Person: YEGEN, ŞEVKET CUMHUR
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Last Name
YEGEN
First Name
ŞEVKET CUMHUR
Name
3 results
Search Results
Now showing 1 - 3 of 3
Publication Open Access Prognostic significance of metastatic lymph node ratio in gastric cancer: a Western-center analysis(2023-08-01) UPRAK, TEVFİK KIVILCIM; AKIN, MUHAMMED İKBAL; ÇELİKEL, ÇİĞDEM; YEGEN, ŞEVKET CUMHUR; ERGENÇ, MUHAMMER; Ergenç M., Uprak T. K., Akın M. İ., Hekimoğlu E. E., Çelikel Ç., Yegen Ş. C.BackgroundTumor-node-metastasis (TNM) staging is the central gastric cancer (GC) staging system, but it has some disadvantages. However, the lymph node ratio (LNR) can be used regardless of the type of lymphadenectomy and is considered an important prognostic factor. This study aimed to evaluate the relationship between LNR and survival in patients who underwent curative GC surgery.MethodsAll patients who underwent radical gastric surgery between January 2014 and June 2022 were retrospectively evaluated. Clinicopathological features of tumors, TNM stage, and survival rates were analyzed. LNR was defined as the ratio between metastatic lymph nodes and total lymph nodes removed. The LNR groups were classified as follows: LNR0 = 0, 0.01 < LNR1 ≤ 0.1, 0.1 < LNR2 ≤ 0.25 and LNR3 > 0.25. Tumor characteristics and overall survival (OS) of the patients were compared between LNR groups.ResultsAfter exclusion, 333 patients were analyzed. The mean age was 62 ± 14years. According to the LNR classification, no difference was found between groups regarding age and sex. However, TNM stage III disease was significantly more common in LNR3 patients. Most patients (43.2%,n = 144) were in the LNR3 group. In terms of tumor characteristics (lymphatic, vascular, and perineural invasion), the LNR3 group had significantly poorer prognostic factors. The Cox regression model defined LNR3, TNM stage II—III disease, and advanced age as independent risk factors for survival. Patients with LNR3 demonstrated the lowest 5-year OS rate (35.7%) (estimated mean survival was 30 ± 1.9months) compared to LNR 0–1–2.ConclusionOur study showed that a high LNR was significantly associated with poor OS in patients who underwent curative gastrectomy. LNR can be used as an independent prognostic predictor in GC patients.Publication Open Access Outcomes of proximal versus total gastrectomy for proximal gastric cancer: A propensity score-matched analysis of a western center experience(2023-01-01) UPRAK, TEVFİK KIVILCIM; ERGENÇ, MUHAMMER; AKMERCAN, AHMET; YEGEN, ŞEVKET CUMHUR; UPRAK T. K., ERGENÇ M., AKMERCAN A., YEGEN Ş. C.Purpose: In this western study, we aimed to compare perioperative outcomes, postoperative complications, and overall survival in patients who underwent total gastrectomy (TG) or proximal gastrectomy (PG) for proximal gastric cancer (GC). Methods: Patients who underwent GC surgery at Marmara University Hospital between January 2014 and December 2021 were evaluated retrospectively. Propensity score matching (PSM) was performed to balance the baseline characteristics of patients undergoing PG and TG. Data on patients’ demographics, clinicopathological features of tumors, complications, and survival rates were analyzed. Perioperative outcomes and overall survival of the patients were compared between PG and TG groups. Results: A total of 212 patients were included in this study, with 53 patients in the PG and 159 in the TG group. After 1:1 matching according to PSM, 46 patients in the PG group were matched to 46 in the TG group. After PSM, there were no differences in clinicopathological outcomes except retrieved lymph nodes. In terms of short-term outcomes, overall perioperative morbidity (Clavien Dindo ≥ 3a) was significantly higher in the PG group (p = 0.01). However, there was no significant difference when the complications were considered separately. In the long-term follow-up, reflux esophagitis was associated with the PG group (p=0.04). In multivariate