Person:
AKDENİZ, ESRA

Profile Picture

Email Address

Birth Date

Research Projects

Organizational Units

OrgUnit Logo
Organizational Unit

Job Title

Last Name

AKDENİZ

First Name

ESRA

Name

Filters

2017 - 201992020 - 202212
Reset filters

Settings

Has files: false ×

Search Results

Now showing 1 - 10 of 22
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Correlation of Ultrasonically Determined Bladder Wall Thickness and Prostatic Calcification With the Urinary, Psychosocial Dysfunction, Organ Specific, Infection and Neurological/Systemic Symptoms, and Tenderness Scoring System
    (ELSEVIER SCIENCE INC, 2019) AKDENİZ, ESRA; Arda, Ersan; Cakiroglu, Basri; Akdeniz, Esra; Akdere, Hakan; Yuksel, Ilkan; Senturk, Aykut B.
    OBJECTIVE To evaluate ultrasonically determined bladder wall thickness (BWT) and prostatic calcification presence, in men with chronic prostatitis/chronic pelvic pain syndrome (CP/CPPS), and to correlate the findings with patient characteristics and the urinary, psychosocial dysfunction, organ specific, infection and neurological/systemic symptoms, and tenderness (UPOINT) classification system. MATERIAL AND METHODS Between January 2008 and December 2017, data of 1294 patients diagnosed with chronic prostatitis, in a single urology clinic, meeting a number of selective inclusion/exclusion criteria, were retrospectively analyzed. Patients, compliant to fill out all requested questionnaires, between the ages of 21-65 years were included to the study. Exclusion criteria were noncompliance of filling out required questionnaires, acute and/or chronic bacterial prostatitis, history of genitourinary cancer, history of recent prostate surgery, and diagnosis of neurological diseases affecting the bladder. RESULTS The median patient age and UPOINT subdomain was determined as 37 (IQR = 13, range 21-65) and 2 (IQR = 1, range 0-5), respectively. Median values for BWT, National Institute of Health-Chronic Prostatitis Symptom Index (NIH-CPSI), and International Index of Erectile Function were 3 (IQR = 1, range 2-6, 7), 4 (IQR = 6, range 1-23), and 25 (IQR = 10, range 1-30), respectively. The presence of calcification demonstrated a significant association with total NIH-CPSI score and BWT, whereas its relation with age and total UPOINT score was insignificant. However in contrast to calcification status, BWT >= 3.3 showed a strong and statistically significant relation to all the described measurements. CONCLUSION Measurement of BWT can be used as an accessible and objective method for the diagnose of CP/CPPS according to UPOINT scoring system. (C) 2018 Elsevier Inc.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    A new difference-based weighted mixed Liu estimator in partially linear models
    (TAYLOR & FRANCIS LTD, 2018) AKDENİZ, ESRA; Akdeniz, Esra; Akdeniz, Fikri; Roozbeh, Mahdi
    In this paper, a generalized difference-based estimator is introduced for the vector parameter beta in the partially linear model when the errors are correlated. A generalized difference-based Liu estimator is defined for the vector parameter beta. Under the linear stochastic constraint r = R beta + e, a new generalized difference-based weighted mixed Liu estimator is introduced. The performance of this estimator over the generalized difference-based weighted mixed estimator and the generalized difference-based Liu estimator in terms of the mean squared error matrix criterion is investigated. Then, a method to select the biasing parameter d and non-stochastic weight. is considered. The efficiency properties of the newestimator are illustrated by a simulation study. Finally, the performance of the new estimator is evaluated for a real data set.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Otolog Doku ve İmplant ile Meme Rekonstrüksiyonunda Hasta Memnuniyetinin BREAST-Q Sonuçları ile Karşılaştırılması
