Person: YANANLI, HASAN RACİ
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Last Name
YANANLI
First Name
HASAN RACİ
Name
6 results
Search Results
Now showing 1 - 6 of 6
Publication Open Access The Effect of Canagliflozin on Hippocampal Dendrite Morphology in a Model of Alzheimer's Disease Induced by Intracerebroventricular Injection of Streptozotocin(2023-10-01) YAZI, SEVDENUR; YANANLI, HASAN RACİ; ŞEHİRLİ, ÜMİT SÜLEYMAN; KİRAZLI, ÖZLEM; Yazı S., Özen B., Buldu B., Yalçın E., Karaköse O., Çakmak O., Somunkıran S., Yananlı H. R., Şehirli Ü. S., Kirazlı Ö.Publication Metadata only İlaç kullanım durumunun covid-19 klinik seyri üzerine etkisi(2022-04-07) SUR ÜNAL, ÜLKÜ; YANANLI, HASAN RACİ; SUR ÜNAL Ü., YANANLI H. R., ÜNAL Ö. K., DOĞAN KAYA Y., KESKİN M., GÜNGÖREN F., KARAÇİZMELİ ALTIPARMAK D., KARAALP A.Giriş: Renin-anjiyotensin sistem inhibitörleri, non-steroidal anti-inflamatuar ilaçlar ve tiazolidinedionlar gibi ACE2 ekspresyonunu değiştiren ilaçların koronavirüs hastalığı-2019’un (coronavirus disease-2019, COVID-19) klinik seyri üzerine etkilerini araştıran çalışmalar yayınlanmaktadır; henüz bir fikir birliğine varılamamış olsa da herhangi bir etkilerinin olmadığı belirtilmektedir. Metforminin düşük ve insülinin yüksek mortalite ile ilişkilendirildiği yayınlar mevcuttur. COVID-19'un yayılma hızının ACE2 veya TMPRSS2 reseptörlerinin ekspresyon durumu veya henüz bilinmeyen diğer bazı genetik faktörlerle ilişkili olabileceği düşünüldüğünde dünyanın farklı yerlerindeki veriler önemlidir. Bu çalışmanın amacı İstanbul, Türkiye örnekleminde COVID-19’a yakalanmadan önceki son altı ay içinde kronik olarak kullanılan ilaçların COVID-19 klinik seyri üzerine etkilerini incelemektir. Yöntem: İstanbul’da dört farklı aile sağlığı merkezine bağlı olan hastalardan Mart-Kasım 2020 tarihleri arasında COVID19 tanısı almış 525 hastanın dahil edildiği retrospektif kohortta, hastaların dosyaları geriye dönük olarak tarandı. Demografik bilgilerin yanı sıra hastaların COVID-19 tanısı almalarından önceki son altı ay içinde kullandıkları ilaçlar not edildi. Demografik verilerin ve kullanılan ilaçların çalışmanın üç ana sonlanım noktası olan hastaneye yatış, yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatış ve mortalite üzerine etkileri lojistik regresyon modelleri oluşturularak incelendi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 525 COVID-19 hastasının 109’u (%20,8) hastaneye yatırılmıştı, 18’i (%3,4) YBÜ’de tedavi görmüştü ve 11’inde (%2,1) mortalite gelişmişti. Artan yaş hastaneye yatış, YBÜ’ye yatış ve mortalite olasılığı ile ilişkilendirilirken; ek olarak COVID-19'un toraks bilgisayarlı tomografi (BT) bulgularının varlığı ve polifarmasi hastaneye; yalnız olmak ve yine COVID-19'un toraks BT bulgularının varlığı YBÜ’ye yatış olasılığının artmasıyla ilişkilendirildi. Yaş ve komorbiditeye göre ayarlama yapıldığında, diyabetes mellitus (DM) ilaçlarının hastaneye yatış olasılığını (OR=3,9; 95% CI 1,2-13,0); kalsiyum kanal blokerlerinin (KKB) YBÜ’ye yatış (OR=15,8; 95% CI 2,1-120,2) ve mortalite (OR=295,1; 95% CI 4,6-18946,6) olasılığını arttırdığı görüldü. Sonuç: DM ilaçlarının ve KKB’nin COVID-19 klinik seyri üzerinde olumsuz etkilerinin olabileceği ortaya kondu.Publication Metadata only Motor aktivite ölçüm testleri(Nobel Tıp Kitabevi, 2021-01-01) YANANLI, HASAN RACİ; YANANLI H. R.Publication Metadata only Absans epilepsinin epileptogenez sürecinde nigro-striatal dopaminerjik yolağın rolünün araştırılması(2021-05-27) YANANLI, HASAN RACİ; GÜLHAN, REZZAN; GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU, MEDİNE; TOPLU A., YAVUZ M., ÇULPAN Y., TURGAN AŞIK Z. N., YANANLI H. R., GÜLHAN R., GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU M., ONAT F.Epilepsinin ve epileptogenezin patogenezinde rol