Person: AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ
Loading...
Email Address
Birth Date
Research Projects
Organizational Units
Job Title
Last Name
AKDENİZ DOĞAN
First Name
ZEYNEP DENİZ
Name
15 results
Search Results
Now showing 1 - 10 of 15
Publication Metadata only Meme kanserinde neoadjuvan kemoterapi sonrası es-zamani: Rekonstrüksiyon güvenli midir? 5 yıllık tek merkez onkolojik sonuçlar(2022-09-18) UĞURLU, MUSTAFA ÜMİT; AKMERCAN, AHMET; SAÇAK, BÜLENT; AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; KAYA, HANDAN; BUĞDAYCI, ONUR; GÜLLÜOĞLU, MAHMUT BAHADIR; UĞURLU M. Ü., AKMERCAN A., SAÇAK B., AKDENİZ DOĞAN Z. D., HAYTAOĞLU A. A., KAYA H., BUĞDAYCI O., AKIN TELLİ T., ÖZGEN Z., GÜLLÜOĞLU M. B.Publication Metadata only DİEP flebi ile meme rekonstrüksiyonu yapılan hastalarda intraoperatif sıvı yöntemi ve SPY (Kızılötesi Floresan Anjiografi) değerlendirmesinin flep sağkalımı ve postoperatif komplikasyonlara etkisi(2021-11-10) SARAÇOĞLU, AYTEN; SAÇAK, BÜLENT; AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; UĞURLU, MUSTAFA ÜMİT; Erdem İ., Çakmak G., SARAÇOĞLU A., SAÇAK B., AKDENİZ DOĞAN Z. D., UĞURLU M. Ü.Giriş: Serbest flep rekonstrüksiyonu yapılan hastalarda intraoperatif sıvı yönteminin dokuda optimal perfüzyon sağlanmasında önemli bir yeri bulunmaktadır. Denerve flep dokusunda intravasküler volümün yüksek tutulması ödeme ve buna sekonder dehissans,enfeksiyon ve yağ nekrozu gibi yara yeri komplikasyonların artmasına yol açabilmektedir. Bu retrospektif çalışmada DİEP flebi ile meme rekonstrüksiyonu yapılan hastalarda intraoperatif sıvı yönteminin ve SPY “Kızılötesi Floresan Anjiografi” değerlendirmesinin flep sağkalımı, yara yeri komplikasyonu ve hasta klinik durumu üzerine etkilerini belirlemeyi amaçladık. Materyal ve Metod: Yerel etik kurul onayı alındıktan sonra (09.2020.256 proktok nolu) ASA 1-3, 18-60 yaş arasında, 2017- 2020 yılları arasında mastektomi sonrası eş zamanlı olarak unilateral DİEP flebi ile onarım yapılan 54 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların bazal ve operasyon sonunda olmak üzere ortalama arter basıncı, kan gazı değerleri, intraoperatif kristalloid, kolloid ve transfüzyon miktarı, kanama ve idrar çıkış miktarı, anestezi ve operasyon süresi, YBÜ, hastanede kalış süresi, flep elevasyonundan hemen önceki ve flep adaptasyonu sonrası SPY puanları kaydedildi. Komplikasyonlar flep kaybı, dehissans, yara yeri enfeksiyonu,yağ nekrozu ve cerrahi dışı medikal durumlar olarak belirlendi ve kaydedildi. Hayati tehlike yaratan ciddi sistemik hastalığı olan, bilinen nörolojik ve psikiyatrik bozukluğu olan, BMI >35 kg/m2 üzeri olan ve intraoperatif beklenmedik cerrahi komplikasyon gelişmiş olan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Bulgular: İntraoperatif sıvı yöntemi ve parametrelerinin flep sağkalımı ve postoperatif komplikasyonlar üzerine anlamlı etkisinin olmadığı ayrıca sıvı yöntemi ve parametrelerinin SPY değerini anlamlı olarak etkilemediği saptandı. SPY puanı %30 dan fazla azalan hastalarda ise flep kaybı (kısmi veya tam) oranı anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0,02), ancak SPY puanı azalan hastalarda flep enfeksiyonu, dehissans, yağ nekrozu, reoperasyon, medikal komplikasyon oranı ve hastane yatış süresinde anlamlı artışın olmadığı tespit edildi. Sonuç: Çalışmamız intraoperatif sıvı yöntemi ve parametrelerinin flep sağkalımı, postoperatif komplikasyonlar ve SPY değeri üzerine anlamlı