    (2021-10-10) AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; AKDENİZ, ESRA; UĞURLU, MUSTAFA ÜMİT; SAÇAK, BÜLENT; Saraç Ö., AKDENİZ DOĞAN Z. D., Önal M., AKDENİZ E., UĞURLU M. Ü., SAÇAK B.
    Amaç: Son yıllarda meme rekonstrüksiyonuna yönelik talep gittikçe artmaktadır. Hastaların beklentilerinin de artması sonucu meme cerrahisinde onkoplastik ve rekonstrüktif tekniklerin gelişimi hız kazanmıştır. Mastektomi sonrası meme rekonstrüksiyonunda başarıyı değerlendirmede hasta memnuniyeti ve yaşam kalitesi en önemli iki değişkendir. Bu çalışmanın amacı; meme rekonstrüksiyonu sonrası onarım metodu, tek veya iki taraflı onarım uygulanması ve radyoterapi (RT) gibi etmenlere bağlı yaşam kalitesini ve hasta memnuniyetini karşılaştırmaktır. Gereç-Yöntem: 2013-2020 yılları arasında kliniğimizde mastektomi sonrası eşzamanlı implant bazlı veya otolog rekonstrüksiyonunu tamamlamış hastalar arasından preoperatif ve postoperatif 1.yıllarında Breast-Q (Rekonstrüksiyon Modülü) formu dolduran hastalar çalışmaya dahil edildi. Breast-Q formunu doldurmayan hastalar, takipten çıkmış hastalar, gecikmiş onarımlar ve doku genişletici uygulanan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların yaşları, BMİ, sigara kullanım durumları, komorbiditeleri, mastektomi endikasyonları, mastektomi tipleri, rekonstrüksiyon tipleri ve adjuvan radyoterapi alma durumları hasta dosyalarından ve hastane verilerinden alınarak karşılaştırıldı. Tüm olgularda tümör rezeksiyonu Genel Cerrahi ekibi tarafından yapıldı. Bulgular: Toplam 128 hastanın ortalama yaşı 45.6, ortalama VKİ’si 26.08 olarak tespit edildi. 106(%82.8) hasta sigara içmiyorken, 106 (%82.8) hastanın da eşlik eden başka bir hastalığı bulunmamaktadır. Mastektomi operasyonları 115 (%89.8) hastada terapötik, 13(%10.2) hastada da profilaktik endikasyonlar ile gerçekleştirilmiştir. 103(%80.5) hastaya meme koruyucu mastektomi (MKM), 21(%16,4) hastaya deri koruyucu mastektomi (DKM) ve 1 (%0.8) hastanın tek memesine MKM, diğer memesine DKM uygulandığı ve 3(%2.3) hastaya da segmenter mastektomi operasyonu uygulandığı tespit edildi. 71 hastada tek taraflı (%55,5), 57 hastada iki taraflı (%44,5) onarım uygulandı. Mastektomi sonrası meme rekonstrüksiyonu; 72 (%56.2) hastanın otolog doku ile, 56 (%43.8) hastanın da implant ile yapıldı. 41 (%32) hasta rekonstrüksiyon sonrasında adjuvan RT alırken, rekonstrüksiyon sonrası flep veya implant kaybı da 8(%6.3) hastada tespit edildi. Hastaların preoperatif ve postoperatif BREAST-Q rekonstrüksiyon modülündeki alt başlıklardaki cevaplarına göre karşılaştırılmalar yapıldı. Hastaların, otolog onarımda preoperatif ile postoperatif karın görünümlerinden anlamlı derecede (p= 0.002) daha memnun olduğu; bilateral otolog onarım uygulanan hastalarda, postoperatif RT almayan hastaların RT alan hastalara göre nipple görünümünde (p= 0.117) memnuniyet farkı istatistiksel olarak anlamlı değilken; bilateral implant ile onarım uygulanan hastalarda, postoperatif RT almayan hastaların RT alan hastalara göre nipple görünümünden anlamlı derecede (p = 0.043) daha memnun oldukları görülmüştür. Bu bulgular dışında unilateral/bilateral, otolog onarım/implant ile onarım ve RT alan/RT almayan şeklinde sınıflandırılan hastalar arasında postoperatif memnuniyet açısından istatiksel olarak anlamlı derecede fark saptanmamıştır. Tartışma: Mastektomi sonrası RT alan hastalarda, her iki rekonstrüksiyon yöntemi için de oldukça yüksek komplikasyon oranları olduğu bilinmektedir. İmplant temelli rekonstrüksiyon, otolog rekonstrüksiyon ile karşılaştırıldığında; rekonstrüksiyon başarısızlığı gelişme riskinin daha yüksek ve postoperatif hasta memnuniyetinin de daha düşük olduğu bilinmektedir1.