Person:
EROL, SAİME

Profile Picture

Email Address

Birth Date

Research Projects

Organizational Units

OrgUnit Logo
Organizational Unit

Job Title

Last Name

EROL

First Name

SAİME

Name

Filters

2012 - 201932020 - 202315
Reset filters

Settings

Has files: true ×

Search Results

Now showing 1 - 10 of 18
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    The Frequency of and Contributing Factors to the Psychological Abuse of Older People in Nursing Homes in Turkey
    (MARMARA UNIV, INST HEALTH SCIENCES, 2020-05-02) GÜR, KAMER; Erol, Saime; Gur, Kamer; Hellac, Feyza; Canbay, Tugba
    Objective: This study investigated the frequency of the psychological abuse of older people in nursing homes and contributing factors. Methods: The population for this methodological and descriptive study was 161 elderly individuals living in two nursing homes in Istanbul. The data were collected using Barthel's Index, the Standardized Mini Mental Test (SMMT) and the Elders' Psychological Abuse Scale (EPAS). The scale's reliability was tested using the Kuder-Richardson Formula 20 (KR-20) and test-retest analysis. Its validity was tested using the Content Validity Index (CVI) and concurrent validity. The frequency of abuse is presented using numbers, percentages, and means. The relationship between the independent variables and abuse was evaluated using the t-test and Kruskal-Wallis variance analysis. Results: The participants' mean age was 73.5 years (42.2% were older than 80 years); 44.7% were female. The mean scores were 5.57 +/- 4.12 on the EPAS and 89.13 +/- 17.13 on Barthel's Index. The KR-20 reliability coefficient for the scale was 0.80. The test-retest reliability was 0.97; p=0.000, and the content validity index was 90%. Of the participants, 14.3% were exposed to psychological abuse. Individuals with high dependency and low levels of income, education and mental capacity were exposed to psychological abuse more frequently (p <0.05). Conclusion: The Turkish version of the originally English EPAS is reliable and valid.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Digital Game Addiction and Lifestyle Behaviors in Turkish Adolescents
    (MARMARA UNIV, INST HEALTH SCIENCES, 2021-05-26) EROL, SAİME; Aksoy, Zahide; Erol, Saime
    Objective: Digital game addiction is a concern that threatens public health around the world, especially in adolescents. This study was conducted to determine the relationship between digital game addiction and lifestyle behaviors in adolescents. Methods: The research was carried out in from three high schools offering different types of education in Maltepe district between March and April 2017. Data were collected by using the Introductory Information Form, Game Addiction Scale for Adolescents and Adolescent Lifestyle Profile Scale. Data were evaluated in computer environment. Descriptive data were shown with numbers, percentages and means. The relationship between game addiction and independent variables was evaluated by chi-square test, Mann-Whitney U test, Pearson Correlation Analysis and Logistic Regression Analysis. Results: 22.4% of adolescents were determined to be addicted to digital games. The mean scores of health responsibility, nutrition, interpersonal relationships and stress management of adolescents who had game addiction were significantly lower than the adolescents without game addiction. Digital game addiction rates were significantly higher in boys, vocational high school students, ninth grade students, and in those who described that their family had low income, that they had very poor relations with their families/friends, that they had very poor living conditions and that they were generally unhappy. Conclusions: It was determined that game addiction negatively affected adolescents' lifestyle behaviors, and there was a negative, low to moderately significant correlation between interpersonal relationships and stress management and game addiction.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Developing a Diabetes Knowledge Scale for Adults and its Psychometric Properties
    (2022-09-01) EROL, SAİME; Yavuz K. E. , EROL S.
