Person: YÜCEL, SELÇUK
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Last Name
YÜCEL
First Name
SELÇUK
Name
15 results
Search Results
Now showing 1 - 10 of 15
Publication Metadata only The comparison of anxiety levels in children who underwent invasive or non-invasive urodynamic studies(2022-05-13) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; TARCAN, TUFAN; YÜCEL, SELÇUK; TANIDIR, YILÖREN; Sekerci C. A., Can Ozkan O., Tanidir Y., Tarcan T., Yucel S.INTRODUCTION AND OBJECTIVE: Urodynamic studies play an important role in the evaluation of children with lower urinary tract dysfunction. In this study, we aimed to examine the effects of invasive and non-invasive urodynamic studies on the anxiety levels of children with the help of an anxiety scale. METHODS: Children aged 8-17 years who were scheduled for uroflowmetry (UF) or filling cystometry (FC) and who agreed to fill out an anxiety scale were included in the study. It was the first UF or FC of all children. “The Screen for Child Anxiety Related Disorders (SCARED)” form consisting of 41 questions was used in the evaluation. All children included in the study filled the form themselves. The SCARED results of children who underwent UF and FC were compared. RESULTS: A total of 56 children with a mean age of 10.85þ/- 2.98 years were included in the study. 31 (55.4%) of the children were females and 25 (44.6%) were males. The number of children who had UF was 26 (46.4%; 8.5 (8-14) years), and 30 (53.6%; 11.5 (8-17) years) had FC. The total SCARED scores of the children who underwent UF and FC were 26.5 (5-75) and 27 (2-57), respectively, and there was no statistical difference (p[0.980) (Table 1). A significant difference was found only in "Separation Anxiety Disorder" among sub-score evaluations (p[0.049) (Table 1). In children who underwent filling cystometry, there was no statistical difference in the total SCARED score between those who did and did not do clean intermittent catheterization (28 (3-41); 27 (2-57), respectively) (p[0.860). CONCLUSIONS: The SCARED scores above 25 indicate an anxiety disorder, and interestingly, in this study, both the invasive and noninvasive urodynamic study groups scored over 25. We consider that non-invasive urodynamic tests may cause stress on children as much as invasive ones.Publication Metadata only Predictive factors of full response to desmopressin treatment in children with primary monosymptomatic enuresis nocturna(2023-02-01) ÖZGÜR, GÜNAL; TANIDIR, YILÖREN; TARCAN, TUFAN; YÜCEL, SELÇUK; Ozgur G., Sekerci C. A., TANIDIR Y., Tarcan T., YÜCEL S.Publication Metadata only Obstrüktif üropati(Güneş Tıp Kitabevi, 2023-11-01) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; YÜCEL, SELÇUK; Şekerci Ç. A., Yücel S.Publication Metadata only Alt üriner sistem disfonksiyonu olan çocuklarda üç günlük işeme günlüğündeki işeme hacimleri ve sıklıkları farklı mıdır(2023-10-25) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; YÜCEL, SELÇUK; TARCAN, TUFAN; Ergün R., Şekerci Ç. A., Çetin M., Sahak M. Y., Yücel S., Tarcan T.Publication Metadata only Predictive factors of full response to desmopressin treatment in children with primary monosymptomatic enuresis nocturna(2023-03-10) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; TARCAN, TUFAN; YÜCEL, SELÇUK; Özgür G., Şekerci Ç. A., Tanıdır Y., Tarcan T., Yücel S.Publication Metadata only The value of urinary BDNF, ATP And MMP-2 in children with myelodysplasia(2023-09-27) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; KÜTÜKOĞLU, MEHMET UMUT; YÜCEL, SELÇUK; TARCAN, TUFAN; Şekerci Ç. A., Kütükoğlu M. U., İşbilen Başok B., Fidan M., Yücel S., Tarcan