etkisinin olmadığı, SPY değerindeki değişimin ise yetersiz perfüzyon sonucu oluşabilecek flep kaybı riskini örgörmeye olanak sağlayabileceği ancak flep kaybı dışında postoperatif komplikasyonları ve hastanın genel tıbbı durumunu öngörmede prediktif değerinin olmadığı sonucuna varılmıştır.Publication Metadata only Otolog Doku ve İmplant ile Meme Rekonstrüksiyonunda Hasta Memnuniyetinin BREAST-Q Sonuçları ile Karşılaştırılması(2021-10-10) AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; AKDENİZ, ESRA; UĞURLU, MUSTAFA ÜMİT; SAÇAK, BÜLENT; Saraç Ö., AKDENİZ DOĞAN Z. D., Önal M., AKDENİZ E., UĞURLU M. Ü., SAÇAK B.Amaç: Son yıllarda meme rekonstrüksiyonuna yönelik talep gittikçe artmaktadır. Hastaların beklentilerinin de artması sonucu meme cerrahisinde onkoplastik ve rekonstrüktif tekniklerin gelişimi hız kazanmıştır. Mastektomi sonrası meme rekonstrüksiyonunda başarıyı değerlendirmede hasta memnuniyeti ve yaşam kalitesi en önemli iki değişkendir. Bu çalışmanın amacı; meme rekonstrüksiyonu sonrası onarım metodu, tek veya iki taraflı onarım uygulanması ve radyoterapi (RT) gibi etmenlere bağlı yaşam kalitesini ve hasta memnuniyetini karşılaştırmaktır. Gereç-Yöntem: 2013-2020 yılları arasında kliniğimizde mastektomi sonrası eşzamanlı implant bazlı veya otolog rekonstrüksiyonunu tamamlamış hastalar arasından preoperatif ve postoperatif 1.yıllarında Breast-Q (Rekonstrüksiyon Modülü) formu dolduran hastalar çalışmaya dahil edildi. Breast-Q formunu doldurmayan hastalar, takipten çıkmış hastalar, gecikmiş onarımlar ve doku genişletici uygulanan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların yaşları, BMİ, sigara kullanım durumları, komorbiditeleri, mastektomi endikasyonları, mastektomi tipleri, rekonstrüksiyon tipleri ve adjuvan radyoterapi alma durumları hasta dosyalarından ve hastane verilerinden alınarak karşılaştırıldı. Tüm olgularda tümör rezeksiyonu Genel Cerrahi ekibi tarafından yapıldı. Bulgular: Toplam 128 hastanın ortalama yaşı 45.6, ortalama VKİ’si 26.08 olarak tespit edildi. 106(%82.8) hasta sigara içmiyorken, 106 (%82.8) hastanın da eşlik eden başka bir hastalığı bulunmamaktadır. Mastektomi operasyonları 115 (%89.8) hastada terapötik, 13(%10.2) hastada da profilaktik endikasyonlar ile gerçekleştirilmiştir. 103(%80.5) hastaya meme koruyucu mastektomi (MKM), 21(%16,4) hastaya deri koruyucu mastektomi (DKM) ve 1 (%0.8) hastanın tek memesine MKM, diğer memesine DKM uygulandığı ve 3(%2.3) hastaya da segmenter mastektomi operasyonu uygulandığı tespit edildi. 71 hastada tek taraflı (%55,5), 57 hastada iki taraflı (%44,5) onarım uygulandı. Mastektomi sonrası meme rekonstrüksiyonu; 72 (%56.2) hastanın otolog doku ile, 56 (%43.8) hastanın da implant ile yapıldı. 41 (%32) hasta rekonstrüksiyon sonrasında adjuvan RT alırken, rekonstrüksiyon sonrası flep veya implant kaybı da 8(%6.3) hastada tespit edildi. Hastaların preoperatif ve postoperatif BREAST-Q rekonstrüksiyon modülündeki alt başlıklardaki cevaplarına göre karşılaştırılmalar yapıldı. Hastaların, otolog onarımda preoperatif ile postoperatif karın görünümlerinden anlamlı derecede (p= 0.002) daha memnun olduğu; bilateral otolog onarım uygulanan hastalarda, postoperatif RT almayan hastaların RT alan hastalara göre nipple görünümünde (p= 0.117) memnuniyet farkı istatistiksel olarak anlamlı değilken; bilateral implant ile onarım uygulanan hastalarda, postoperatif RT almayan hastaların RT alan hastalara göre nipple görünümünden