analysis, positive surgical margin and lymphovascular invasion were significant factors related to overall survival. Overall, 5-year survival was 55% in matched patients. The difference in survival was not statistically significant (57 vs. 69 months, p = 0.3) between the two groups. Conclusions: Proximal gastrectomy is applicable to patients up to stage 3 disease, with no difference in overall survival, with caution in early complications and reflux esophagitis. Among all demographic and oncological factors, lymphovascular invasion and resection margin were significantly associated with worse survival.Publication Metadata only Pankreas cerrahisi yapılan hastalarda eras uygulamasının etkisi(2021-06-14) ERGENÇ, MUHAMMER; KARPUZ, ŞAKİR; YEGEN, ŞEVKET CUMHUR; Ergenç M., Karpuz Ş., Ergenç E. M., Yegen Ş. C.Amaç:Cerrahi sonrası hızlandırılmış iyileşme (ERAS: Enhanced Recovery After Surgery) hastaya detaylı eğitim verilerek ve hasta güvenliği gözetilerek uygulanan, perioperatif dönemde intravenöz hidrasyonun kısıtlanması, postoperatif erken oral rejim başlanarak sıvı ihtiyacını bu yolla giderilmesi, daha etkin analjezi sağlanması, yerleştirilen drenlerin daha erken çekilmesi ve hastanın erken mobilize edilmesi esasına dayanan bir protokoldür. Son dekadda tanımlanan bu protokol ile elektif cerrahiler sonrası hastanede yatış sürelerinin kısaltılması ve ilişkili komplikasyonların azaltılması hedeflenmiştir. Bu çalışmada ERAS protokolünün pankreas cerrahisi hastalarında postoperatif komplikasyonlar, yatış süresi, tekrarlayan hastane yatışı ve reoperasyon oranlarına etkisinin araştırılması hedeflenmiştir.Gereç ve Yöntem:Çalışma Ocak 2016 ile Kasım 2018 tarihleri arasında Marmara Üniversitesi Pendik Eğitim Araştırma Hastanesi Genel Cerrahi Kliniği’nde laparotomi ile elektif pankreas kanseri cerrahisi geçiren hastalar üzerinde prospektif olarak yapılmış olup hastalar standart bakım ve ERAS protokolü esasına göre iki gruba randomize edildi. Hastaların demografik verileri, laboratuvar tetkik sonuçları ile birlikte perioperatif verilen sıvı miktarı, kanama ve transfüzyon durumu kaydedildi. Postoperatif sonda çekilme günleri, ağrı ve gelişen komplikasyonlar ve taburculuk günleri takip edilerek kaydedildi.İstatistiksel analizde sayısal değerler için nonparametrik t testi, kategorik değerler için ki kare kullanıldı.Bulgular:On sekizi ERAS protokolü, 20’si standar t bakım protokolü olmak üzere toplam 38 hastanın verileri istatiksel analize dahil edildi. Gruplar yaş cinsiyet, laboratuvar değerleri, cerrahi tipi ve ASA skorları açısından benzer dağılmaktaydı. Ameliyat süresi, ameliyatta verilen iv sıvı ve transfüzyon açısından fark saptanmadı. Kanama miktarı ERAS grubunda median değer 300 ml (100-550) iken, kontrol grubunda 500 ml (200-750) bulundu. Postoperatif takipte; günlük verilen iv sıvı ortalaması, nazogastrik çekilme günü, postoperatif vizüel analog skala skoru değerleri, mobilizasyon, postop gaz çıkışı ve defekasyon yönünden ERAS ve kontrol grubu arasında fark yoktu. ERAS gurunda tüm hastalara epidural analjezi uygulanırken kontrol grubunda uygulanmadı. ERAS grubunda 17 (%94) hastaya erken beslenme uygulanırken bu oran kontrol grubunda 11 (%55) idi. En sık gelişen komplikasyonlar olan gecikmiş mide boşalması ve pankreatik fistül dahil olmak üzere postoperatif komplikasyon açısından iki grup arasında fark izlenmedi. Çalışmanın primer çıkarımı olan hastanede kalma süresi ve yeniden yatış açısından ERAS ve kontrol grubu arasında anlamlı fark izlenmedi.Sonuç:Sunulan çalışmada ERAS uygulamalarının total komplikasyon oranını azalttığı, özellikle abdominal enfeksiyon, hastane yatış süresi, mide boşalma güçlüğü gibi hafif olanları etkilerken, pankreas fistülü, reoperasyon, tekrar yatış ve mortalite gibi ağır olanlar üzerine etkisi olmadığı ortaya konulmuştur. Bu uygulamaların başlatılması pankreas cerrahisi için güvenlik tehdidi oluşturmamaktadır.Anahtar kelimeler:Pankreas cerrahisi, Cerrahi sonrası hızlandırılmış iyileşme, ERAS