T.HYPOTHESIS / AIMS OF STUDYStudies on the effects of various urinary biomarkers in children with neurogenic or non-neurogenic lower urinary tract dysfunction (LUTD) have been published in recent years. Three of them are Brain Derived Neurotrophic Factor (BDNF), Adenosine Triphosphate (ATP), Matrix Metallopreteinase-2 (MMP-2), and various positive effects in diagnosis and follow-up have been reported in different patient groups. In this study, it was aimed to evaluate the relationship of these urinary biomarkers with urodynamic findings and upper urinary tract deterioration (UTTD) in children with myelodysplasia.STUDY DESIGN, MATERIALS AND METHODSChildren with myelodysplasia evaluated in the pediatric urology outpatient clinic between 2022 and 2023 were included in the study. All patients underwent urinary ultrasonography, voiding cystourethrography, urodynamic studies, and DMSA renal scintigraphy. Children with missing data were excluded from the study. Urine samples were collected into sterile urine collection tubes before urodynamics. After each urine sample was centrifuged at 3000 g for 10 minutes, the supernatant was separated and stored at -800C until further analysis. In addition, control urine was collected from 10 healthy children. Urinary BDNF, ATP, and MMP-2 were studied by ELISA method. Urinary biomarker values of patients and controls were compared and subgroup analysis was performed in the myelodysplasia group in terms of urodynamic findings and UUTD. The presence of renal scar, vesicoureteral reflux, or hydronephrosis was considered as UUTD. Constipation status was evaluated with the Bristol stool chart.RESULTSThe median age of 40 children (26 girls (65%), 14 boys (35%)) included in the study was 108 (8-216) months, and the healthy control group (6 girls, 4 boys) was 120 (60-154) months (p=0.981). The primary etiology of 35 children was myelomeningocele (87.5%), 2 dermal sinus (5%), 2 tethered cord (5%), and one sacrococcygeal immature teratoma (2.5%). Urinary BDNF, MMP-2, and ATP were found to be significantly higher in children with myelodysplasia compared to the control group (p=0.007, p=0.027, p=0.014, respectively) (Table 1). In the subgroup analysis, the three biomarker values were similar in children with bladder compliance below or above 10 cmH2O/ml (p=0.750, p=0.844, p=0.575). In addition, no difference was found in terms of UUTD in all three biomarkers (p=0.387, p=0.892, p=0.705). However, a negative correlation was found between urinary ATP and bladder compliance in the correlation analysis (p<0.05) (Table 2). Interestingly, a positive correlation was detected among the three biomarkers (p<0.01) (Table 2). There was no significant difference in urinary biomarkers between children with and without constipation.INTERPRETATION OF RESULTSInvasive urodynamic studies are the gold standard method in the evaluation of children with neurogenic LUTD after first-step tests. In recent years, it is tried to define tests that help and support urodynamic studies in the diagnosis and follow-up of these children. Among these, urine biomarkers come to the forefront with their easy-to-measure features. Three biomarkers evaluated in this study were found to be higher in children with myelodysplasia compared to the healthy control group. However, in subgroup analyses, they were not found to be significantly different in children with UUTD. One of these, urinary BDNF, is the most frequently studied biomarker in children with LUTD after NGF. Urinary BDNF has only been studied in one study in children with myelodysplasia, and decreased after the intravesical injection of botulinum toxin (1). Urinary MMP-2 has been previously studied in adults with spina bifida, and ATP in women with overactive bladders, and significant findings on both biomarkers have been reported (2,3). To our knowledge, these two biomarkers have been studied for the first time in children. In particular, we think that the negative relationship between urinary ATP and bladder compliance may be significant in clinical follow-up. The small number of patients seems to be the most important limitation of the study.CONCLUDING MESSAGEUrinary biomarkers seem promising for the future with their non-invasive features in the follow-up of children with neurogenic LUTD. However, the lack of standardization, the inconsistency between the results of the studies, and the inability to reliably predict risky groups are important shortcomings of urinary biomarkers. We consider that urinary biomarkers should only be assessed as a part of well-designed studies and should not be used in the clinical decision-making process of neurogenic LUTD in children.FIGURE 1Table 1. Comparison of urinary BDNF, ATP and MMP-2 values between patients and controlsFIGURE 2Table 2. Correlations for bladder compliance, ATP, BDNF and MMP-2 in patientsREFERENCESSekerci CA, Tanidir Y, Toprak T, Basok BI, Isman F, Simsek F, et al. Value of Urinary Brain-Derived Neurotrophic Factor Levels on the Assessment of Botulinum Toxin Type A Treatment for Neurogenic Detrusor Overactivity in Children with Myelodysplasia. J Urol. 2019;201(1):174-80.Peyronnet B, Richard C, Bendavid C, Naudet F, Hascoet J, Brochard C, Senal N, Jezequel M, Alimi Q, Khene ZE, Corlu A, Clément B, Siproudhis L, Bouguen G, Kerdraon J, Manunta A, Gamé X. Urinary TIMP-2 and MMP-2 are significantly associated with poor bladder compliance in adult patients with spina bifida. Neurourol Urodyn. 2019 Nov;38(8):2151-2158. doi: 10.1002/nau.24163. Epub 2019 Sep 4. PMID: 31486131.Silva-Ramos M, Silva I, Oliveira O, Ferreira S, Reis MJ, Oliveira JC, Correia-de-Sá P. Urinary ATP may be a dynamic biomarker of detrusor overactivity in women with overactive bladder syndrome. PLoS One. 2013 May 31;8(5):e64696. doi: 10.1371/journal.pone.0064696. PMID: 23741373; PMCID: PMC3669404.Publication Metadata only Çocuk hastalarda endoskopik böbrek ve üreter taşı cerrahisinin renal kan akımı üzerine etkisinin renal renkli doppler ultrasonografi ile değerlendirilmesi: Prospektif çalışma(2023-10-04) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; TARCAN, TUFAN; YÜCEL, SELÇUK; Şekerci Ç. A., Topbaş B., Soydemir E., Yapıcı Ö., Akbaş S., Yücel S., Tarcan T., Tanıdır Y.AMAÇ: Böbrek taşlarının endoskopik tedavisi sırasında kullanılan irrigasyon sıvısının toplayıcı sistemde basınç artışına neden olduğu bilinmektedir ve 30-45 mmHg basınçlarda piyelorenal reflünün başladığı gösterilmiştir. Yetişkinlerde yapılan çalışmalarda bu cerrahilerin resistif indeksi (Rİ) etkilediği raporlanmıştır. Bildiğimiz kadarıyla çocuk hasta grubunda endokopik taş cerrahilerinin renal kan akımı parametreleri üzerine etkisi araştıran bir çalışma yoktur. Bu çalışmada, çocuklarda uygulanan endoskopik taş cerrahilerinin renal perfüzyon ve kan akımı üzerine etkilerinin renal renkli Doppler ultrasonografi (RRDUSG) ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır. GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmamıza supin perkütan nefrolitotomi (PNL), retrograd intrarenal cerrahi (RİRC), üreteroskopi (URS), endoskopik kombine intrarenal cerrahi (EKİRC) operasyonu yapılan 0-18 yaş arası hastalar dahil edildi. Hastalara operasyondan 1-3 gün önce, postoperatif 1. gün ve postoperatif 1. ay RRDUSG yapıldı. Ultrasonografide pik sistolik