anlamlı derecede (p = 0.043) daha memnun oldukları görülmüştür. Bu bulgular dışında unilateral/bilateral, otolog onarım/implant ile onarım ve RT alan/RT almayan şeklinde sınıflandırılan hastalar arasında postoperatif memnuniyet açısından istatiksel olarak anlamlı derecede fark saptanmamıştır. Tartışma: Mastektomi sonrası RT alan hastalarda, her iki rekonstrüksiyon yöntemi için de oldukça yüksek komplikasyon oranları olduğu bilinmektedir. İmplant temelli rekonstrüksiyon, otolog rekonstrüksiyon ile karşılaştırıldığında; rekonstrüksiyon başarısızlığı gelişme riskinin daha yüksek ve postoperatif hasta memnuniyetinin de daha düşük olduğu bilinmektedir1.Çalışmamızda otolog onarım ve implant ile onarım arasında, hasta memnuniyeti açısından anlamlı derecede bir farklılık görülmemesi; göreceli olarak kısıtlı hasta sayısına bağlanabilir. Bizim verilerimize göre RT alan hastalar ile RT almayan hastalar, BREAST-Q bulgularından genel meme görünümüyle alakalı memnuniyet hususunda karşılaştırıldığında; anlamlı derecede farklılık tespit edilmemiştir. RT alan hastaların RT sonrası dönemde implant ile onarımlıların otolog doku ile onarımlılara göre nipple pozisyonu ile ilgili memnuniyetinin daha az olduğu gözlemlendi. RT’nin cilt ve cilt altı dokuda olduğu gibi kas ve kapsül dokusu üzerinde de etkilerine bağlı kas dokusunun kontraksiyonu sonucu oluşan kas-cilt yapışıklıları nedenli kliniğimizde subpektoral planda konulan implantların daha fazla nipple pozisyonda değişikliğe yol açtığını düşünüyoruz. Otolog doku ile onarımlı hastalarda pektoral adele veya kapsülün radyoterapiye bağlı değişimleri cilde yansımadığı için nipple pozisyonundaki değişimlerin daha az yaşandığı varsayılabilir. Bu veriler preoperatif planlama sırasında hastaların ayrıntılı bir şekilde bilgilendirilmesinin ve postoperatif dönemde özellikle implant ile onarımlılarda nipple’a yönelik ek prosedürlerin gerekebileceğinin anlatılmasının önemine işaret etmektedir. Sonuç: Sonuçlarımız, otolog doku ve implant ile rekonstrüksiyonun hastaların psikososyal ve cinsel açıdan memnun olma durumları ile meme görünümünden memnun olma durumlarını benzer derecede iyileştirdiğini gösterdi. Postoperatif RT alan hastalarda nipple görünümünden memnuniyetin azaldığı ve bu hastaların özellikle preoperatif dönemde nipple pozisyonu ile alakalı ayrıntılı bilgilendirilmesi gerektiği tespit edildi.Publication Metadata only Perforatör flep cerrahi atlası: Mikrocerrahi diseksiyon tekniği(Kongre Kitabevi, 2020-01-01) SAÇAK, BÜLENT; AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; SAÇAK B., AKDENİZ DOĞAN Z. D.Publication Metadata only Predicting Mastectomy Skin Flap Necrosis in Immediate Breast Reconstruction(WOLTERS KLUWER MEDKNOW PUBLICATIONS, 2021) SAÇAK, BÜLENT; Dogan, Zeynep Akdeniz; Onal, Mustafa; Ozkan, Melek Cavus; Ugurlu, Umit; Sacak, BulentBackground: As evidence emerged supporting the oncological safety of nipple-sparing mastectomy (NSM), immediate reconstruction following these procedures has also gained popularity. The aim of this study was to identify surgical and patient characteristics that may be associated with skin and/or NAC necrosis following NSM and immediate reconstruction. Patients and Methods: Medical records of patients who underwent NSM with immediate breast reconstruction from January 2013 to September 2020 were retrospectively reviewed. Patient and surgical characteristics were collected. The primary outcome measure was mastectomy