Çalışmamızda otolog onarım ve implant ile onarım arasında, hasta memnuniyeti açısından anlamlı derecede bir farklılık görülmemesi; göreceli olarak kısıtlı hasta sayısına bağlanabilir. Bizim verilerimize göre RT alan hastalar ile RT almayan hastalar, BREAST-Q bulgularından genel meme görünümüyle alakalı memnuniyet hususunda karşılaştırıldığında; anlamlı derecede farklılık tespit edilmemiştir. RT alan hastaların RT sonrası dönemde implant ile onarımlıların otolog doku ile onarımlılara göre nipple pozisyonu ile ilgili memnuniyetinin daha az olduğu gözlemlendi. RT’nin cilt ve cilt altı dokuda olduğu gibi kas ve kapsül dokusu üzerinde de etkilerine bağlı kas dokusunun kontraksiyonu sonucu oluşan kas-cilt yapışıklıları nedenli kliniğimizde subpektoral planda konulan implantların daha fazla nipple pozisyonda değişikliğe yol açtığını düşünüyoruz. Otolog doku ile onarımlı hastalarda pektoral adele veya kapsülün radyoterapiye bağlı değişimleri cilde yansımadığı için nipple pozisyonundaki değişimlerin daha az yaşandığı varsayılabilir. Bu veriler preoperatif planlama sırasında hastaların ayrıntılı bir şekilde bilgilendirilmesinin ve postoperatif dönemde özellikle implant ile onarımlılarda nipple’a yönelik ek prosedürlerin gerekebileceğinin anlatılmasının önemine işaret etmektedir. Sonuç: Sonuçlarımız, otolog doku ve implant ile rekonstrüksiyonun hastaların psikososyal ve cinsel açıdan memnun olma durumları ile meme görünümünden memnun olma durumlarını benzer derecede iyileştirdiğini gösterdi. Postoperatif RT alan hastalarda nipple görünümünden memnuniyetin azaldığı ve bu hastaların özellikle preoperatif dönemde nipple pozisyonu ile alakalı ayrıntılı bilgilendirilmesi gerektiği tespit edildi.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Association between serum 25-hydroxyvitamin D levels and the presence and severity of striae gravidarum in primigravid women
    (WILEY, 2020) AKDENİZ, ESRA; Hocaoglu, Emre; Hocaoglu, Meryem; Akdeniz, Esra
    Background Striae gravidarum (SG) are a form of scarring on the skin observed during pregnancy and an important cosmetic problem. Vitamin D plays an important role in the skin. Aims To assess the association between serum 25-hydroxyvitamin D (25(OH)D) levels and the presence and severity of SG in primigravid women. Methods The study included 91 primigravid women at the gestational age of 36-41 weeks. Patients were examined and divided into two groups with respect to whether they had SG or not. Striae were scored using the numerical scoring system of Atwal et al. The serum 25(OH)D levels were evaluated. Results While 55 patients (60.5%) had SG, 36 (39.5%) did not. The mean serum 25(OH)D level of women with SG was 17.69 +/- 9.81 ng/mL and of women without SG was 21.18 +/- 11.71 ng/mL. There was no statistically significant difference between two groups (P = .144). Multivariate logistic regression analysis has shown that women who have normal values of serum 25(OH)D (>= 30 ng/mL) have a lower risk of having SG than women who have scarce levels of serum 25(OH)D (<20 ng/mL) after adjusting for confounding factors (adjusted odds ratio = 0.18, 95% confidence interval: 0.04-0.72, P = .015). According to the results of the linear-by-linear test, the association between serum 25(OH)D levels and the severity of SG was not found significant (P = .82). Conclusions This is the first study to show that having normal values of serum 25(OH)D is linked to a lower risk of having SG than scarce levels. Therefore, management of vitamin D deficiency might help prevent SG in primigravid women.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Stereological and electrophysiological evaluation of autonomic involvement in amyotrophic lateral sclerosis
    (2022-11-01) AKDENİZ, ESRA; İŞAK, BARIŞ; Ozturk R., Karlsson P., Hu X., AKDENİZ E., Surucu S., İŞAK B.