    Objective: This study was conducted to develop and test the psychometric properties of a \"Diabetes Knowledge Scale for Adults.\"Methods: The sample for this research of methodological design consisted of 500 individuals, ages 18-90, who had presented at a state hospital in Istanbul during the period October 2018-April 2019 with or without a diagnosis of diabetes. Data for the study were collected with a \"Sociodemographic Characteristics Descriptive Questionnaire\" and the \"Diabetes Knowledge Scale for Adults (DKSA).\" The validity of the scale was evaluated with the content validity index and construct validity testing (exploratory, confirmatory factor analyses). Its reliability was assessed with KR-20 internal consistency analysis, item-total correlation testing, the item discrimination, item difficulty indexes, and test-retest analysis.Results: The content validity index for the 28-item scale was found to be 0.92. The exploratory factor analysis revealed five subscales that explained 62.15% of scale variance. The results of the confirmatory factor analysis, GFI= 0.88 CFI= 0.93, AGFI= 0.86, SRMR= 0.01 and chi 2/ df = 2.43, confirmed a good and acceptable level of goodness of fit for the scale. The scale\"s KR-20 reliability coefficient was 0.94, item-total correlations were above .45 and the correlation between the test-retests administered two weeks apart was found to be r=0.99Conclusion: DKSA is a valid and reliable scale that can be used to determine the knowledge level of between the ages of 18-90 adults about diabetes.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Huzurevinde Yaşayan Yaşlı Bireylerin Düşme Korkusunu Azaltmada Güvenli Hareket ve Yürüme Programının Etkisi
    (2018-10-14) EROL, SAİME; GÜLCAN KAR ŞEN;SAİME EROL
    Amaç: Bu çalışma, huzurevinde yaşayan yaşlı bireylerin düşme korkusunu azaltmada “Güvenli Hareket veYürüme Programının” etkisini göstermek amacı ile yürütülmüştür. Gereç ve Yöntem: Çalışma; ön test-son testkontrol gruplu yarı deneysel tasarım ile Kasım 2012-Nisan 2013 tarihleri arasında Aile Sosyal Politikalar Bakanlığıİstanbul İl Müdürlüğüne bağlı bir huzurevinde yaşayan 73 yaşlı ile gerçekleştirildi. Yaşlılara düşme, düşmekorkusu, güvenli hareket davranışları, fiziksel aktivite ve yürüyüşü artırmaya yönelik altı haftalık girişim programıuygulandı. Veri toplama aracı olarak, Yaşlı Bilgi Formu, Tinetti Düşmenin Etkisi Ölçeği (TDEÖ), Yaşlılar İçinDüşme Davranışları Ölçeği (YİDDÖ) ve Tinetti Denge ve Yürüme Değerlendirmesi (TDYD) formları kullanıldı.Verilerin değerlendirilmesinde Student t test, Mann-Whitney U test, varyans analizi, Bonferroni test, Friedmantest ve Wilcoxon Signed Rank test kullanıldı. Bulgular: Çalışmanın sonucunda deney grubundaki yaşlıların TinettiDüşmenin Etkisi Ölçeği toplam puanı, YİDDÖ toplam puanı ile Bilişsel Uyum, Hareketlilik, Sakınma,Farkındalık, Pratiklik, Seviye Değişikliği, Telefona Yetişme ve Dikkatlilik alt boyut puanları kontrol grubundanyüksek bulundu. Sonuç: “Güvenli Hareket ve Yürüme Programının” huzurevlerinde yaygınlaştırılması önerilir.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Social participation of older adults in rural and urban areas: A cross-sectional survey in Turkey
    (2023-01-01) EROL, SAİME; Yılmaz M., Uyanık G., Ağartıoğlu Kundakçı G., Subaşı Baybuğa M., Altay B., Cingil D., Bakan A. B., Aktaş B., ÇAPIK C., EROL S., et al.
    Social participation is important in terms of active aging and quality of life during old age. This cross-sectional study aimed to determine the social participation of older adults in rural and urban areas in Turkey. Related factors were similarly identified. The sample comprised 1,224 people over the age of 60, with a mean of 69.78 ± 7.48 years. Among the participants, 61.4% live in urban areas. The data were collected in family health centers through face-to-face interview and the Interview Form, Social Participation Assessment Form, and Social Participation Dimension of the Turkish Version of the Aging Module of the World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) Scale. The scores obtained from the social participation dimension of the scale among the elderly in urban areas were higher than those obtained among the elderly in rural areas (p =.002). In addition, older adults in the urban areas who talked on the phone several times a month (p =.025), went to concerts, theater/cinema, museum/exhibition, various visual/musical shows (p =.046), and engaged in gardening (p =.032) obtained higher scores in the social participation dimension than the other participants. Health care professionals should take an advocacy role in building relationships with policy makers and create suitable socialization opportunities for older adults in urban and rural areas.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Kardiyak Operasyon Geçiren Bireylere Tele Hemşirelik Yoluyla Uygulanan Transteoretik Model Temelli Girişimlerin Sigara Bırakmaya Etkisi.
