Person: GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU, MEDİNE
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Last Name
GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU
First Name
MEDİNE
Name
4 results
Search Results
Now showing 1 - 4 of 4
Publication Metadata only 6-Hidroksidopamin Uygulanan Wistar Ve Genetik Absans Epilepsili SıçanlarınRotasyonlarının Karşılaştırılması(2020-11-06) GÜLHAN, REZZAN; GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU, MEDİNE; TOPLU A., YAVUZ M., ÇULPAN Y., TURGAN AŞIK Z. N., GÜLHAN R., GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU M., ONAT F.GİRİŞ VE AMAÇ: 6-Hidroksidopamin (6-OHDA); nigro-striatal dopaminerjik nöronlar için toksik bir ajandır ve Parkinson hastalığının modellenmesinde kullanılır (1). Çalışmamızda, Strasbourg orijinli genetik absans epilepsili sıçanlarda (GAERS) ve Wistar sıçanlarda 6-OHDA toksisitesinin dopaminerjik hasar oluşturmasının göstergelerinden biri olan ve subkutan apomorfinle indüklenen rotasyon davranışını, 2 grup arasında kıyaslamak hedeflendi. YÖNTEM:Bu çalışmada, 30 günlük Wistar ve GAERS hayvanlar kendi içlerinde iki gruba ayrıldı. 6-OHDA (8 µg doz ve 4 µL/4dk hızında); GAERS-MFB (n=8) grubuna medial ön beyin demetine (MFB) (AP:-1,4; ML:1,6; V:7,1 mm) tek enjeksiyon, GAERS-Striatum (n=5) grubuna striatuma iki enjeksiyon (AP:-0,5/+0,5; ML:3,0; V:5,0 mm), Wistar-MFB (n=4) grubuna (AP:-1,4; ML:1,6; V:7,1 mm) tek enjeksiyon, Wistar-Striatum (n=2) grubuna da striatuma iki enjeksiyon (AP:-0,5/+0,5; ML:3,0; V:5,0 mm) olacak şekilde stereotaksik cerrahi yöntemle uygulandı.6-OHDA uygulamasından 21 gün sonra tüm hayvanlara apomorfin enjeksiyonu (0,05 mg/kg, subkutan) uygulandı. Apomorfin uygulanmasından sonra 30 dakika boyunca hayvanların 3600 sağa ve sola rotasyonları kaydedildi. Veriler ortalama±standart hata olarak ifade edildi. Tek yönlü ANOVA ve Tukey’in post-hoc testi kullanıldı (p<0,05 anlamlı olarak kabul edildi). BULGULAR:GAERS-MFB rotasyon sayısı dakikada ortalama 6,56±0,05 iken, GAERS-Striatum dakikada ortalama 6,19±1,72 oldu. Wistar-MFB rotasyon sayısı dakikada ortalama 4,74±2,33 iken, Wistar-Striatum rotasyon sayısı dakikada ortalama 3,27±1,40 olarak bulundu. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. TARTIŞMA VE SONUÇ:Bulgular; gruplar arasında bir fark olmadığını göstermekle beraber, çalışmamızda grup sayılarının sınırlı olması nedeniyle, sayı arttırılarak çalışmanın devamı hedeflenmektedir. Çalışma TÜBİTAK (218S653) tarafından desteklenmektedir.Publication Open Access Electron microscopic GABA evaluation in hippocampal mossy terminals of genetic absence epilepsy rats receiving kindling stimulations(2022-12-01) KAYA, ÖZLEM TUĞÇE; TURGAN AŞIK, ZEHRA NUR; KARAMAHMUTOĞLU, TUĞBA; GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU, MEDİNE; AKAKIN, DİLEK; ŞİRVANCI, SERAP; İmdat N. N., KAYA Ö. T., TURGAN AŞIK Z. N., ERYİĞİT KARAMAHMUTOĞLU T., GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU M., AKAKIN D., ONAT F., ŞİRVANCI S.Objective: The hypotheses related to the fact of epileptic mechanisms are mainly based on excitation-inhibition imbalance in central nervous system. GAERS (Genetic Absence Epilepsy Rats from Strasbourg) is a well-known animal model of absence epilepsy, and frequently used in experimental studies. In the present study, we aimed to examine possible morphological and gamma-aminobutyric acid (GABA) density changes in GAERS hippocampus after electrical kindling stimulations. Methods: All control and test group rats received 6 kindling stimulations. Rats were decapitated 1 h after the last stimulation. Ultrastructural GABA immunocytochemistry was used to evaluate GABA density quantitatively in mossy terminals of hippocampal CA3 region. Results: GABA levels were less in kindling groups compared to their controls, and in GAERS groups compared to Wistar groups; mitochondrial and dendritic spine area ratios were greater in GAERS groups compared