    © 2022 Elsevier Masson SASObjective: Previous studies have identified autonomic dysfunction in amyotrophic lateral sclerosis (ALS) using mostly neurophysiological techniques. In this study, stereological evaluation of autonomic fibers and sweat glands has been performed to identify structural evidence of autonomic denervation in patients with ALS. Methods: In this study, 29 ALS patients were compared to 29 controls using COMPASS-31 questionnaire, sympathetic skin response (SSR), and heart rate variability (HRV) at rest. From the same cohorts, 20 ALS patients and 15 controls were further evaluated using staining of autonomic nerve fibers and sweat glands in skin biopsies. SSR and resting HRV were repeated in the ALS patient cohort one year later. Results: COMPASS-31 total score, gastrointestinal- and urinary-sub scores were higher in ALS patients than controls (P = 0.004, P = 0.005, and P = 0.049, respectively). In the ALS patient cohort, SSR amplitudes in hands and feet were lower than in controls (P0.05). While there was no change in nerve fibers innervating sweat glands, their density was lower in ALS patients than controls, and semi-quantitative analysis also showed structural damage (P = 0.02 and P = 0.001, respectively). SSR and resting HRV of ALS patients remained stable during the one-year follow-up period (P>0.05). Discussion: Supporting abnormal neurophysiological tests, stereological analysis revealed direct evidence of autonomic denervation in ALS patients. However, the degenerative process in autonomic nerve fibers is relatively slow, compared to the rate of motor neuron degeneration in this condition.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Changing trend of tubal ectopic pregnancy management during the experience of seven years
    (Ortadog u Reklam Tanitim Yayincilik Turizm Egitim Insaat Sanayi ve Ticaret A.S., 2018) AKDENİZ, ESRA; Bozdağ H., Akdeni̇z E., Eyi̇Soy Ö.G.
    Objective: Ectopic pregnancy is a condition where a fertilized egg gets implanted outside the uterus. The most common site of attachment is the fallopian tube and the condition is termed tubal ectopic pregnancy. It is considered a gynecologic emergency if it is neglected or overlooked. Technological progress and advances in management modalities have provided clinicians with various treatment options for tubal ectopic pregnancy. In the current study, we analyzed the management trends in tubal ectopic pregnancy including an evaluation of the clinical profile and management modalities of the cases. Material and Methods: The present study is a retrospective observational study that included women with tubal ectopic pregnancy who were admitted to the department of obstetrics and gynecology. The patients were allocated to two groups, namely MTX, and surgical treatment groups. Results: Of the 207 women included in the study, 84 and 123 were treated with surgery and MTX, respectively, at the first admission. The most common symptom noted was lower abdominal pain in 182 (87.9%) patients and vaginal bleeding was present in 171 (82%) women. The most common ultrasonographic finding was adnexal mass in 156 (75%) women. We performed salpingectomy in 67 (56%) and salpingostomy in 52 (44%) cases that were finally surgically treated (n=119). Our trend analysis reported a significant and quadratic increasing trend for salpingectomy (χ2=5.539, degrees of freedom [df]=1, p=0.02) from 2009 to 2015. There was a significantly increasing linear trend in the MTX treatment group, whereas the surgery group presented a significant decreasing linear trend (χ2=18.56, df=1, p=0.001). Conclusion: The present study observed a downward change in the management strategies of tubal ectopic pregnancy for surgery and an upward change for medical management of cases with MTX between 2009 and 2015. Copyright © 2018 by Türkiye Klinikleri.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Predictive value of neutrophil to lymphocyte ratio, lymphocyte to monocyte ratio and mean platelet volume for pelvic inflammatory disease
