Person:
SOYDEMİR, EFE

Loading...
Profile Picture

Email Address

Birth Date

Research Projects

Organizational Units

Job Title

Last Name

SOYDEMİR

First Name

EFE

Name

Search Results

Now showing 1 - 2 of 2
  • Publication
    Kolorektal kanser için geç kalibre cam mikroküreler ile tedavi etkinliğinin kantitatif PET/BT tabanlı değerlendirilmesi
    (2023-04-26) KESİM, SELİN; SOYDEMİR, EFE; BALABAN GENÇ, ZEYNEP CEREN; BALTACIOĞLU, FEYYAZ; ÖZDEMİR, BERDAN; ÖZGÜVEN, SALİH; FİLİZOĞLU, NUH; ENGÜR, CEREN ÖZGE; TUROĞLU, HALİL TURGUT; ERDİL, TANJU YUSUF; ÇİMŞİT, NURİ ÇAGATAY; ÖNEŞ, TUNÇ; Kesim S., Soydemir E., Balaban Genç Z. C., Baltacıoğlu F., Kıssa T. N., Özdemir B., Özgüven S., Filizoğlu N., Niftaliyeva K., Engür C. Ö., et al.
    Amaç: Transarteriyel radyoembolizasyonda (TARE) kullanılan Y-90 ile işaretli cam mikroküreler, kalibrasyon tarihinden 12 gün sonrasına kadar kullanılabilir. Metastatik kolorektal kanser (mKRK) olgularında yarı ömrü uzadıkça daha düşük spesifik aktivitede ve daha fazla sayıda mikroküre ile farklı bir tedavi opsiyonu sunan bu geç kalibreY-90 cam mikroküreler için literatür bilgisi sınırlıdır. mKRK olguları için tedaviye yanıtın değerlendirilmesinde florodeoksiglukoz (FDG) pozitron emisyon tomografi (PET)/bilgisayarlı tomografi (BT) ve bu görüntüleme yöntemi ile elde edilen kantitatif değerlendirme kriterleri olan metabolik tümör volümü (MTV) ve total lezyon glikoliz (TLG) kavramları nekrotik tümör dokusundan bağımsız olarak tümör yükünü daha doğru bir biçimde saptamaktadır. Bu çalışmada, geç kalibre Y-90 cam mikroküreler ile TARE uygulanan olgularda tedavi etkinliğini tedavi öncesi/sonrası FDG PET/BT görüntülemelerinden elde edilen kantitatif ölçümler ile değerlendirmeyi amaçladık. Yöntem: Çalışmaya geç kalibre Y-90 cam mikroküreler ile tedavi edilen toplam 77 mKRK olgusu/93 TARE seansı dahil edildi. Tüm tedaviler için SimplicitY-90™ yazılımı kullanılarak gerekli dozimetrik hesaplamalar yapıldı (Şekil 1). Tedavi öncesi ve tedavi sonrası 9-10. hafta FDG PET/BT görüntülemeleri gerçekleştirilerek \"bazal\" ve \"takip\" MTV ve TLG değerleri hesaplandı. (MTV/Gray)x100 ve (TLG/Gray)x100 değerleri (birim MTV/TLG için absorbe edilen doz sabit değeri) hesaplandı. Olgular \"Tedaviye Tam Yanıt-TY\", \"Parsiyel Yanıt-PY\", \"Stabil Hastalık-StH\" ve \"Progrese HastalıkPH\" olmak üzere 4 ayrı grupta değerlendirildi ve \"Hastalık Kontrol OranıHKO\" hesaplandı(Şekil 2). Genel sağkalım (GS) ve ilk tedavi sonrası sağkalım (İTSS) süreleri belirlendi. Doz/toksisite profili için olgular tedavi sonrası 2, 4, 8. haftalarda CTCAE skorlama sistemi ile değerlendirildi. TARE’ye bağlı kronik hepatotoksisite olasılığı açısından olgular tedavi sonrası en az 6 ay takip edildi. Bulgular: Doksan üç tedavi için: On olguda TY; 36 olguda PY; 33 olguda StH; 14 olguda PH saptandı. HKO %84,9 olarak bulundu. Tedavi öncesi birim TLG ve MTV değeri için absorbe edilen doz maruziyeti arttığında tedaviye yanıt oranında istatistiksel olarak anlamlı artış saptandı (p=0,004 vep=0,005). Karaciğere ulaşan mikroküre sayısında artış ile tedavi yanıtı arasında tüm olgular birlikte değerlendirildiğinde anlamlı bir