skin flap necrosis (MSFN). Results: MSFN was observed in 68 out of 243 (28%) breasts. On univariate analysis, reconstruction method and body mass index (BMI) (odds ratio: 1.09, 95% confidence interval: 1.00-1.18, P = 0.04) were found to be significant risk factors. On multivariate analysis, neither BMI (P = 0.30) nor reconstruction methods (implants (P = 0.16) or tissue expander (P = 0.06) showed significant association with skin flap necrosis. However, BMI was found to be significantly higher in the autologous group (P < 0.0001). The best subset selection method also confirmed the reconstruction method as the single variable related to outcome. Conclusion: Even though our results showed autologous reconstruction to have a higher risk for necrotic complications, it should be kept in mind that this group of patients can be managed in the outpatient clinic with debridement, wound care, and - if necessary - skin grafting. However, full-thickness necrosis in an implant patient will require an implant exchange and possibly a local skin/muscle flap for coverage.Publication Metadata only Comparing Venous Thrombosis Rates in Hand-Sewn Anastomosis to Anastomotic Coupler Devices(WOLTERS KLUWER MEDKNOW PUBLICATIONS, 2021) SAÇAK, BÜLENT; Dogan, Zeynep Akdeniz; Aydin, Cem; Cavus-Ozkan, Melekber; Sacak, Bulent; Bayramicli, MehmetBackground: Anastomotic coupling device (ACD) has reached wide popularity, especially in venous anastomosis of free-tissue transfers. There are scant reviews in the literature about the reliability of these devices in venous anastomosis. We retrospectively analyzed our free flap cases to compare the thrombosis rates between ACDs and handsewn anastomosis and other possible risk factors that may contribute to venous thrombosis. Materials and Methods: Data of all microvascular free-tissue transfers performed between January 2015 and August 2019 were retrospectively reviewed. Patient characteristics were recorded. Reconstruction characteristics such as venous anastomosis type (hand-sewn vs. anastomotic coupler device), reconstruction site, and number of surgical interventions were also recorded. Results: A total of 385 consecutive-free microvascular reconstructions were identified. Total venous thrombosis rate was 4.7%. There was no statistically significant difference between hand-sewn anastomosis and anastomosis with coupler device (5.2% vs. 3.2%, P = 0.58). Only reconstruction site was found to be significantly associated with higher venous thrombosis (P = 0.03). Discussion: Our results involving different reconstruction sites and including multiple flap types demonstrated comparable revision rates between ACDs and hand-sewn anastomosis. This finding is consistent with the current literature.Publication Metadata only Coupler cihazı ile yapılan anastomozlarda tromboemboli oranlarının karşılaştırılması(2020-10-22) AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; ÇAVUŞ ÖZKAN, MELEKBER; SAÇAK, BÜLENT; BAYRAMİÇLİ, MEHMET NURİ ÜMİT; AYDIN, CEM; AYDIN C., AKDENİZ DOĞAN Z. D., ÇAVUŞ ÖZKAN M., SAÇAK B., BAYRAMİÇLİ M. N. Ü.Giriş: Serbest doku aktarımlarında özellikle venöz anastomoz sırasında kullanılan coupler cihazları son dönemde büyük bir popülarite kazanmıştır. Literatürde bu cihazların güvenilirliği hakkında az sayıda çalışma bulunmaktadır. Kliniğimizde yapılmış serbest doku aktarımı olgularımızı retrospektif olarak inceleyerek Coupler cihazı ve dikiş ile yapılan