20. yy’dan günümüze plastik sanatlar bağlamında bir deneyim alanı olarak mekan – belleğin yitimi
| dc.contributor.advisor | Mintaş, Zafer | |
| dc.contributor.author | Ajeti, Vjollca | |
| dc.contributor.department | Resim Anasanat Dalı | |
| dc.date.accessioned | 2021-09-10T10:50:12Z | |
| dc.date.available | 2021-09-10T10:50:12Z | |
| dc.date.issued | 2020 | |
| dc.description.abstract | Endüstri Devrimi sonrası 19. yy. Avrupası’nın geçirdiği modernleşme süreciizleyici ve sanat nesnesi arasındaki ilişkiyi köklü bir dönüşüm sürecine sokmuştur. Busürecin etkisiyle izleyici ve sanat nesnesi arasındaki sınırlar kalkmış, gelenek halinialan sergileme yöntemlerine yeni alternatifler doğmuştur. Beyaz Küp olarak tabiredilen modernist düşüncenin nötr sergileme mekanları, yapısöküme uğramayabaşlamıştır. Mekân ile izleyici, izleyici ile sanat nesnesi, sanat nesnesi ile mekânarasında yeni bir izleme pratiği doğmuştur.1950’lerden sonra kavramsal alt yapıyı mekân-nesne-gözlemci-zamanöğeleriyle bir araya getiren sanatçı, içine girilip çıkılabilen ‘deneyimlenebilen’mekanlar yaratmıştır. Böylelikle izleyicinin sanat nesnesi karşısındaki duruşu değişmişve artık yapıtı tamamlayan, onun parçası olan katılımcı pozisyonuna girmiştir. Mekânda sadece bir yer olmaktan çıkıp bir duruma dönüşmüştür.--------------------19th century after the Industrial Revolution. The modernization process ofEurope has put the relationship between the audience and the object of art into aradical transformation process. With the effect of this process, the borders between theaudience and the object of art have been lifted and new alternatives have been createdfor the tradition display methods. Neutral display spaces of modernist thought, calledthe White Cube, began to deconstruct. A new monitoring practice has emerged betweenspace and audience, audience and art object, art object and space.Bringing together conceptual infrastructure with space-object-observer-timeelements after the 1950s, the artist has created "experiences" that can be entered andexited. Thus, the viewer's stance towards the object of art has changed and now he hasentered the participant position, which is the part of the work that completes the work.Space has become a situation, not just a place. | |
| dc.format.extent | V, 71 s. | |
| dc.identifier | 0E9D5E8F-9BA2-254E-B974-937C0B263482 | |
| dc.identifier.uri | https://katalog.marmara.edu.tr/veriler/yordambt/cokluortam/B/C/B/E/A/5f6070f49f1ea.pdf | |
| dc.identifier.uri | http://hdl.handle.net/11424/216138 | |
| dc.language.iso | tur | |
| dc.publisher | Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.subject | Fine arts education | |
| dc.subject | Güzel sanatlar eğitimi | |
| dc.subject | Painting | |
| dc.subject | Study and teaching | |
| dc.subject | Resim | |
| dc.subject | Öğrenim ve öğretim | |
| dc.title | 20. yy’dan günümüze plastik sanatlar bağlamında bir deneyim alanı olarak mekan – belleğin yitimi | |
| dc.type | masterThesis |