hız (PSV) ve end-diyastolik hız (EDV) ölçüldü. Rezistif indeks (PSV-EDV)/PSV formülü ile hesaplandı. Hastaların yaş, cinsiyet, boy, vücut ağırlığı ve diğer özellikleri, taşın özellikleri, operasyonda kullanılan ekipmanların özellikleri, cerrahi sonuç ve komplikasyonlar kaydedildi. RRDUSG parametreleri tüm hastalarda cerrahi öncesi ve sonrası ile ipsilateral ve konralateral böbrek arası karşılaştırıldı. Ardından cerrahi tiplerine göre alt gruplar oluşturularak benzer karşılaştırma tekrar yapıldı. BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 45 hastanın 15’i (%33,3) kız, 30’u (%66,7) erkekti ve yaş ortalaması ortalama 8,71±3,98 yıldı. Toplamda 13 hastaya (%28,8) PNL, 11 hastaya (%24,4) RİRC, 12 hastaya (%26,7) URS, 9 hastaya (%20) ise EKİRC yapıldı. Taşların maksimum çapı 11,39±6,55 mm ölçüldü, maksimum Hounsfield ünitesi (HU) değerleri ise 1132,88±491,79’du. Hastaların %28,9’unda (n=13) Clavien Dindo (CD) 1 ve/veya 2 komplikasyon gelişti, hiçbir hastada CD 3 ve üzeri komplikasyon görülmedi. Operasyonun yapıldığı taraf böbrekte preoperatif, postoperatif erken dönem ve postoperatif 1. ayda yapılan RRDUSG’lerde renal ve segmental/arkuat arter PSV, EDV ve Rİ değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (Tablo 1). İpsilateral böbrekle kontralateral böbreğin RRDUSG parametrelerini karşılaştırdığımızda, preoperatif dönemde, postoperatif erken dönemde ve postoperatif 1. ay ölçümlerinde anlamlı fark görülmedi. Operasyon türlerine göre sınıflandırdığımızda; PNL, RİRC, URS ve EKİRC operasyonlarının hiçbirinin preoperatif ve postoperatif ölçümlerinde RRDUSG parametrelerinde anlamlı bir değişiklik gözlenmedi ve Rİ değerlerinin ortalamasının her dönemde 0,7 eşik değerinin altında olduğu görüldü. Preoperatif DJ stent takılmayan hastalarda postoperatif 1. aydaki ortalama segmental arter PSV ve EDV değerleri sırasıyla 37,01 ve 14,1’ken DJ takılan hastalarda sırasıyla 29,05 ve 10,995 bulundu, DJ stent takılmayan hastalarda bu değerler DJ stent takılmış olanlara göre anlamlı olarak düşüktü (PSV için p:0,031 EDV için p:0,041). SONUÇ: Mevcut literatürde bu konuyla ilgili çalışmaların hepsi erişkin hastalarla yapılmış olsa da çalışmaların bazılarında PSV, EDV veya Rİ değerlerinin operasyondan sonra yükselebildiği görüldü. Ancak, çalışmaların neredeyse tamamı bu değerlerin güvenli aralığın dışına çıkmadığını gösterdi. Çalışmamızda da benzer sonuçlara ulaşıldı. Çocuk hastalarda da bu parametrelerin hem operasyon öncesi ve sonrası, hem de operasyon tarafıyla karşı taraf böbreği kıyaslandığında anlamlı fark oluşturmadığı izlendi. Dolayısıyla çocuk hastalarda bu cerrahilerin renal vaskülarizasyona zarar vermeden güvenle uygulanabileceği sonucuna varıldı.Publication Metadata only Are Voiding volumes and frequencies different in the three-day voiding diary in children with lower urinary tract dysfunction(2023-09-27) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; YÜCEL, SELÇUK; TARCAN, TUFAN; Ergün R., Şekerci Ç. A., Çetin M., Sahak M. Y., Yücel S., Tarcan T.HYPOTHESIS / AIMS OF STUDYInitial evaluation of children presenting with lower urinary tract (LUT) symptoms includes physical examination, urinalysis, symptom scores, voiding diary (VD), uroflowmetry, and residual urine measurement. VD is an important tool that provides information about voiding volumes (VV), voiding frequency (VF) and habits, and it is recommended to be applied for at least 2 days in International Children Continence Society (ICCS) and European Urology Association (EAU) guidelines. However, some studies have reported similarities in VV between days at three-day VD. We hypothesized that the VV and VF between days may vary