    (7847050 CANADA INC, 2019) AKDENİZ, ESRA; Hocaoglu, M.; Turgut, A.; Akdeniz, E.; Usta, A.; Ersahin, A. A.; Karateke, A.
    Purpose: The aim of this study was to investigate the efficacies of neutrophil to lymphocyte ratio (NLR), lymphocyte to monocyte ratio (LMR) and mean platelet volume (MPV) as early markers in patients with pelvic inflammatory disease (PID) compared with healthy women. Materials And Methods: The study included 48 patients diagnosed with PID and 50 healthy individuals. NLR, LMR and MPV values were compared between patients with MD and the control group. Results: NLR, LMR and MPV were found to be significantly different in patients with PID when compared to healthy women (p<0,005). Conclusion: To our knowledge, this study is the first to assess the role of LMR as an inflammatory marker in patients with PID. Both NLR, LMR and MPV may he considered as useful markers of PID. Content: A retrospective controlled study to evaluate and demonstrate the predictive value of NLR, LMR and MPV measurements in diagnosis of PID.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Evaluation of different intraarticular injection volumes to assess optimum efficient amount; an experimental study in rat knee joints
    (ELSEVIER SCIENCE INC, 2020) AKDENİZ, ESRA; Aytekin, Kursad; Uysal, Murat; Sahiner, Goksel Gultekin; Danisman, Murat; Bas, Orhan; Takir, Selcuk; Coskun, Zafer Unsal; Akdeniz, Esra; Esenyel, Cem Zeki
    Introduction: The injection amount of solutions differs in wide ranges, from 20 to 200 mu L in intraarticular injections experiments that was carried out with rats. The 10-fold difference between applied volumes is not acceptable since injection errors might affect the outcomes of the studies significantly. The excessive amount of solution that was injected into the knee joint of rats might end up with leakage of the solution from injection aperture, and damage the articular structures etc. In our preliminary experiments, we mentioned problems during the injection of excessive amount of solution into the rat knee joint. The main purpose of the present study, which was performed with rat knee joints, was to evaluate the applicability of different amounts of solutions used in experiments and to determine the optimal volume for intraarticular injection in rats. Methods: The volume of 100 mu L water-based stain was administered into knee joints of non-living rats. The legs were dissected to evaluate the possible presence of injected solution outside the knee joint. Then, the decreasing volumes (100 mu L, 50 mu L, 40 mu L and 30 mu L) of X-ray contrast solution (lobitridol) were applied into the knees of living rats to investigate whether systemic circulation acts on the leakage outside the joint. The X-ray images of all these joints were also taken to confirm the results. Results: In nonliving rats, the place where water-based strain overflow from the knee joint was pointed out. The place of leakage is where the tendo musculi extensor digitorum longus leaves outside the joint. In living rats, by using contrast solution, an overflow was noticed in the subdermal place with the intraarticular injection volumes of 100 mu L, 50 mu L, and 40 mu L. No overflow was observed with the intraarticular injection volumes of 30 mu L X-ray contrast solution. Discussion: In conclusion, the injection volume for the knee joints of rats should not exceed the 30 mu L for optimum efficiency.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    The short- and long-term effects of a course on rational drug use: A comparative study between prefinal- and final-year undergraduate medical students who attended the course in different clinical years