to Wistar groups, although all these evaluations were statistically nonsignificant. Depletion of synaptic vesicles was evident in the mossy terminals of kindling groups. Conclusion: The reason of decreased levels of GABA found in the present study might be that GABA has been released from the synaptic pool rapidly at an early time period after the last stimulation, for compansation mechanisms. Depletion of synaptic vesicles observed in kindling groups shows that even 6 kindling stimulations have an impact of changing hippocampal morphology in trisynaptic cycle. The increased mitochondrial area in GAERS might be related to the increased mitochondrial activity. The increased dendritic spine area might be related to the increased performance of learning in GAERS. Our findings indicating that absence epilepsy and temporal lobe epilepsy have different mechanisms of epileptogenesis might be a basis for further experimental studies.Publication Metadata only Genetik absans epilepsili ve epileptik olmayan sıçanlarda nigrostriatal yolak dejenerasyonunun kalretinin immunoreaktivitesi üzerine etkisi(2022-11-10) KİRAZLI, ÖZLEM; GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU, MEDİNE; ŞEHİRLİ, ÜMİT SÜLEYMAN; GÜLHAN, REZZAN; KİRAZLI Ö., Turgan Aşık Z. N., Çulpan Y., GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU M., ŞEHİRLİ Ü. S., GÜLHAN R., ONAT F.Amaç: Kalsiyum bağlayıcı proteinler, nöronal işlev ve nörogenezde önemli rol oynamaktadır. Kalretinin, dikensiz GABAerjik internöronlarda eksprese edilmekte ve gelen dopaminerjik afferentlerle ve glutamaterjik kortikostriatal afferentlerle sinaptik bağlantı kurmaktadır. Yaşla birlikte azalabilen kalretinin, ileri yaşlardaki motor fonksiyonda oluşacak kayıplardan sorumlu tutulabilmektedir. Parkinson modeli sıçanlarda nigro -striatal yolaktaki dopaminerjik nöron kaybı sonrasında striatumda bulunan kalretinin pozitif internöronlarda azalma meydana geldiği gösterilmiştir. Bu azalışa glutamat reseptörlerindeki aşırı aktivite ve dopaminin eksikliğinin neden olduğu iddia edilmiştir. Kalretinin pozitif internöronların temporal epilepsiye karşı hassas olduğu gösterilmiştir. Epileptogenez sürecinde kimyasal lezyon ile nigro-striatal yolağın devre dışı bırakılmasının kalretinin sentezleyen nöronlar üzerine etkisi incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Striatum, Substantia Nigra pars compacta ve pars reticulata da bulunan kalretinin içeren nöronların tespiti için medial ön beyin demetine 6-OHDA uygulanan Wistar (n=5) GAERS (n=5) Wistar kontrol (n=5) ve GAERS kontrol (n=5) 40µm’lik sıçan beyin kesitlerine immohistokimya yöntemi uygulanmıştır. Nöronların sayım işlemleri floresans boyanmış kesitler üzerinden yapılmıştır. İstatistiksel değerlendirme için GraphPad Prism Tek yönlü ANOVA ve gruplar arasındaki karşılaştırma kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmamızda (6 –OHDA) enjekte edilen Wistar ve GAERS sıçanlarda kontrol gruplarına göre kalretinin pozitif hücre sayısında azalma gözlenmiştir. Bu azalma Striatum için istatistiksel olarak anlamlı bulunmazken, Substantia Nigra pars compacta (p<0,05) ve pars reticulata (p<0,05) için anlamlıdır. Sonuç: Literatürde (6 –OHDA) enjekte edilen sıçanlarda nigrostriatal yolakta sağlam kalan dopaminerjik nöronların kalretinin eksprese ettiği gözlemlenmiştir. Bu sonuçlar sonrasında, kalretininin nöroprotektif etkisinden dolayı dopaminerjik nöronları koruyabildiği ileri sürülebilir.Publication Metadata only Absans epilepsinin epileptogenez sürecinde nigro-striatal dopaminerjik yolağın rolünün araştırılması(2021-05-27) YANANLI, HASAN RACİ; GÜLHAN, REZZAN; GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU, MEDİNE; TOPLU A., YAVUZ M., ÇULPAN Y., TURGAN AŞIK Z. N., YANANLI H. R., GÜLHAN R., GÜLÇEBİ İDRİZ OĞLU M., ONAT F.Epilepsinin ve epileptogenezin patogenezinde rol alan nöronal mekanizmaların ortaya konması güncel hedeflerden bir tanesidir. Bu çalışmada non-konvülsif