Publication: Havalı tüfek atıcılığında dirsek desteği bozulmadan yapılan atışların kalp atım hızı ile atış performansına etkisinin incelenmesi
No Thumbnail Available
Date
2024
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Amaç: Destekli ve desteksiz atış protokolleri arasındaki potansiyel performans farklarını incelemektir. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 13 gönüllü havalı tüfek sporcusu katılmıştır. Desteksiz protokolde, sporcular tüfeği tripod üzerine indirmeden saçmayı doldurmuş ve mola vermeden 60 atışı tamamlamıştır. Destekli protokolde, sporcular saçmayı doldurmak için tüfeği tripod üzerine indirmiştir. Protokoller sırasında, Polar H10 ve YKAS aygıtı takılmıştır. Atış performansı elektronik hedefe yapılan gerçek zamanlı atışlar ile ölçülmüştür. 10 atışlık seriler boyunca, KAH, KHD, SmO2 değerleri ve atış puanlarının minimum-maksimum ve ortalama değerleri hesaplanmıştır. Gruplar arasındaki farklılıklar eş örneklem t-test ile, grup içindeki farklılıklar tekrarlı ölçüm anova testi ile analiz edilmiştir. Bulgular: Destekli 5. ve 6. seri puanları, destekli 1. seri puanından daha yüksek bulunmuştur (p<0,05). Destekli 4. ve 6. seri puanları, desteksiz 4. ve 6. seri puanlarından daha yüksek bulunmuştur (p<0,01). Destekli atışların KAH’ı, desteksiz atışların KAH’ından tüm serilerde daha düşük bulunmuştur (p<0,01). KAH ile puan arasında korelasyon ilişkisi bulunmamıştır. Destekli RR aralıkları, desteksiz RR aralıklarından tüm serilerde daha yüksek bulunmuştur (p<0,01). SmO2 değerlerinde anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sonuçlar: Bulgular, desteksiz atışlar sırasında KAH’ın daha yüksek olduğunu ve SmO2 değerlerinin değişmediğini göstermiştir. Ayrıca, desteksiz atılan ilk seri puanı daha yüksek olmasına rağmen 2. seriden itibaren düşerek destekli atış ile arasında son serilerde anlamlı bir fark oluşturmuştur. Bu durum antrenmansızlıkla ilişkilendirilebilir ve desteksiz atışların antre edilmesi durumunda performans gelişimi sağlayabileceği düşünülmektedir. Havalı tüfek atıcıları için çeşitli sayılardaki desteksiz atışlarla yüklenme ve dayanıklılık antrenmanları tasarlanabilir ve uygun varyasyonlar yakalanması durumunda müsabakalarda da dirsek desteğini bozmadan atışlar yapılabilir.
Aim: The aim is to investigate potential performance differences between supported and unsupported shooting protocols. Materials and Methods: Thirteen air rifle athletes participated wearing a Polar H10 chest band and NIRS. In the first protocol, athletes loaded their rifles without lowering them onto the tripod for 60 shots. In the second protocol, athletes lowered their rifles onto the tripod to load the pellets. Shooting performances were measured with real-time shots on the electronic target. Throughout series of 10 shots each, the minimum-maximum and mean values of HR, HRV, SmO2 values and shot scores were calculated. Differences were analyzed using Paired Sample T-Test and Repeated Measures ANOVA Results: Scores in 5th and 6th series of supported shots were higher than those in the 1st series (p<0,05). Scores in 4th and 6th series of supported shots were higher than respective series of unsupported shots (p<0,01). HR was higher in unsupported shots across all series (p<0,01). There was no correlation between HR and scores. Supported RR intervals were higher than unsupported RR intervals across all series (p<0.01). Biceps and Vastus SmO2 analysis showed no significant differences. Conclusion: The findings indicate that during unsupported shots, the HR was higher and SmO2 values remained unchanged. Additionally, despite the initial series having a higher score for unsupported shots, scores decreased from the 2nd series onwards, resulting in a significant difference compared to supported shots in the later series. This phenomenon may be associated with detraining, suggesting that incorporating unsupported shots into training could potentially enhance performance.
Aim: The aim is to investigate potential performance differences between supported and unsupported shooting protocols. Materials and Methods: Thirteen air rifle athletes participated wearing a Polar H10 chest band and NIRS. In the first protocol, athletes loaded their rifles without lowering them onto the tripod for 60 shots. In the second protocol, athletes lowered their rifles onto the tripod to load the pellets. Shooting performances were measured with real-time shots on the electronic target. Throughout series of 10 shots each, the minimum-maximum and mean values of HR, HRV, SmO2 values and shot scores were calculated. Differences were analyzed using Paired Sample T-Test and Repeated Measures ANOVA Results: Scores in 5th and 6th series of supported shots were higher than those in the 1st series (p<0,05). Scores in 4th and 6th series of supported shots were higher than respective series of unsupported shots (p<0,01). HR was higher in unsupported shots across all series (p<0,01). There was no correlation between HR and scores. Supported RR intervals were higher than unsupported RR intervals across all series (p<0.01). Biceps and Vastus SmO2 analysis showed no significant differences. Conclusion: The findings indicate that during unsupported shots, the HR was higher and SmO2 values remained unchanged. Additionally, despite the initial series having a higher score for unsupported shots, scores decreased from the 2nd series onwards, resulting in a significant difference compared to supported shots in the later series. This phenomenon may be associated with detraining, suggesting that incorporating unsupported shots into training could potentially enhance performance.
Description
Keywords
Atıcılık, Havalı tüfek, Kalp atım hızı, Kalp hızı değişkenliği, Oksijen
satürasyonu Shooting, Air rifle, Heart rate, Heart rate variability, Oxygen saturation.