    (2022-10-16) EROL, SAİME; Karakan E., EROL S.
    Amaç: Çalışmanın amacı, kardiyak operasyon geçiren bireylere tele hemşirelik yoluyla uygulanan transteoretik model temelli girişimlerin sigara bırakmaya etkisini belirlemektir. Yöntem: Çalışma, yarı deneysel tasarım ile İstanbul’da bir kalp hastanesinde (Şubat-Kasım 2021) yürütüldü. Örneklemi, 60 deney, 60 kontrol, olmak üzere 120 kardiyak operasyon geçiren yetişkin birey oluşturdu. Deney grubu modelin değişim aşamalarına göre Whatsapp gruplarına ayrıldı. Her Whatsapp grubuna üç ay boyunca, haftada üç kez, model temelli eğitim sunusu, mesajlar, görseller, videolar, gönderildi ve her grup ile iki kez görüntülü görüşme yapıldı. Kontrol grubuna girişim uygulanmadı. Veriler, sosyo-demografik tanılama, Fagerström nikotin bağımlılık, transteoretik model öz etkililik ve karar alma ölçekleri kullanılarak toplandı. Ön-test verileri yüz yüze, son test ve izlem test verileri ise Google form uygulaması ile toplandı. Verilerin analizinde, tanımlayıcı istatistikler, Mann Whitney-U testi, Kruskal Wallis varyans analizi kullanıldı. Bulgular: Girişim sonrası, deney grubunda sigara bırakma oranı %62,75, kontrol grubunda %26 bulundu (p<0,05). Deney grubunun öz etkililik ölçeği kilo kontrolü hariç diğer alt boyut puanları, kontrol grubuna göre anlamlı yüksek bulundu (p<0,05). Sigara içmenin yararları ölçeği puanları deney grubunda kontrol grubuna göre daha düşük, sigara içmenin zararları puanları daha yüksek bulundu (p<0,05). Deney grubu, kontrol grubuna göre değişim aşamalarında daha hızlı ilerledi (p<0,05). Deney grubunun nikotin bağımlılık ölçeği puan ortalaması izlem testte kontrol grubuna göre daha düşük bulundu (p<0.05). Sonuç ve Öneriler: Çalışmanın sonucunda, kardiyak operasyon geçiren bireylere tele hemşirelik yoluyla TTM temelli girişimlerin sigara bırakmada etkili bulundu. Bu yöntemin kardiyak operasyon geçiren bireylere sigarayı bıraktırmak amaçlı rutin olarak kullanılması önerilir
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Sağlık Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Antibiyotik Kullanım Konusunda Tutum ve Davranışları.
    (2022-01-01) EROL, SAİME; ARAZ A., Yurttapan E., ERDEM Ö., EROL S.
    Amaç: Araştırma, Sağlık Bilimleri Fakültesi öğrencilerinin antibiyotik kullanımı konusunda tutum ve davranışlarını incelemek amacıyla yürütüldü. Yöntem: Araştırmanın örneklemini, Sağlık Bilimleri Fakültesinde okuyan 966 öğrenci oluşturdu. Veriler Şubat-Mayıs 2017 tarihlerinde, kişisel bilgi formu, Antibiyotik Kullanımı Tutum ve Davranışları Anketi kullanılarak toplandı. Veriler tanımlayıcı istatistikler ve ki-kare testi ile değerlendirildi. Bulgular: Öğrencilerin %13,5’i antibiyotiği doğru doz ve sürede kullanmadığını, %14,7’si hekim reçete ettiği halde antibiyotik kullanmadığını, %14,7’si hastalandığında hekimden antibiyotik reçetesi yazmasını istediğini, %5,5’i her hastalandığında evdeki antibiyotiği kullandığını bildirdi. Öğrencilerin bölümlerine göre; antibiyotiğin kullanma süresine dikkat etme, hekimin reçete ettiği antibiyotiği başka bir hekime danışma, antibiyotiğin prospektüsünü okuma, kullanma talimatına dikkat etme açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0,05). Sonuç: Öğrencilerinin antibiyotik kullanımına yönelik yanlış tutum ve davranışları olduğu eğitimleri esnasında konunun daha dikkatli ele alınması gerektiği söylenebilir.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    The relationships between university students' physical activity levels, insomnia and psychological well-being
    (KARE PUBL, 2020) EROL, SAİME; Demirer, Ilkben; Erol, Saime
