Person:
DÖRÜCÜ, DOĞANCAN

Profile Picture

Email Address

Birth Date

Research Projects

Organizational Units

OrgUnit Logo
Organizational Unit

Job Title

Last Name

DÖRÜCÜ

First Name

DOĞANCAN

Name

Filters

2021 - 20235
Reset filters

Settings

Search Results

Now showing 1 - 5 of 5
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Radikal prostatektomi patolojisinde gleason grade grubu yükselmesinin klinik önemi var mı?
    (2021-11-14) ŞAHİN, BAHADIR; DÖRÜCÜ, DOĞANCAN; ÇAM, HAYDAR KAMİL; ÖZGÜR G., TOPBAŞ F. B., ŞAHİN B., DÖRÜCÜ D., TİNAY İ., ÇAM H. K.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Is Cognitive MR Fusion Biopsy Superior to Standard TRUS Guided Prostate Biopsy? Our Clinical Experience
    (2022-06-01) FİLİNTE, DENİZ; ÇAM, HAYDAR KAMİL; ŞAHİN, BAHADIR; DÖRÜCÜ, DOĞANCAN; ŞAHİN B., DÖRÜCÜ D., TİNAY İ., FİLİNTE D., ÇAM H. K.
    Objective: To share our clinical experience with cognitive prostate biopsy and compare results of cognitive biopsies with standard biopsies.
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    A survey study on evaluation and management of nocturnal enuresis in pediatricians and family physicians
    (2023-09-01) ŞEKERCİ, ÇAĞRI AKIN; KÜTÜKOĞLU, MEHMET UMUT; DÖRÜCÜ, DOĞANCAN; TANIDIR, YILÖREN; ÇAM, HAYDAR KAMİL; TARCAN, TUFAN; YÜCEL, SELÇUK; Şekerci Ç. A., Kütükoğlu M. U., Dörücü D., Ergün R., Tanıdır Y., Çam H. K., Tarcan T., Yücel S.
    Objective:Nocturnal enuresis (NE) is one of the most common disorders in pediatric urology, and patients often turn to family physicians (FP) and pediatricians (P) initially. The aim of this study was to understand the awareness, self-confidence and suggestions of physicians regarding the management of NE.Materials and Methods:In this study, 360 FP and family medicine residents (FMR), as well as 280 P and pediatrics residents (PR), were contacted through a cellular phone texting system. A simple multiple-choice questionnaire (Surveymonkey®) consisting of 10 questions was used to gather data. The survey included questions about their experience, training, evaluation, and management of NE.Results:A total of 119 FPs and Ps (18.5%) filled the questionnaire. Thirty (25.21%) of the participants were P, 27 (22.69%) PR, 3 (2.52%) FP and 59 (49.58%) FMR. The rate of physicians who encounter at least 5 children with NE per month is 31.33%. The mean self-confidence in the management of NE was 4.5 out of 10. The self-confidence of pediatricians was significantly higher than that of PR and FMR (p<0.001, p<0.001). Most (n=78, 65.55%) of the participants stated that they received training on EN during medical faculty and 62 (52.10%) during residency. Psychological problems (89.92%), sleep disorders (78.15%), and excessive fluid intake (75.63%) were the most frequently considered factors in etiology. While most responders (75.63%) considered dietary regulation and behavioral interventions as the first-line treatment, 25.21% consult a pediatric urologist and only 1.6% recommend medical treatment.Conclusion:Although FP and P admit they had training on NE, they mostly felt incompetent to manage NE and exclusively avoided pharmacological treatment.Keywords:Children, enuresis nocturna, pediatric urology, physicians, survey
  • Thumbnail Image
    PublicationOpen Access
    Radiation exposure during different percutaneous renal puncture techniques: A YAU endourology & urolithiasis study
    (2023-09-01) ŞENER, TARIK EMRE; TANIDIR, YILÖREN; KÜTÜKOĞLU, MEHMET UMUT; DÖRÜCÜ, DOĞANCAN; ŞENER T. E., TANIDIR Y., Ketenci S., Kutukoglu U., Dorucu D., Cayir H., Pietropaolo A., Emiliani E., Somani B.
    PURPOSE: Radiation exposure is affected by C-arm fluoroscopy device positioning during percutaneous renal puncture. Our aim was to compare the exposure of surgeon\"s lens, hand and chest with a fluoroscopy protocol replicated in different C-arm positions. MATERIALS AND METHODS: A standardized fluoroscopy protocol was created using water-equivalent solid phantoms to replicate a surgeon and patient. 111 mGy radiation (360 s) was applied in standard fluoroscopy mode (91 kVp, 2.7 mA/mAs). Dosimeters were placed on lens, chest and hand of surgeon and patient phantom models. 