nöbetlerle karakterize absans epilepsisinin epileptogenez döneminde nigro-striatal dopaminerjik yolağın rolünün ortaya konması hedeflenmiştir. Bu amaçla Strasbourg kökenli genetik absans epilepsili sıçanların (GAERS) ve kontrol grubunu oluşturan Wistar sıçanların mediyal önbeyin demetine (MFB) 6-Hidroksidopamin (6-OHDA) verilmesi ile ortaya çıkan sonuçlar kıyaslanmıştır. Yöntemler: Deneylerde 30 günlük GAERS(n=5) ve Wistar sıçanlar(n=2) kullanıldı. Stereotaksik cerrahiyle 6-OHDA (8 µg/4µL/4dk hızında) MFB’ye (AP:-1,4; ML:1,6; V:7,1) enjekte edildi. Gruplarda 21 gün sonra adımlama, silindir ve rotasyon testleri yapıldı. Silindir testi için pleksiglas silindire alınan hayvanların sağ ve sol ön pençeleriyle silindire değme sayısı gözlendi. Adımlama testi için 50 cm parkurda tek ön pençesiyle ilerlemesi sağlanarak (diğer pençeler tutularak) adım sayısı hesaplandı. Rotasyon testi öncesi tüm hayvanlara apomorfin (0,05 mg/kg, subkutan) enjeksiyonu yapılarak 30 dakika boyunca hayvanların 3600 sola dönüşleri kaydedildi. Veriler ortalama±standart hata olarak belirtildi. Spearman korelasyon testi ile istatistiksel değerlendirme yapıldı. Bulgular: GAERS grubu için rotasyon sayısı 257,8±39,98; adımlama testinde adım sayısı sol 10±4,25, sağ 11,8±3,21 idi. Silindire değme testinde ön pençe değme sayısı sol 8,2±2,39, sağ 9,4±2,37 idi. Wistar grubu için rotasyon sayısı 245±89; adımlama testinde adım sayısı sol 0, sağ 5±4 idi. Silindire değme testinde ön pençe değme sayısı sol 7,5±1,5, sağ 11±3 idi. Gruplar arasında anlamlı bir korelasyon bulunmadı. Sonuçlar: 6-OHDA enjekte edilen sıçanların rotasyon testi ile adımlama ve silindir testleri arasında anlamlı bir korelasyon bulunamadı. Çalışmamızda grup sayılarının sınırlılığı nedeniyle, sayı arttırılarak çalışmanın devamı hedeflenmektedir. Çalışma TÜBİTAK (218S653) tarafından desteklenmektedir. Anahtar Kelimeler: GAERS, absans epilepsisi, rotasyon, adımlama, silindir testi Objective: One of the aims in the neuroscience is to define the neuronal mechanisms involved in the pathogenesis of epilepsy and epileptogenesis. In this study, we examined the role of the nigrostriatal dopaminergic pathway in the epileptogenesis of absence epilepsy characterized by non-convulsive seizures. We compared the findings of injection of 6-Hydroxydopamine (6-OHDA) to the medial forebrain bundle (MFB) of the Strasbourg genetic absence epilepsy rats (GAERS) with the control Wistar rats. Methods: The MFB (AP:-1.4; ML:1.6; V:7.1) of 30-days-old GAERS(n=5) and Wistar(n=2) animals were targeted and injected with 6-OHDA(8 µg/4µL/4min) by stereotaxic surgery. After 21 days, cylinder, stepping and rotation tests were performed. For the cylinder test, the number of right and left front paw touch to the plexiglass cylinder were counted separately from the animals which were observed for 20 min. For the stepping test, the number of steps taken was calculated by driving the animals on a single front paw (right and left front paws were calculated separately). Afterwards, all animals received an injection of apomorphine (0.05 mg/kg), and the rotation(3600) of animals were recorded for 30 min. Data were expressed as mean±standart error. Spearman correlation was performed. Results: In GAERS group, number of rotations were 257.8±40.0. In the stepping test, the left steps were 10±4.25; while the right were 11.8±3.21.In the cylinder test, the number of front paw touches with left paw were 8.2±2.39; and the right were 9.4±2.37. For the Wistar group, number of rotations were 245±89. In the stepping test, the left steps were 0; the right were 5±4. And the number of front paw touches left were 7.5±1.5; the right were 11±3 with no significant correlation between the groups. Conclusions: No significant correlation was found between rotation behavior and the stepping-cylinder test of animals. In the study, group numbers are planned to be increased. The study is supported by TUBITAK (218S653).