depending on the severity of the symptoms. Therefore, in this study, it was aimed to compare VV and VF values between days according to bladder capacity and symptom score.STUDY DESIGN, MATERIALS AND METHODSChildren who applied to the pediatric urology clinic due to LUT symptoms between 2022 and 2023 were included in the study. The records were evaluated retrospectively. Children with neurological deficits and missing data were excluded from the study. All children were evaluated in accordance with ICCS and EUA recommendations and underwent VD for 3 days. Mean VV and VF values of the whole group for each day were compared and subgroup analyzes were performed. The first subgroup was created according to Voiding Dysfunction Symptom Score (VDSS). VDSS by Akbal et al. was filled in by all parents. Children were divided into two groups as below and above the cut-off value of 8.5 showing LUT dysfunctions. The second subgroup was formed according to bladder capacity (BC). Bladder capacity is calculated as: uroflowmetry voided volume + residual urine volume. The Koff formula was used to calculate the expected bladder capacity (EBC) by age. BC/EBC of less than 65% was considered a low-capacity bladder (1). Decreased VF was accepted as <4 per day, normal VF 4-7 per day, and increased VF >7 per day.RESULTSA total of 109 (53 girls (48.6%), 56 boys (51.4%)) children with a median age of 8 (3-17) were included in the study. 77 (70.6%) children were diagnosed with overactive bladder, 8 (7.4%) with dysfunctional voiding, and 24 (22%) with monosymptomatic enuresis nocturne. The mean VVs between days were similar in the whole group (p=0.759) (Table 1). Moreover, the mean VV of the first day was similar to the average of both the first two days and the three days (p=0.021, p=0.490). Also, the maximum and minimum VVs were similar between days (1st day= 215.29+/-116.10 & 70.51+/-54.56 ml, 2nd day= 222.09+/-249.86 & 71.75+/-56.82 ml, 3rd day= 205.99+/-110.98 & 69.15+/-44.83 ml, p=0.942, p=0.160). In subgroup analyses based on gender, bladder capacity, and symptom score, mean VV was also found to be similar (Table 1). VF values were found to be significantly different between days. There was also a difference between VF values in children with VDSS>8.5 (p=0.012) and BC/EBC (%) >65 (p=0.030) (Table 2). In addition, 72 (66.1%) normal VF, 5 (4.6%) decreased VF, 32 (29.4%) increased VF were detected in first day; 75 (68.8%) normal VF, 10 (9.2%) decreased, 24 (22%) increased VF in second day; 77 (70.6%) normal VF, 6 (5.5%) decreased VF, 26 (23.9%) increased VF in third day.INTERPRETATION OF RESULTSVD is a highly useful tool that allows to show voiding habits, features of bladder function and is characterized by being an easy, non-invasive, no cost method. A properly completed VD provides information about VV, VF, presence and type of incontinence, enuresis, and fluid intake habits. Although at least two or three days of FVC is recommended, it is known that this form is difficult for parents to fill out, especially during school days. In the study of Franck et al., in which they evaluated the voiding diaries of 89 children, it was reported that the VF and mean VV were similar between the three days, but the maximum voiding volumes gradually decreased (2). The authors stated that one day\"s VD may be sufficient to evaluate LUT dysfunctions and shows good correlation with the three-day chart. Unlike these results, present study showed that VVs are similar in all group and sub-group analyses but there are differences between VFs. In another study, mean VV, maximum VV, and fluid intake were shown to be similar between 2- and 