anastomozlar arasındaki tromboz oranlarını karşılaştırdık. Bunun yanında venöz tromboza katkıda bulunabilecek diğer olası risk faktörlerini inceledik. Gereç ve Yöntem: Ocak 2015-Ağustos 2019 tarihleri arasında yapılan tüm mikrovasküler serbest doku aktarımlarının verileri retrospektif olarak incelendi. Hastaların demografik özellikleri, venöz anastomoz tipi (dikiş - coupler cihazı), rekonstrüksiyon yeri, radyoterapi, kemoterapi öyküsü ve tekrarlayan operasyon sayısı gibi özellikleri kaydedildi. Sonuçlar: Serbest doku aktarımı yapılan ardışık 385 hasta analiz edildi. Toplam venöz tromboz oranı % 4.7’ydi. Coupler cihazı kullanılarak yapılan anastomozlarla dikiş ile yapılan anastomozlar arasında venöz tromboemboli oranı açısından anlamlı bir fark saptanmadı (% 3.2 ve % 5.2, p = 0.58). Sadece rekonstrüksiyon bölgesinin venöz tromboz ile anlamlı olarak ilişkili olduğu tespit edildi (p = 0.03). Tartışma: Farklı rekonstrüksiyon alanlarını ve çok sayıda flep tipini içeren sonuçlarımız, Coupler cihazı ve dikiş ile yapılmış anastomozlar arasında revizyon oranlarının benzer olduğunu göstermektedir. Bu bulgu mevcut literatürle uyumludurPublication Metadata only Do bilateral procedures increase the burden of risks for breast reconstruction with diep flaps at obese patients(2021-05-27) SAÇAK, BÜLENT; AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; UĞURLU, MUSTAFA ÜMİT; ÖNAL M., SAÇAK B., AKDENİZ DOĞAN Z. D., UĞURLU M. Ü.Publication Metadata only Total larenjektomili hastalarda rekürrense bağlı rezeksiyon sonrasında stoma onarımı için “C-şekilli” ALT flebi(2021-11-10) AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; SAÇAK, BÜLENT; Saraç Ö., AKDENİZ DOĞAN Z. D., Önal M., SAÇAK B.Publication Metadata only Baş boyun bölgesi rekonstrüksiyonunda 266 serbest flebin analizi: Kısa iskemi süresi sonuca etki eder mi(2021-11-10) ÇİÇEK, İLKER; AKDENİZ DOĞAN, ZEYNEP DENİZ; AKDENİZ, ESRA; DURMUŞ KOCAASLAN, FATMA NİHAL; SAÇAK, BÜLENT; ÇİÇEK İ., AKDENİZ DOĞAN Z. D., Erdem İ., AKDENİZ E., ÇAVUŞ ÖZKAN M., DURMUŞ KOCAASLAN F. N., SAÇAK B.Günümüzde baş boyun bölgesinin kompleks ve geniş defektlerinin onarımında, lokal ve bölgesel fleplerle karşılaştırıldığında serbest fleplerin komplikasyon oranının daha düşük olduğu izlenmektedir (1,2). Bununla birlikte uygulanan onarım metodundan bağımsız olarak baş boyun onarımlarında göreceli olarak yüksek komplikasyon oranları bildirilmekte, komplikasyona yol açan değişkenler araştırılmaya devam edilmektedir. Serbest flep cerrahisinde doku sağkalımı için güvenli iskemi süresi 2 saat olarak kabul edilse de, güvenli sınır içinde dahi iskemi süresi değişikliklerinin sonuca etki ettiğini işaret eden çalışmalar bulunmaktadır.(3) Bu çalışmada baş boyun onarımlarında iskemi süresi ile postoperatif komplikasyonlar arasındaki ilişkinin ortaya konması amaçlanmıştır. Yöntem-Gereç: Kliniğimizde 2015-2021 yılları arasında baş boyun tümörleri, konjenital anomali ve travma gibi etiyolojilere sekonder doku defekti nedeni ile serbest flep ile opere olan 266 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. Aynı ameliyatta iki ve üzeri serbest doku transferi uygulanan hastalar çalışmaya dahil edilmemiştir. Hasta evreni kemik, ve yumuşak doku flepleri olarak da ayrıca değerlendirilmiştir. Hasta verileri retrospektif tarzda hasta dosyaları ve hastane kayıtlarından elde edilmiştir. Hastalar demografik bilgileri, operasyon etyolojisi (malign, diğer), komorbiditeler, iskemi süresi