Person:
HARMAN, FERHAT

Loading...
Profile Picture

Email Address

Birth Date

Research Projects

Organizational Units

Organizational Unit

Job Title

Last Name

HARMAN

First Name

FERHAT

Name

Search Results

Now showing 1 - 10 of 38
  • Publication
    C2 anatomisi: Yüksek yerleşimli vertebral arter vakalarında vertebral arter mobilizasyonu ile C2 vida yerleştirilmesi.Kadavra diseksiyonu
    (2022-11-24) HARMAN, FERHAT; OĞLİN, VOLKAN; DAĞÇINAR, ADNAN; HARMAN F., OĞLİN V., BARAN O., Yılmaz M. Ö., Böyükyılmaz Ş., Orhun Ö., DAĞÇINAR A.
  • Publication
    Metastatik omurga tümörlerinin epidemiyolojisi ve klinik değerlendirme
    (Türk Nöroşirurji Derneği Yayınları, 2022-10-01) HARMAN, FERHAT; Çakır M., Harman F.
  • PublicationOpen Access
    The effect of polycaprolactone/graphene oxide electrospun scaffolds on the neurogenic behavior of adipose stem cells
    (2022-02-01) PINAR, ERTUĞRUL; ÜNAL YILDIRIM, SEMRA; GÜNDÜZ, OĞUZHAN; HARMAN, FERHAT; Pınar E., Şahin A., Ünal Yıldırım S., Gündüz O., Harman F., Kaptanoğlu E.
    Stem cell destiny can be controlled with scaffold biomaterials in tissue engineering and regenerative medicine. This study aimed to investigate the neuronal differentiation potential of human adipose tissue-derived mesen- chymal stem cells in graphene nanofiber matrix in vitro. Stem cell isolation was performed from adipose tissue taken from human by mechanical and enzymatic methods. The differentiation potential was examined after incubation of adipose stem cells in normal medium and neural differentiation medium, on graphene oxide (GO) and polycaprolactone (PCL) composite scaffolds produced by electrospinning technique. In vitro studies indi- cated that the presence of GO in PCL scaffold increases an effect on cell attachment, proliferation, infiltration into the scaffold, and neuronal differentiation. Also, unlike subcutaneous tissue, it has been shown immunohis- tochemically that mesenchymal stem cells derived from epidural adipose tissue tend to differentiate into oligodendrocytes.
  • Publication
    Servikal spondilotik myelopatilerde anterior cerrahi teknikler
    (2022-11-01) HARMAN, FERHAT; Koban O., Harman F.
    Servikal spondilotik miyelopati, 55 yaş üstü hastalarda en sık görülen dejeneratif omurga problemidir. İlerleyici spinal kanalda daralma olması durumunda omurilikte direkt bası etkisi haricinde iskemik hadiseler neticesinde miyelomalazi gelişebilmektedir. Bu olguların erken tanı ve tedavisinde ilerleme kaydedilmesine rağmen cerrahi tedavisinde optimal yaklaşımla ilgili tartışmalar devam etmektedir. Servikal dar kanal cerrahisinde anterior servikal diskektominin, korpus hizasında dekompresyon sınırlarının kısıtlılığı nedeniyle endikasyonları sınırlıdır. İki seviye üzerinde korpektomi yapılması füzyon ve enstrümantasyon başarısızlıklarını artırabilmektedir. Bunu önleyebilmek adına atlayarak korpektomi tekniği önerilmiştir. Atlayarak korpektomi, arada bir korpus korunduğu için daha kısa greftler ve enstrümantasyon kullanımına izin verir. Böylece sıyırma kuvvetlerinin azaltılması hedeflenir. Oblik korpektomi enstrümantasyon kullanılmaması avantajına sahiptir ancak cerrahi oryantasyon kaybı yaşanabilmektedir. Bu yazımızda servikal spondilotik miyelopati hastalarında anterior yaklaşımla uygulanan cerrahi tedaviler ele alınmıştır.
  • Publication
  • Publication
    Görüntülemenin dili: Deformite cerrahiisnde radyolojiyi nasıl kullanmalıyız
    (2023-04-30) HARMAN, FERHAT; SARIGÜL B., Mammadov M., ÖĞRENCİ A., KOBAN O., Yılmaz M., HARMAN F., DALBAYRAK S.
  • Publication
    Hepatosellüler karsinom metastazında unilateral C1-2 füzyonu
    (2023-10-30) HARMAN, FERHAT; SÖNMEZ Ö., ERDOĞAN O., KARAGÖZ A., HARMAN F.
    Amaç: Posterior C1-2 füzyon, üst servikal bölge instabilitesinde kullanılan etkili bir stabilizasyon yöntemidir. C1-2 eklemi normalde oldukça hareketli bir eklemdir ve psödoartroza bağlı atlanto aksiyal instabilite riskini azaltmak için uygun füzyonu sağlamak önemlidir. Tek tarafl ı pedikül yapıları metastaz nedeniyle litik olan hastamızda, ağrı palyasyonu ve intstabiliteyi tedavi etmek amacıyla tek tarafl ı füzyon yöntemi uygulandı. Yöntem: Bilinen hepatosellüler karsinom tanısı olan hasta tarafımıza boyun ağrısı nedeniyle başvurdu. Hastanın yapılan görüntülemelerinde üst servikal seviye ve komşuluğunda ki yumuşak dokuda, instabiliteye yol açan metastaz saptanması üzerine stabilizasyon sağlanması amacıyla cerrahi planlandı. Bulgular: Boyun ağrısı nedeniyle tarafımıza başvuran 66 yaşındaki, erkek hastanın medikal öyküsünde hepatosellüler karsinom tanısı mevcut olup yapılan ileri tetkiklerde hastanın C1-C2 servikal vertebra seviyesinde, posteriorda fasyadan, anteriorda karotise uzanan hepatoselüler karsinom metastazı saptandı. (Şekil 1)Nörolojik muayenesinde defisit saptanmayan hastanın, SINS skoru 11 olarak hesaplanmış olup, potansiyel instabil olarak değerlendirildi.