    (WOLTERS KLUWER MEDKNOW PUBLICATIONS, 2021) AKDENİZ, ESRA; Bebitoglu, Berna Terzioglu; Oguz, Elif; Acet, Nazife Gokce; Akdeniz, Esra; Sarikaya, Ozlem
    BACKGROUND: Rational pharmacology use and appropriate prescribing are among the key learning outcomes in medical education. Some medical faculties include rational pharmacotherapy course in their education programs at different years of education in Turkey. The aims of this study were to investigate the differences in effect of rational pharmacotherapy course on short- and long-terms by comparing two cohorts who attended the course in different clinical years of medical education by identifying which parameters of prescription items are different among groups. MATERIALS AND METHODS: This quasi-experimental study was conducted in School of Medicine. Participants consisted of 157 students who attended the course in Grade 4 (n = 110, Group A) and Grade 5 (n = 47, Group B). Students were asked to complete a prescribing task both upon completion of the course and 1 year after. The performance in prescribing was determined by prescription scoring form. Repeated measures ANOVA was employed to test the intervention effect between two periods. McNemar test was employed to measure the change in each item on the prescription. Point-biserial correlations between each item on the prescription and their scores on the test as a whole were calculated. RESULTS: The mean score of Group A dropped to 59.41 (standard deviation [SD] = 14.06) from 90.43 (SD = 8.90), and the mean score of Group B dropped to 73.37 (SD = 12.56) from 83.91 (SD = 10.03). All the prescription components in the scripts of the Group A students worsened significantly, except the name of drug, whereas Group B students maintained most of them after 1 year. CONCLUSIONS: This study shows that the long-term retention effect of rational pharmacotherapy course conducted in later years of education is better than the course conducted in earlier years of education, which may be related to the fact that students in later years are more likely to take on responsibility for patient therapy process in clinical education.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Baş boyun bölgesi rekonstrüksiyonunda 266 serbest flebin analizi: Kısa iskemi süresi sonuca etki eder mi
    (2021-11-10) ÇİÇEK, İLKER; AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; AKDENİZ, ESRA; DURMUŞ KOCAASLAN, FATMA NİHAL; SAÇAK, BÜLENT; ÇİÇEK İ., AKDENİZ DOĞAN Z. D., Erdem İ., AKDENİZ E., ÇAVUŞ ÖZKAN M., DURMUŞ KOCAASLAN F. N., SAÇAK B.
    Günümüzde baş boyun bölgesinin kompleks ve geniş defektlerinin onarımında, lokal ve bölgesel fleplerle karşılaştırıldığında serbest fleplerin komplikasyon oranının daha düşük olduğu izlenmektedir (1,2). Bununla birlikte uygulanan onarım metodundan bağımsız olarak baş boyun onarımlarında göreceli olarak yüksek komplikasyon oranları bildirilmekte, komplikasyona yol açan değişkenler araştırılmaya devam edilmektedir. Serbest flep cerrahisinde doku sağkalımı için güvenli iskemi süresi 2 saat olarak kabul edilse de, güvenli sınır içinde dahi iskemi süresi değişikliklerinin sonuca etki ettiğini işaret eden çalışmalar bulunmaktadır.