alan nöronal mekanizmaların ortaya konması güncel hedeflerden bir tanesidir. Bu çalışmada non-konvülsif nöbetlerle karakterize absans epilepsisinin epileptogenez döneminde nigro-striatal dopaminerjik yolağın rolünün ortaya konması hedeflenmiştir. Bu amaçla Strasbourg kökenli genetik absans epilepsili sıçanların (GAERS) ve kontrol grubunu oluşturan Wistar sıçanların mediyal önbeyin demetine (MFB) 6-Hidroksidopamin (6-OHDA) verilmesi ile ortaya çıkan sonuçlar kıyaslanmıştır. Yöntemler: Deneylerde 30 günlük GAERS(n=5) ve Wistar sıçanlar(n=2) kullanıldı. Stereotaksik cerrahiyle 6-OHDA (8 µg/4µL/4dk hızında) MFB’ye (AP:-1,4; ML:1,6; V:7,1) enjekte edildi. Gruplarda 21 gün sonra adımlama, silindir ve rotasyon testleri yapıldı. Silindir testi için pleksiglas silindire alınan hayvanların sağ ve sol ön pençeleriyle silindire değme sayısı gözlendi. Adımlama testi için 50 cm parkurda tek ön pençesiyle ilerlemesi sağlanarak (diğer pençeler tutularak) adım sayısı hesaplandı. Rotasyon testi öncesi tüm hayvanlara apomorfin (0,05 mg/kg, subkutan) enjeksiyonu yapılarak 30 dakika boyunca hayvanların 3600 sola dönüşleri kaydedildi. Veriler ortalama±standart hata olarak belirtildi. Spearman korelasyon testi ile istatistiksel değerlendirme yapıldı. Bulgular: GAERS grubu için rotasyon sayısı 257,8±39,98; adımlama testinde adım sayısı sol 10±4,25, sağ 11,8±3,21 idi. Silindire değme testinde ön pençe değme sayısı sol 8,2±2,39, sağ 9,4±2,37 idi. Wistar grubu için rotasyon sayısı 245±89; adımlama testinde adım sayısı sol 0, sağ 5±4 idi. Silindire değme testinde ön pençe değme sayısı sol 7,5±1,5, sağ 11±3 idi. Gruplar arasında anlamlı bir korelasyon bulunmadı. Sonuçlar: 6-OHDA enjekte edilen sıçanların rotasyon testi ile adımlama ve silindir testleri arasında anlamlı bir korelasyon bulunamadı. Çalışmamızda grup sayılarının sınırlılığı nedeniyle, sayı arttırılarak çalışmanın devamı hedeflenmektedir. Çalışma TÜBİTAK (218S653) tarafından desteklenmektedir. Anahtar Kelimeler: GAERS, absans epilepsisi, rotasyon, adımlama, silindir testi Objective: One of the aims in the neuroscience is to define the neuronal mechanisms involved in the pathogenesis of epilepsy and epileptogenesis. In this study, we examined the role of the nigrostriatal dopaminergic pathway in the epileptogenesis of absence epilepsy characterized by non-convulsive seizures. We compared the findings of injection of 6-Hydroxydopamine (6-OHDA) to the medial forebrain bundle (MFB) of the Strasbourg genetic absence epilepsy rats (GAERS) with the control Wistar rats. Methods: The MFB (AP:-1.4; ML:1.6; V:7.1) of 30-days-old GAERS(n=5) and Wistar(n=2) animals were targeted and injected with 6-OHDA(8 µg/4µL/4min) by stereotaxic surgery. After 21 days, cylinder, stepping and rotation tests were performed. For the cylinder test, the number of right and left front paw touch to the plexiglass cylinder were counted separately from the animals which were observed for 20 min. For the stepping test, the number of steps taken was calculated by driving the animals on a single front paw (right and left front paws were calculated separately). Afterwards, all animals received an injection of apomorphine (0.05 mg/kg), and the rotation(3600) of animals were recorded for 30 min. Data were expressed as mean±standart error. Spearman correlation was performed. Results: In GAERS group, number of rotations were 257.8±40.0. In the stepping test, the left steps were 10±4.25; while the right were 11.8±3.21.In the cylinder test, the number of front paw touches with left paw were 8.2±2.39; and the right were 9.4±2.37. For the Wistar group, number of rotations were 245±89. In the stepping test, the left steps were 0; the right were 5±4. And the number of front paw touches left were 7.5±1.5; the right were 11±3 with no significant correlation between the groups. Conclusions: No significant correlation was found between rotation behavior and the stepping-cylinder test of animals. In the study, group numbers are planned to be increased. The study is supported by TUBITAK (218S653).Publication Open Access The effects of etomidate on testicular ischemia reperfusion injury in ipsilateral and contralateral testes of rats(2022-01-01) YANANLI, HASAN RACİ; DEMİRKAPU M. J., Karabag S., Akgul H. M., Mordeniz C., Yananli H. R.