziksel aktivite düzeyi ile negatif yönde ilişkili olmasına karşın boyun disabilitesi üzerine etkisi bulunmamıştır. Ayrıca fiziksel aktivite düzeyinin, boyun ağrısı üzerine; baş-boyun fleksiyon postürünün, boyun disfonksiyonuna etkisi olmadığı saptanmıştır.