3-day VD (3). In addition, high number of voids numbers and low bladder capacities were found to be close to each other. It has been emphasized once again that a two-day VD may be sufficient for the evaluation of children with LUT dysfunctions. The highlight of the present study is the evaluation of VV and VF by forming subgroups according to symptom score and bladder volumes.CONCLUDING MESSAGEAlthough the voiding volumes of children with non-neurogenic LUT dysfunctions are similar between the days of the VD, there may be differences in the voiding frequencies particularly in children with IBSS>8.5 and normal bladder capacity. Therefore, we think that at least two daily voiding diary will contribute to strengthen the diagnosis and avoid over treatment.FIGURE 1Table 1. Comparison of voiding volume in frequency volume chartFIGURE 2Table 2. Comparison of voiding frequencies in frequency volume chartREFERENCESNevéus T, von Gontard A, Hoebeke P, Hjälmås K, Bauer S, Bower W, et al. The standardization of terminology of lower urinary tract function in children and adolescents: report from the Standardisation Committee of the International Children\"s Continence Society. J Urol. 2006;176(1):314-24.Franck HHM, Guedes ACS, Alvim YFS, de Andrade TMS, Oliveira LF, da Silva LI, et al. One-day voiding diary in the evaluation of Lower Urinary Tract Symptoms in children. Int Braz J Urol. 2023;49(1):89-96.Lopes I, Veiga ML, Braga AA, Brasil CA, Hoffmann A, Barroso U, Jr. A two-day bladder diary for children: Is it enough? J Pediatr Urol. 2015;11(6):348.e1-4.Publication Metadata only Aşırı aktif mesaneli çocuklarda üriner Atp’nin tanı, tedavi ve izlemdeki yeri(2023-10-25) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; TARCAN, TUFAN; YÜCEL, SELÇUK; Altuntaş T., Şekerci Ç. A., İşbilen Başok B., Fidan M., Yücel S., Tarcan T.Amaç: Son yıllarda biyobelirteçlerle aşırı aktif mesanenin (AAM) ilişkisi ile ilgili çok sayıda çalışma yayınlanmıştır. Detrüsör aşırı aktivitesi olan mesanelerin üroepitellerinden ve kolinerjik sinir uçlarından beklenenden fazla Adenosin Trifosfat (ATP) salgılandığı gösterilmiştir. Bu çalışmamızda daha önce sadece yetişkinlerde değerlendirilmiş olan üriner ATP’nin AAM’li çocuklarda tanı, tedavi, izlemdeki değerinin belirlenmesi amaçlandı. Metot: 01.03.2022-01.10.2022 tarihleri arasında Marmara Üniversitesi Çocuk Ürolojisi polikliniğine başvuran AAM tanılı 30 hasta prospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Sağlıklı 10 çocuk kontrol grubu olarak alındı. AAM grubunda tedavi öncesi ve tedavinin birinci ayında iki ayrı örnek alındı. İdrar örnekleri orta akım yöntemiyle toplandı. Toplanan idrar numuneleri 3000 devirde 4 dakika santrifüj sonrası alınan süpernatant ölçümlere kadar -80 derecede saklandı. İdrar ATP seviyeleri ELISA kiti kullanılarak ölçüldü. Tedavi öncesi ve sonrası ATP değerleri hem kendi arasında hem de alt üriner sistem (AÜS) parametreleri ile karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 30 (17’si (%56,6) erkek, 13’ü (%43,3) kız) çocuğun yaşı 7,93 (3-15) yıl; kontrol grubunun ise 9,3 (5-13) yıldı (p=0,19). Hasta grubunda ilk başvuruda üriner ATP değeri 25,44 (2,48-170,62) ng/mg kre hesaplanırken; kontrol grubunda 10,08 (3,09-16,52) ng/mg kre olarak hesaplandı (p=0,61) (Tablo1). Hasta grubunda birinci ay örneklerinin 13’ünde (%43,3) üriner ATP azalırken; 17’sinde (%56,6) artmıştır. Tedavi sonrası ATP değişikliğinin istatistiksel anlamlı olmadığı görüldü (p=0,84). Üriner ATP ile AÜS parametreleri arasında anlamlı korelasyon saptanmadı (Tablo2). Sonuç: Üriner ATP’nin AAM’li çocukların tanı, tedavi, izleminde etkisi gösterilememiştir. AAM tanısında