(3) Bu çalışmada baş boyun onarımlarında iskemi süresi ile postoperatif komplikasyonlar arasındaki ilişkinin ortaya konması amaçlanmıştır. Yöntem-Gereç: Kliniğimizde 2015-2021 yılları arasında baş boyun tümörleri, konjenital anomali ve travma gibi etiyolojilere sekonder doku defekti nedeni ile serbest flep ile opere olan 266 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Aynı ameliyatta iki ve üzeri serbest doku transferi uygulanan hastalar çalışmaya dahil edilmemiştir. Hasta evreni kemik, ve yumuşak doku flepleri olarak da ayrıca değerlendirilmiştir. Hasta verileri retrospektif tarzda hasta dosyaları ve hastane kayıtlarından elde edilmiştir. Hastalar demografik bilgileri, operasyon etyolojisi (malign, diğer), komorbiditeler, iskemi süresi gibi değişkenlerle post operatif gelişen komplikasyonlar (total, cerrahi, majör, minör) ile karşılaştırılmıştır. İstatistiksel çalışma çoklu regresyon analizi ile yürütülmüştür. Bulgular: 266 hastanın 178’i (%66,9) erkek, 88’i(%33,1) kadındı. Ortalama yaş 52,8 (ss=20,2) olarak saptandı. Hastaların; 194’ü (%72,9) malign, 72’si (%27,1) benign sebeplerle opere edildi. Hastaların 161’ine (%60,5) yumuşak doku 105’ine (%39,5) kemik flebi ile onarım uygulandı. Tüm flep kompozisyonlarında tek değişkenli modelde iskemi süresinin cerrahi komplikasyona, preoperatif radyoterapi tedavisinin minör komplikasyona; Çok değişkenli modelde iskemi süresinin cerrahi, minör ve total komplikasyona, preoperatif radyoterapinin minör komplikasyona etkisi istatistiksel olarak anlamlıdır. Kemik fleplerinde tek değişkenli modelde iskemi süresinin cerrahi, minör ve total komplikasyona, preoperatif radyoterapi tedavisinin total komplikasyona; Çok değişkenli modelde iskemi süresinin minör komplikasyona, preoperatif radyoterapi tedavisinin total komplikasyona etkisi istatistiksel olarak anlamlıdır. Yumuşak doku fleplerinde tek değişkenli ve çok değişkenli modellerde değişkenlerle komplikasyonlar arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır. Tartışma: Baş boyun rekonstrüksiyonunda serbest fleplerin göreceli yüksek komplikasyon oranları, bu komplikasyonlara yol açan değişkenlerin daha iyi anlaşılması ile azalmaktadır. Bu çalışmaya dahil edilen ve karşılaştırılan faktörler istemi süresinin yanı sıra defekt etyolojisi, bölgeye operasyon öncesi uygulanan radyoterapi ve hastanın komorbiteleridir. Geleneksel olarak iskemi süresi 2 saatin altında güvenli kabul edilmektedir. İskemi süresinin postoperatif komlikasyonları arttırdığı ile ilgili yayınlar olsa da baş boyun bölgesine uygulanan fleplerle ilgili yayınlar sınırlıdır. Bizim çalışmamızda tüm flepleri içeren grupta ve kemik flepleri grubunda iskemi süresi ile bazı komplikasyonlar arasında anlamlı ilişki görülmüştür. Yumuşak doku flepleri grubunda hiç bir değişkenle komplikasyonlar arasında alamlı bir korelasyon saptanmamıştır. Bu bulgu kemik kompozisyonu içeren fleplerin ortalama iskemi süresinin rölatif olarak uzun olmasından kaynaklanabilceği gibi bu çalışmaya dahil edilmeyen, hastanın nutrisyonel durumu, hemoglobin ve albumin seviyeleri gibi parametlerin etken olabileceğini düşündürmektedir. Bu çalışmanın göreceli olarak yüksek vaka sayısı içeren baş boyun onarımı verisi sunması açısından ve iskemi süresinin postoperatif komplikasyonlarla ilişkili olabileceğini göstermesi açısından değerli olduğunu düşünüyoruz. Sonuçlar: Serimizde baş boyun bölgesine serbest doku aktarımı uygulanan hastalardan elde edilen veriler iskemi süresinin bazı komplikasyon grupları ile doğrudan ilişkili olabileceğine işaret etmektedir. Daha geniş vaka serilerinde ve prospektif tarzda çalışmalar ile ideal iskemi süresi ile ilgili yeni bir eşik değer belirlenmesi mümkün olabilecektir. 1. Urken ML, Weinburg H, Buchbinder D, et al. Microvascular free flaps in head and neck reconstruction. Report of 200 cases and review of complications. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 1994;120:633–640. 2. Blackwell KE. Unsurpassed reliability of free flaps for head and neck reconstruction. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 1999;125:295–299. 3-Ehrl D, Heidekrueger PI, Ninkovic M, Broer PN. Impact of duration of perioperative ischemia on outcomes of microsurgical reconstructions. J Reconstr Microsurg.