gibi değişkenlerle post operatif gelişen komplikasyonlar (total, cerrahi, majör, minör) ile karşılaştırılmıştır. İstatistiksel çalışma çoklu regresyon analizi ile yürütülmüştür. Bulgular: 266 hastanın 178’i (%66,9) erkek, 88’i(%33,1) kadındı. Ortalama yaş 52,8 (ss=20,2) olarak saptandı. Hastaların; 194’ü (%72,9) malign, 72’si (%27,1) benign sebeplerle opere edildi. Hastaların 161’ine (%60,5) yumuşak doku 105’ine (%39,5) kemik flebi ile onarım uygulandı. Tüm flep kompozisyonlarında tek değişkenli modelde iskemi süresinin cerrahi komplikasyona, preoperatif radyoterapi tedavisinin minör komplikasyona; Çok değişkenli modelde iskemi süresinin cerrahi, minör ve total komplikasyona, preoperatif radyoterapinin minör komplikasyona etkisi istatistiksel olarak anlamlıdır. Kemik fleplerinde tek değişkenli modelde iskemi süresinin cerrahi, minör ve total komplikasyona, preoperatif radyoterapi tedavisinin total komplikasyona; Çok değişkenli modelde iskemi süresinin minör komplikasyona, preoperatif radyoterapi tedavisinin total komplikasyona etkisi istatistiksel olarak anlamlıdır. Yumuşak doku fleplerinde tek değişkenli ve çok değişkenli modellerde değişkenlerle komplikasyonlar arasında anlamlı ilişki saptanmamıştır. Tartışma: Baş boyun rekonstrüksiyonunda serbest fleplerin göreceli yüksek komplikasyon oranları, bu komplikasyonlara yol açan değişkenlerin daha iyi anlaşılması ile azalmaktadır. Bu çalışmaya dahil edilen ve karşılaştırılan faktörler istemi süresinin yanı sıra defekt etyolojisi, bölgeye operasyon öncesi uygulanan radyoterapi ve hastanın komorbiteleridir. Geleneksel olarak iskemi süresi 2 saatin altında güvenli kabul edilmektedir. İskemi süresinin postoperatif komlikasyonları arttırdığı ile ilgili yayınlar olsa da baş boyun bölgesine uygulanan fleplerle ilgili yayınlar sınırlıdır. Bizim çalışmamızda tüm flepleri içeren grupta ve kemik flepleri grubunda iskemi süresi ile bazı komplikasyonlar arasında anlamlı ilişki görülmüştür. Yumuşak doku flepleri grubunda hiç bir değişkenle komplikasyonlar arasında alamlı bir korelasyon saptanmamıştır. Bu bulgu kemik kompozisyonu içeren fleplerin ortalama iskemi süresinin rölatif olarak uzun olmasından kaynaklanabilceği gibi bu çalışmaya dahil edilmeyen, hastanın nutrisyonel durumu, hemoglobin ve albumin seviyeleri gibi parametlerin etken olabileceğini düşündürmektedir. Bu çalışmanın göreceli olarak yüksek vaka sayısı içeren baş boyun onarımı verisi sunması açısından ve iskemi süresinin postoperatif komplikasyonlarla ilişkili olabileceğini göstermesi açısından değerli olduğunu düşünüyoruz. Sonuçlar: Serimizde baş boyun bölgesine serbest doku aktarımı uygulanan hastalardan elde edilen veriler iskemi süresinin bazı komplikasyon grupları ile doğrudan ilişkili olabileceğine işaret etmektedir. Daha geniş vaka serilerinde ve prospektif tarzda çalışmalar ile ideal iskemi süresi ile ilgili yeni bir eşik değer belirlenmesi mümkün olabilecektir. 1. Urken ML, Weinburg H, Buchbinder D, et al. Microvascular free flaps in head and neck reconstruction. Report of 200 cases and review of complications. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 1994;120:633–640. 2. Blackwell KE. Unsurpassed reliability of free flaps for head and neck reconstruction. Arch Otolaryngol Head Neck Surg 1999;125:295–299. 3-Ehrl D, Heidekrueger PI, Ninkovic M, Broer PN. Impact of duration of perioperative ischemia on outcomes of microsurgical reconstructions. J Reconstr Microsurg.