7 different C-arm positions were created: 0°, mediolateral (ML) +90°, ML -90°, ML +30°, ML -15°, craniocaudal (CC) +30°, CC +15°. Measurements were evaluated separately for different positions. RESULTS: The highest radiation exposure was measured on patient dosimeter (2.97 mSv). The highest exposure on surgeon was recorded on finger dosimeter in all C-arm positions; highest dose was recorded in ML +90° position (2.88 mSv). In finger dosimeters, lowest exposure was recorded in 0° position (0.51 mSv). The lowest exposure of all positions was measured in chest dosimeter in ML -90° position (0.24 mSv). CONCLUSIONS: In positions where X-ray generator of the C-arm was facing towards the surgeon, radiation exposure measured in all dosimeters was higher compared to positions where the generator was facing away. The hand radiation exposure in all positions was higher than chest and lens. Special care must be taken to avoid facing the X-ray generator tube and hands should be as well-protected as chest and eyes with special protective gear.
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Radi̇kal prostatektomi̇ patoloji̇si̇nde gleason grade grubu yükselmesi̇ni̇n kli̇ni̇k önemi̇ var mı?
    (2021-11-13) ÖZGÜR, GÜNAL; TOPBAŞ, FEVZİ BATUHAN; TİNAY, İLKER; ÇAM, HAYDAR KAMİL; DÖRÜCÜ, DOĞANCAN; Özgür G., Topbaş F. B., Şahin B., Dörücü D., Tinay İ., Çam H. K.
    RADİKAL PROSTATEKTOMİ PATOLOJİSİNDE GLEASON GRADE GRUBU YÜKSELMESİNİN KLİNİK ÖNEMİ VAR MI?Günal Özgür, Fevzi Batuhan Topbaş, Bahadır Şahin, Doğancan Dörücü, Haydar Kamil Çam ve İlker TinayAMAÇ :Bu çalışmada biyopsi patolojisi Gleason Grade Grup (GGG) 1 ve 2 olarak rapor edilen prostat kanseri hastalarının radikal prostatektomi (RP) patolojileri ile prostat biyopsileri (PB) patolojileri arasındaki farklılıkların değerlendirilmesini ve GGG’da yükselme olan hastalarda onkolojik sonuçların değerlendirilmesini amaçladık. YÖNTEM: Ekim 2015 ve Haziran 2020 tarihleri arasında ameliyatı gerçekleştirilen ve sonrasında düzenli Üroonkoloji poliklinik takiplerine devam eden 101 hastanın verileri retrospektif olarak incelendi. Hastalar GGG yükselmesi olan ve olmayan hastalar olarak 2 gruba ayrıldı. Bu iki grup arasında yaş, ameliyat öncesi prostat spesifik antijen (PSA), biyopsi GGG, PB kor sayısı, RP GGG, kapsül invazyonu, seminal vezikül invazyonu ve biyokimyasal nüks oranları değerlendirildi. BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 101 hastanın yaş ortalaması 63,47 (+/-6,25) yıl olarak saptandı. Toplam 20 (%19,8) hastada GGG yükselme olduğu ve 81 (%80,2) hastada ise değişik olmadığı saptandı. Bu iki grup arasında yaş, ameliyat öncesi PSA, PB’de alınan kor sayıları tümör saptanan kor sayıları ve tümör pozitif kor yüzdeleri arasında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (Tablo 1). Seminal vezikül invazyonu ve biyokimyasal nüks görülme oranı, GGG yükselmesi olan grupta daha fazla olmakla beraber iki grup arasında istatistiksel anlamlı fark izlenmedi. Patolojik bulgulardan kapsül invazyonunun ise GGG yükselmesi olan grupta istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha fazla olduğu saptandı (p=0,039)(Tablo 1).SONUÇ: Biyopsi patolojisi prostat kanseri GGG 1 ve 2 olarak raporlanan hastaların önemli bir kısmında ameliyat materyalinin patolojisinde daha yüksek bir GGG ile karşılaşılabileceği akılda tutulmadır. Biyopsi ve RRP patolojileri arasındaki farklılıkların azaltılabilmesi için özgüllük ve duyarlılığı yüksek moleküler belirteçler ve hedef odaklı biyopsi yöntemleri üzerine yapılacak çalışmalar büyük önem taşımaktadır.Anahtar Kelimeler: Prostat Kanseri, Prostat Biyopsisi, Gleason Grade Grubu, Radikal ProstatektomiTablo 1: İki grubun biyopsi öncesi ve nihai patolojik bulguları ve onkolojik takiplerinin karşılaştırılması: GGG Yükselmesi (+) (n=20) GGG Yükselmesi (-) (n=81) Yaş 65.0 (61.75-70.5) 63.0 (60.0-68.0) 0,1801 PSA 9.26 (5.94-12.66) 8.0 (5.2-11.74) 0,0931 Toplam Kor Sayısı 12.0 (12.0-12.5) 12.0 (12.0-18.0) 0,3001 Tümör Pozitif Kor Sayısı 4.5 (2.75-6.5) 5.0 (3.0-8.0) 0,3001 Tümör Pozitif Kor Yüzdesi 37.5 (22.92-51.78) 32.05 (16.67-50.0) 0,7911 Biyopsi Kor Sayısı 12 odak >12 odak 15 (75.0) 51 (66.23) 0,4542 5 (25.0) 26 (33.77) Kapsül İnvazyonu (+) (-) 15 (75.0) 40 (49.38) 0,03922 5 (25.0) 41 (50.62) Seminal Vezikül İnvazyonu (+) (-) 5 (25.0) 12 (14.81) 0,2762 15 (75.0) 69 (85.19) Biyokimyasal Nüks (+) (-) 2 (10.0) 5 (6.25) 0,5322 16 (80.0) 69 (86.25) 1 Mann-Whitney U Testi2 x2 Testi.