istatistiksel ilişki kurulamazken(p=0,131)TY ve PY olgularında; StH ve PH olgularına kıyasla karaciğere ulaşan mikroküre sayısında anlamlı bir artış dikkati çekti (p=0,022). Tedavi öncesi birim TLG ve MTV değeri için absorbe edilen doz maruziyeti arttığında gerek GS gerekse İTSS sürelerinin istatistiksel olarak anlamlı bir artış gösterdi (p=0,003 ve p=0,007, Şekil 3). Doz/toksisite profili için yapılan değerlendirmede geç postkalibre Y-90 cam mikroküre tedavisinin klinik olarak anlamlı sayılabilecek ek yan etki/hayati risk oluşturmadı görüldü. Bununla birlikte, karaciğere ulaşan mikroküre sayısı arttıkça sağlıklı karaciğer parankiminin radyasyon maruziyetinin artış gösterdiği dikkati çekti (p<0.001). Sonuç: Çalışmamız, geniş bir kohortta geç postkalibre Y-90 cam mikrokürelerin tedavi etkinliğini/güvenliğini göstermiştir. F-18FDG PET/BT ile elde edilen kantitatif ölçümler ışığında, etkin bir tedavi/daha uzun GS elde edebilmek için güvenilir absorbe edilen doz maruziyetinin ve karaciğere ulaşan mikroküre sayısının MTV ve TLG kavramları ile olan ilişkisi, geç kalibre cam mikroküreler için literatürde ilk kez ayrıntılı ve net bir şekilde ortaya konmuştur. Anahtar Kelimeler: Transarteriyel radyoembolizasyon, metastatik kolorektal kanser, geç kalibre Y-90 cam mikroküreler, total lezyon glikolizi, metabolik tümör volümü
  • PublicationOpen Access
    The effect of lumbar multifidus cross-sectional areas on transforaminal epidural steroid injection: An observational clinical study
    (2023-10-01) SAÇAKLIDIR, REKİB; SOYDEMİR, EFE; ŞENCAN, SAVAŞ; GÜNDÜZ, OSMAN HAKAN; SAÇAKLIDIR R., SOYDEMİR E., ŞENCAN S., GÜNDÜZ O. H.
    OBJECTIVES: Multifidus has an important role in spinal stability, and multifidus degeneration causes long-term disability and low back pain. This study aimed to investigate the effect of multifidus cross-sectional area on transforaminal epidural steroid injections (TFESI). METHODS: Patients with single-level disc herniation were included in the study. Total multifidus cross-sectional area (TM-CSA) and functional cross-sectional area (FM-CSA) were measured from axial T2 MRI of the patients, and FM-CSA/TM-CSA ratio was calculated for determination of muscle degeneration or fat infiltration. Numerical Rating Scale (NRS) scores at the pre-injection, 3rd week, and 3rd month visits were recorded. A decrease of 50% or more in the NRS score in the 3rd month was accepted as a treatment success (TS), and patients were divided into TS and treatment failure groups. RESULTS: A total of 120 patients were included in the study; 57 of the patients were female, and 63 of them were male. Of the patients included in the study, 68 had herniation at the L5-S1 disc level and 52 had herniation at the L4-L5 disc level. FM-CSA and FM-CSA/TM-CSA ratio were found to be significantly lower below the disc herniation level on the affected side (p<0.05). The affected side TM-CSA and FM-CSA were higher in the TS group and TM-CSA/FM-CSA ratios were equal in both groups. CONCLUSION: Multifidus CSA was found to be lower on the affected side. However, the effect of multifidus CSA on the success of TFESI has not been determined.