kullanılan non-invaziv testlerin ATP ile ilişkili olmadığı görülmüştür. İlerde tasarlanacak çalışmalarda invaziv ürodinamik testlerle üriner ATP’nin değerlendirilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.Publication Metadata only Düşük ve orta dereceli vezikoüreteral reflülü çocuklarda alt üriner sistem disfonksiyonunun subüreterik enjeksiyon başarısına etkisi(2023-10-04) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; GENÇ, YUNUS EMRE; TARCAN, TUFAN; YÜCEL, SELÇUK; Şekerci Ç. A., Genç Y. E., Sahak M. Y., Tarcan T., Yücel S.AMAÇ: Vezikoüreteral reflüye (VUR) alt üriner sistem (AÜS) disfonksiyonunun eşlik etmesi ateşli idrar yolu enfeksiyonu ve renal skar gelişimi için risk faktörü olduğu bilinmektedir. AÜS semptomlarının tedavi edilmesinin VUR’un spontan rezolüsyonu üzerine olumlu etkileri olduğu rapor edilmiştir. Bu nedenle VUR’lu çocukların AÜS fonksiyonları açısından değerlendirilmesi önerilmektedir. Ancak, düşük ve orta dereceli (Grade 1-3) VUR’lu çocuklarda AÜS fonksiyonlarının, subüreterik enjeksiyonun başarı oranına etkisi hakkında literatürde çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı, düşük ve orta dereceli VUR nedeniyle subüreterik enjeksiyon uygulanan çocuklarda reflü rezolüsyon başarısının AÜS fonksiyonu parametrelerine göre karşılaştırılmasıdır. MATERYEL ve METOT: 2012-2022 yılları arasında kliniğimizde düşük ve orta dereceli VUR nedeniyle endoskopik Dekstranomer/Hyaluronik Asit enjeksiyonu (Dexell ®) uygulanan hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya ilk kez enjeksiyon uygulanan çocuklar dahil edildi. Daha önce VUR nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan, yüksek dereceli VUR (Grade 4,5), nörojenik mesane disfonksiyonu olan ve konjenital genitoüriner sistem anomalisi (posterior üretral valv, üreterosel, epispadias, ekstrofi vezika, mesane divertikülü, duplikasyon, ürogenital sinüs, kloaka, renal agenezi) olan çocuklar çalışma dışı bırakılmıştır. Tanı alan tüm çocuklar işeme günlüğü, İşeme Bozuklukları Semptom Skoru (İBSS), üroflowmetri, rezidüel idrar ölçümü (PVR) ile AÜS fonksiyonları açısından değerlendirilmiştir. AÜS disfonksiyonu olan hastalar cerrahi öncesi uygun yaklaşımlar ile tedavi edilmiştir (konservatif yaklaşımlar, antikolinerjik ilaçlar, alfa bloker ilaçlar, biofeedback). Cerrahi sonrası tüm olgulara postoperatif 6. ayda kontrol işeme sistoüretrografisi çekilmiştir. Reflüsü düzelenler grup 1, reflüsü devam edenler grup 2 olarak ayrılmıştır. İki grup arasında AÜS değerlendirme parametreleri karşılaştırılmıştır. BULGULAR: Toplam 195 çocuktan kriterlere uygun olan 81 çocuk (113 renal ünite) çalışmaya dahil edildi. Çocukların ortalama tanı yaşı 7.95 ± 3.05 yıldı. Hastaların 48 ‘inde unilateral ve 33’ünde bilateral VUR saptandı. 38 üreterde grade 1 (%33,6), 39 üreterde grade 2 (34,5) ve 36 üreterde grade 3 (%31,9) bulundu. Tüm grupta başarı oranı %82,3 (93/113 renal ünit), unilateralde %83,3 (40/48 renal ünit) ve bilaterallerde % 81,5’di (53/56 renal ünit). İki grup arasında cinsiyet, ateşli İYE, kabızlık, VUR derecesi ve DMSA bulguları arasında istatistiksel olarak fark saptanmamıştır (Tablo 1). İki grup arasında, ortalama tanı yaşı, gündüz işeme sıklığı, ortalama Qmax değeri, yaşa göre beklenen mesane hacminin saptanan mesane kapasitesine oranı, PVR ve IBSS değerleri istatistiksel olarak benzerdi (Tablo 2). SONUÇ: Subüreterik enjeksiyonun VUR rezolüsyonu başarısına göre her iki grupta AÜS fonksiyonları benzerdir. VUR’lu çocuklarda AÜS disfonksiyonu, cerrahi öncesi AÜS disfonksiyon değerlendirilmesi ve tedavisinin yapılması sonrasında subüreterik enjeksiyonun başarısı etkileyen bir faktör olarak bulunmamıştır.