    Objectives: This study aims to determine university students' physical activity levels, insomnia and psychological well-being, and to examine the relationships between them. Methods: This descriptive and correlation-seeking research's sample included 702 voluntarily participating students studying in the faculty of health sciences and the faculty of science and letters at a university. The data were collected using a 23-item participant information form, the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ), the Bergen Insomnia Scale (BIS) and the Psychological Well-being Scale (PWBS). Descriptive statistics, the Mann-Whitney U test, the Kruskal-Wallis test, the chi-squared test, logistic regression analysis and the Games-Howell post hoc test were used to evaluate the data. Results: Of the students, 20.4% were inactive, 57% were minimally active, and 22.6% were sufficiently active. Of them, 59.3% had insomnia. The participants' PWBS scores were above average (40.23 +/- 8.18). The students who described themselves as having a bad psychological state had more insomnia, and a one point increase in the PWBS score reduced the risk of insomnia by a factor of 0.972. The students with bad family relationships had increased risk of insomnia by a factor of 1.512, the students who had continual headaches had increased risk of insomnia by a factor of 2.504, and the students who used phones in bed had increased risk of insomnia by a factor of 1.760. Conclusion: High physical activity levels increased psychological well-being, and high psychological well-being scores, good family relationships and regular physical activity reduced insomnia.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    The effect of the transtheoretical model-based healthy youth program on sexual health knowledge and behavior of college women
    (2023-01-01) ERGÜN, AYŞE; EROL, SAİME; Karatana O., ERGÜN A., EROL S.
    College women are at more risk in terms of sexual behavior than male students. This study was carried out to determine the effect of the transtheoretical model-based Healthy Youth Program on college women\"s sexual health knowledge and behaviors. The sample of the study, which was conducted with a one-group pretest-posttest quasi-experimental design, consisted of 207 first-year college women. It was determined that the Healthy Youth Program was effective in improving the sexual health knowledge and behaviors of college women. It can be used as a guide in sexual health education in colleges.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Yetişkinlerin beslenme bilgisi ve besin tercihleri ile beden kütle İndeksi arasındaki ilişki
    (2022-04-01) EROL, SAİME; Keskin Y., AKAR Y., ERDEM Ö., EROL S.
    Beslenme bilgisinin yeterli olması sağlıklı besin tercihleri için önemlidir. Amaç: Bu çalışmada yetişkin bireylerin beslenme bilgisi ve besin tercihleri ile Beden Kütle İndeksi arasındaki ilişkiyi belirlemek amaçlandı. Yöntem: Aralık 2019 – Mart 2020 tarihleri arasında kesitsel tasarımla yürütülen çalışmanın evrenini, İstanbul ilinin iki farklı ilçesindeki Aile Sağlığı Merkezlerine kayıtlı yetişkin bireyler oluşturdu. Örneklem, oransız tabakalı örnekleme yöntemi ile belirlendi. Aile Sağlığı Merkezlerine başvuran yetişkinlerden bir kadın, bir erkek olacak şekilde sistematik olarak alınan 444 birey örneklemi oluşturdu. Araştırmanın gücü Temel Beslenme bilgisi bölümü için 0,89, Beslenme tercihi bölümü için 0,99 bulundu. Veriler Yetişkinlerin Beslenme Bilgi ve Besin Tercihleri Ölçeği, anket formu ve boy, kilo ölçümleri alınarak toplandı. Tanımlayıcı istatistikler, Pearson korelasyon analizi ve Ki kare analizi ile değerlendirildi. Bulgular: Araştırmaya katılan yetişkinlerin %49.5’i kadın, %50.5’i erkek olup, yaş ortalaması 41.01±13.67’tir. Çalışma grubunun %56.1’i gibi büyük çoğunluğunun fazla kilolu ve obez olduğu ve beden kütle indeksi ortalamaları 25.81±4.37 bulundu. Bireylerin %45.9’unun beslenme bilgi düzeyleri orta, %36.5’inin iyi ve bireylerin %45.3’ünün besin tercihleri orta, %30.2’sinin iyi düzeyde olduğu bulundu. Yetişkinlerin medeni durum, gelir ve eğitim durumu değişkenleri ile Beden Kütle İndeksi arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<.05). Beden Kütle İndeksi ile Temel Beslenme Bilgisi ve Besin Tercihi puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmadı (p>.05). Sonuç: Yetişkinlerin beslenme bilgi ve tercihleri yeterli olmasına rağmen büyük çoğunluğunun fazla kilolu/obez olması, besinlerin ihtiyaçtan fazla tüketilmesi ya da inaktif olmaları ile ilişkili olabileceği düşünüldü