Person:
TİGEN, ELİF

Profile Picture

Email Address

Birth Date

Research Projects

Organizational Units

Job Title

Last Name

TİGEN

First Name

ELİF

Name

Filters

2016 - 201912020 - 20232
Reset filters

Settings

Search Results

Now showing 1 - 3 of 3
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Diagnostic performance between RT-PCR and chest CT in outpatients with clinically suspected COVID-19
    (2023-08-01) TİGEN, ELİF; ERTÜRK ŞENGEL, BUKET; ÇİMŞİT, CANAN; APAYDIN KAYA, MEMNUNE ÇİĞDEM; KORTEN, VOLKAN; TİGEN E., ERTÜRK ŞENGEL B., ÇİMŞİT C., PERK GURUN H., APAYDIN KAYA M. Ç., KORTEN V.
    Objective: To investigate the diagnostic performance between chest computed tomography (CT) and reverse transcription-polymerase chain reaction (RT-PCR) in outpatients with suspected coronavirus disease 2019 (COVID-19). Patients and Methods: Between March and June 2020, a total of 812 patients with clinically suspected COVID-19 who underwent both chest CT and initial-single RT-PCR on admission to outpatient units were retrospectively enrolled. CT severity-score (CT-SS) was calculated and data were matched with PCR results. Results: Of 812 patients, 54% (439/812) had positive RT-PCR results, and 47% (425/812) had a positive chest CT scan. With RT-PCR results as reference, the sensitivity, specificity, accuracy of chest CT in defining COVID-19 infection were 60%, (95% CI 56-65%, 265/439 patients), 57% (95% CI 52-62%, 213/373), 59% (95% CI 55-62%, 478/812), respectively. Three hundred eighty-seven (47%) patients had no CT findings, 380/812 (46.8%) had mild, 45/812 (5.5%) had moderate, and no patients in the severe group Conclusion: Chest CT did not show high sensitivity for the diagnosis of COVID-19 for outpatients. We suggest RT-PCR should be the primary diagnostic tool. Chest CT might be considered if there is a strong clinical suspicion with repeatedly negative RT-PCR test results, ensuring infection prevention and control measures can be preserved.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Üst havayolu tıkanıklığına yol açan nadir bir sebep- Acinetobakter kaynaklı ventilatör ilişkili trakeit
    (2016-10-30) BİLGİLİ, BELİZ; KASAPOĞLU, UMUT SABRİ; TİGEN, ELİF; CİNEL, İSMAİL HAKKI; ARIKAN, HÜSEYİN; BİLGİLİ B., HALİLOĞLU M., ARIKAN H., KASAPOĞLU U. S., SAYAN İ., TİGEN E., CİNEL İ. H.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Renal Transplantasyon Hastalarında Covid-19 Tedavisinde Favipiravir Kullanımı: Tek merkez Deneyimi.
    (2021-10-13) TİGEN, ELİF; AŞICIOĞLU, EBRU; KAYA, BURCU; BARUTÇU ATAŞ, DİLEK; ARIKAN, İZZET HAKKI; VELİOĞLU, ARZU; TUĞLULAR, ZÜBEYDE SERHAN; KAYA B., BARUTÇU ATAŞ D., TİGEN E., AŞICIOĞLU E., ARIKAN İ. H., TUĞLULAR Z. S., VELİOĞLU A.
    Giriş: Renal transplantasyon hastaları Covid-19 hastalığı açısından yüksek riskli grupta yer almaktadır. Günümüzde henüz SARS-CoV2’ye karşı etkinliği net olarak kanıtlanmış bir anti-viral ajan bulunmamaktadır. Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığı Covid-19 tedavi rehberi önerisi ile hastaların rutin ilk basamak tedavisinde favipiravir önerilmektedir. Çalışmamızda Covid-19 tanısı alan renal transplantasyon hastalarımızı retrospektif olarak değerlendirdik. Favipiravir kullanılan ve kullanılmayan olgulardaki ilaç ilişkili yan etkilerini karşılaştırdık. Yöntem: Çalışmamıza Mart 2020-Ocak 2021 tarihleri arasında merkezimizde SARS-CoV2 PCR pozitif saptanan renal transplantasyon hastaları dahil edildi. Favipiravir’in bilinen hepatotoksisite ve hiperürisemi yan etkileri bakımından hastalarımızdaki tedavi öncesi, tedavi sonrası 7. ve 30. gün laboratuvar sonuçları karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmaya medyan yaşı 46 olan, 23 (%62,2) kadın ve 14 (%37,8) erkek toplam 37 hasta dahil edildi. Medyan 8,0 (5,5-12,5) yıl takip süresine sahip olan hastaların 8’ine kadavra, 29’una canlı donörden transplant yapılmıştı. 26 (%70,3) hasta favipiravir kullanmış, 11’i (%29,7) ise favipiravir kullanmamıştı. Favipiravir alan hastaların ileri yaşta (p=0,008) olması ve daha fazla oksijen gereksinimine ihtiyaç (p=0,036) duyulması dışında iki grup arasında demografik ve klinik bulgularında istatistiksel açıdan fark saptanmadı. Grupların laboratuvar sonuçları Tablo 1’de gösterilmiştir. Karaciğer enzim yüksekliği açısından her iki grupta anlamlı farklılık saptanmadı (p= 0.179). Hiç bir hastada bir aylık takip sürecinde akut gut atağı görülmedi ve ürik asit düzeyi >10 mg/dl üzerine çıkmadı. Her iki grupta akut böbrek hasarı olan hasta oranları arasında istatistiksel açıdan anlamlı fark saptanmadı (p=1.000). Sonuç: Favipiravir’in COVID-19 enfeksiyonu tedavisinde etkinliği şu anda tartışmalı olsa da böbrek nakli hastalarında güvenle kullanılabilir.