Publication: A Conceptual Discussion of Rewriting as a Tool for the Translation(al) Turn
Loading...
Date
2020-07-01
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
This article problematizes the strictly literary use of Andre Lefevere’s conceptualization of rewriting solely in the analysis of translated texts. It aims to discuss how the concept of rewriting can be deployed in the areas of research in social sciences and humanities outside literature and translation studies. To this end, the review first situates the concept of rewriting within the history of translation studies, and especially the emergence of the cultural turn. Subsequently, it delineates the defining aspects of Lefevere’s conceptualization of translation as a form of rewriting. While highlighting his contribution to a renewed understanding of the dynamics involved in the production of translated literature, this overview allows for elucidating the links between the notions of translation and adaptation through the frame of rewriting. In doing so, the article elaborates on the relevance of rewriting to the translation(al) turn by demonstrating its affinity with and divergence from the cultural turn. The Discussion and Conclusion section provides certain specific examples of how patronage can be applied to discuss the restraining or facilitating impact of a given political context on the production of film adaptations. Overall, this review proposes to consider the process of film production as one of rewriting in terms of the possible economic, ideological and status components involved therein. This conceptual discussion thus revisits the potential of rewriting as a methodological tool for a translation(al) turn in social sciences and humanities, which may develop avenues of collaboration between translation studies and other areas of interdisciplinary research.
Bu derleme makale, André Lefevere’in yeniden yazma kavramsallaştırmasının, çeviri metinlerin analiziyle sınırlı olacak şekilde katı bir biçimde edebiyat alanında kullanılmasını sorunsallaştırmaktadır. Makale, yeniden yazma kavramının edebiyat ve çeviribilim dışındaki sosyal bilimlerdeki araştırma alanlarında nasıl kullanılabileceğini tartışmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, derleme ilk olarak yeniden yazma kavramını çeviri çalışmalarının tarihine ve özellikle de kültürel dönüşün ortaya çıkışına oturtuyor. Daha sonra, Lefevere’in çeviriyi bir yeniden yazma biçimi olarak kavramsallaştırmasının belirleyici yönlerini ayrıntısıyla betimliyor. Lefevere’in, çeviri edebiyatın üretiminde rol oynayan dinamikleri yeniden değerlendirmeye olan katkısını öne çıkarırken, bu derleme çeviri ve uyarlama kavramları arasındaki bağları yeniden yazma çerçevesi üzerinden açıklamaya da olanak sağlıyor. Bunu yaparken, makale, yeniden yazmanın çeviri(sel) dönüş ile olan ilişkisini, çeviribilim çalışmalarındaki kültürel dönüş ile arasındaki benzerliğini ve ondan farklılığını göstererek inceliyor. Tartışma ve Sonuç bölümü film uyarlamalarının üretiminde belli bir siyasi bağlamın kısıtlayıcı ya da kolaylaştırıcı etkisini tartışmak için hamiliğin nasıl uygulanabileceği üzerine bazı spesifik örnekler sunuyor. Genel olarak, bu derleme, film uyarlamalarının üretim sürecini muhtemel ekonomik, ideolojik ve statü bileşenleri açısından bir yeniden yazma süreci olarak tartışmayı öneriyor. Böylece, bu kavramsal tartışma, yeniden yazmanın çeviribilim ile diğer disiplinlerarası araştırma alanları arasındaki işbirliği yollarını geliştirebilecek, sosyal ve beşerî bilimlerde çeviri(sel) dönüşü sağlayacak yöntemsel bir araç olarak kullanılma potansiyelini değerlendiriyor.
Bu derleme makale, André Lefevere’in yeniden yazma kavramsallaştırmasının, çeviri metinlerin analiziyle sınırlı olacak şekilde katı bir biçimde edebiyat alanında kullanılmasını sorunsallaştırmaktadır. Makale, yeniden yazma kavramının edebiyat ve çeviribilim dışındaki sosyal bilimlerdeki araştırma alanlarında nasıl kullanılabileceğini tartışmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, derleme ilk olarak yeniden yazma kavramını çeviri çalışmalarının tarihine ve özellikle de kültürel dönüşün ortaya çıkışına oturtuyor. Daha sonra, Lefevere’in çeviriyi bir yeniden yazma biçimi olarak kavramsallaştırmasının belirleyici yönlerini ayrıntısıyla betimliyor. Lefevere’in, çeviri edebiyatın üretiminde rol oynayan dinamikleri yeniden değerlendirmeye olan katkısını öne çıkarırken, bu derleme çeviri ve uyarlama kavramları arasındaki bağları yeniden yazma çerçevesi üzerinden açıklamaya da olanak sağlıyor. Bunu yaparken, makale, yeniden yazmanın çeviri(sel) dönüş ile olan ilişkisini, çeviribilim çalışmalarındaki kültürel dönüş ile arasındaki benzerliğini ve ondan farklılığını göstererek inceliyor. Tartışma ve Sonuç bölümü film uyarlamalarının üretiminde belli bir siyasi bağlamın kısıtlayıcı ya da kolaylaştırıcı etkisini tartışmak için hamiliğin nasıl uygulanabileceği üzerine bazı spesifik örnekler sunuyor. Genel olarak, bu derleme, film uyarlamalarının üretim sürecini muhtemel ekonomik, ideolojik ve statü bileşenleri açısından bir yeniden yazma süreci olarak tartışmayı öneriyor. Böylece, bu kavramsal tartışma, yeniden yazmanın çeviribilim ile diğer disiplinlerarası araştırma alanları arasındaki işbirliği yollarını geliştirebilecek, sosyal ve beşerî bilimlerde çeviri(sel) dönüşü sağlayacak yöntemsel bir araç olarak kullanılma potansiyelini değerlendiriyor.