İnstabilite bulguları olan hastanın, servikal stabilizasyonunu sağlamak amacıyla operasyon kararı verildi. Hastanın sol tarafl ı pedikül yapıları metastaza bağlı olarak litik olması nedeniyle sağ tarafl ı unilateral C1-C2 füzyonu planlandı.Hasta prone pozisyonda ameliyata alınarak C1-C2 seviyesine ulaşıldı. C2 sinir kökü sakrifiye edildikten sonra sağ C1-C2 fasetinin yüzeyleri elektrikli drill ve küret ile dekortike edilerek füzyona uygun hale getirildikten sonra füzyonu güçlendirmek amacıyla allogreft kemik dokusu ve titanyum kafes yerleştirildi. Ardından C1 lateral mass, C2 pediküler vidaları tek tarafl ı olarak yerleştirildikten ve rod ile sistem birleştirildi. (Şekil 2)Postoperatif dönemde hastanın nörolojik muayenesinde herhangi bir defisit saptanmamış olup hastanın boyun ağrılarında belirgin azalma görülmüştür. Hastanın 3 ay servikal kollar kullanması planlandı Tartışma ve Sonuç: Atlantoaksiyal eklem arasına füzyon yapılması, eklemin hemen arkasında bulunan ve eklemi görmemizi engelleyen C2 kökü ve yaygın venöz pleksus nedeniyle uygulaması teknik olarak zorlu bir yöntemdir. İnoperatif olan hastamızda gelişmiş olan ağrı ve instabilitesini tedavi etmek amacıyla C1-C2 füzyonu planlandı. Hastanın tek tarafl ı kemik yapılarının litik olması bilateral füzyonu uygulamayı imkansız kılmaktadır. Bu nedenle hastamıza tek tarafl ı C1-C2 füzyonu uygulanarak ameliyat sonrası dönemden itibaren gözlemlenen ağrı palyasyonu sağlanmış olup aynı zamanda stabiliteyede katkıda bulunulmuştur. Cerrahi olarak inoperatif metastazları olan hastaların palyatif tedavisi, var olan veya gelişebilecek instabiliteyi önlemek için uygun vakalarda tek tarafl ı stabilizasyon denenebilir.
  • Publication
    Sakral kırıklı hastada vertebroplasti cemşidi iğnesi yardımı ile iliosakral vida yerleştirilmesi
    (2022-10-13) HARMAN, FERHAT; ÇEKİÇ, EFECAN; Harman F., Akbulut F., Çekiç E.
  • Publication
    Giant chorid plexus papilloma of lateral ventricle in an adult
    (2017-01-01) HARMAN, FERHAT; GÜRKANLAR D., HARMAN F., ERTUĞRUL MUT S.
  • PublicationOpen Access
    Different C2 screw placement techniques with mobilization of the vertebral artery in high-riding vertebral artery cases: Cadaver dissection
    (2023-10-01) HARMAN, FERHAT; DAĞÇINAR, ADNAN; HARMAN F., OĞLİN V., Yılmaz M. Ö., Orhun Ö., BARAN O., Böyükyılmaz Ş., GEZERCAN Y., DALBAYRAK S., DAĞÇINAR A.
    Objective: In neurosurgery, posterior approaches intended at the craniovertebral junction are frequently used. The most popular procedures for treating upper cervical instability are C1 lateral mass, C2 pedicle, and C1-C2 transarticular screw stabilization. Due to their proximity to neural structures and the presence of the high-riding vertebral artery (VA), these techniques are complicated. The risk of VA damage can be decreased by mobilizing the VA. Using cadaveric specimens in this study was aimed to demonstrate C2 pedicle and C1-C2 transarticular screw placement with VA mobilization and a novel C2 inferior corpus screw placement technique. Methods: In this study, twelve adult cadaveric specimens and two adult dry cadaveric C2 bones were used with the permission and decision of the University Research Ethics Committee. Colored silicone was injected into the arteries and veins of these twelve cadaveric specimens. Then, muscle dissection was performed stepwise, and the C2 vertebrae of the cadavers were revealed with a surgical microscope. Each specimen and entire stages of the dissections were recorded photographically. After cadaver dissections, screw placement was performed with three different techniques. Finally, radiological imaging was done with fluoroscopy. Results: After dissection, the lateral mass of the C2 vertebra was observed, and lateral to it, the transverse process and foramen were detected with the help of a hook. Next, the posterior wall of the VA groove was removed using a 1 mm thin plate Kerrison rongeur until the VA loop could partially be observed the VA. This enables us to find the top of the loop of the VA and mobilize it inferiorly using a dissector. Following this step, the C1-2 transarticular, C2 pedicle, and the novel C2 inferior corpus screw placement can be performed safely by directly visualizing the artery. Conclusions: Due to the nearby neurologic and vascular structures, placing the C2 pedicle and C1-2 transarticular screw is a challenging procedure, especially in high-riding VA cases. However, it is possible to place the C2 pedicle, C1-2 transarticular, and novel C2 inferior corpus screw after the mobilization of the VA. This study aimed to show all of them together on a cadaver for the first time, to understand the anatomy of the C2 vertebra, and to use screw placement techniques to minimize the risk of complications.