© 2022 Verduci Editore s.r.l. All rights reserved.OBJECTIVE: Testicular torsion is a condition that manifests with acute pain and can lead to infertility despite urgent surgical intervention. The aim of this study is to investigate the protective and preventive effects of etomidate, an imidazole derivative, a non-barbiturate general anesthetic agent, without analgesic effect, on testicular ischemia-reperfusion injury. MATERIALS AND METHODS: Twenty-four adult male Wistar rats weighing 200-250 g were used in the study. Torsion was created in all rats by rotating left testes 720° clockwise on the day of the experiment. 30 minutes before detorsion, 4 mg/kg etomidate and 10 mg/kg propofol were administered intraperitoneally to the etomidate and propofol groups, respectively. After an hour of ischemia, the left testis was reinstated, and the tissues were repaired according to their physiology. Following 24 hours of reperfusion, the animals were euthanized after ipsilateral and contralateral testes were removed. RESULTS: Etomidate applied before testicular detorsion significantly suppressed germ cell damage and Leydig cell loss in ipsilateral tissue. It did not cause any significant changes in the percentage of necrosis, histological score, and tubule rupture in ipsilateral tissue. Propofol administered before testicular detorsion significantly suppressed the percentage of necrosis only in the ipsilateral tissue. In addition, no signs of damage were observed in the contralateral testis. CONCLUSIONS: These findings show that etomidate administered before detortion creates a protective effect by preventing testicular ischemia- reperfusion injury.Publication Open Access Effects of acute topiramate administration on post-traumatic stress disorder in rats(2022-01-01) YANANLI, HASAN RACİ; DEMİRKAPU M. J., Dogan F. C., Karabag S., Yilmaz A., Celikkol A., YANANLI H. R.Purpose: The aim of this study was to investigate the effects of acute systemic topiramate administration on anxiety index and freezing time, plasma estrogen and progesterone levels, and salivary gland immunoglobulin A in a post-traumatic stress disorder rat model. Materials and Methods: A total of eighteen female Wistar rats used in the study were exposed to predatory odor stress. One week later, saline was administered to the control group and 15 µM and 30 µM topiramate to the treatment groups, after which the animals were exposed to the trauma reminder and their behavior was monitored in the elevated plus maze. At the end of the experiment, blood samples were taken, animals were sacrificed, salivary glands were removed immediately after. Results: Topiramate suppressed anxiety index and freezing time in rats with post-traumatic stress disorder at both 15 µM and 30 µM doses compared to the control group. A positive correlation was observed between plasma estrogen level and anxiety index in the control group, and topiramate suppressed this correlation in a dose-dependent manner. Topiramate did not change the plasma progesterone level, but suppressed the salivary gland immunoglobulin A level at the low dose. Conclusion: These findings obtained in our study indicate that topiramate may be effective in the treatment of posttraumatic stress disorder.